woensdag 20 april 2011

Zo'n derde, dat floept eruit gelijk niks...euhm...nope

We hebben lang gewacht op dat kleine kereltje! Wekenlange voorarbeid, veel ontsluiting, een voorgeschiedenis die kan tellen en toch een volle week overtijd gaan. Vrij uitzonderlijk aldus de dokter. Maar hey, dat is ons kindje ook natuurlijk!

Toen we de uitgerekende datum passeerden stopte ik met wachten. Het was alsof de baby er gewoon niet meer ging komen. Er werd niet meer over gepraat, het grote verlangen ebde al wat weg. Het leek wel alsof we het allemaal al gehad hadden.

Donderdag 14 april kreeg ik weer weeën. Maar ik keek er niet van op, die had ik immers al meer dan een maand. Ze kwamen elk kwartier, een paar uur later elke 7 minuten om bij bedtijd weer helemaal stil te vallen. Chagrijnig kroop ik in mijn bed, duwde een uur later de wederhelft eruit wegen immens vervelend gesnurk.

Vrijdag 15 april, exact 41 weken zwanger, word ik plots wakker om 6u30. Ik kijk op mijn wekker en vind dat vreemd, het is niet van mijn gewoonte om spontaan wakker te worden als de rest van het huishouden nog slaapt. Vijf seconden na het wakker worden hoor ik een luide 'knets' uit mijn onderbuik. Dat zijn mijn vliezen, ongetwijfeld! Ik voel...niks... Ik wip (ahum, kruip) blij uit bed en ga vol verwachting rechtstaan...wacht op een vloedgolf...niks... Aaaghhhrrr die baby rammelt met mijn voeten dat het effenaf niet meer schoon is! Ik ga naar de badkamer waar de golfstroom properkes in het toilet belandt. Zo handig!
Ik roep mijn wederhelft die twee verdiepen lager bomen lag door te zagen. Het duurt eventjes eer hij mij hoort. Uiteindelijk komt hij met een verdwaasde kop naar boven en dan begint het wat door te dringen, hij loopt dan efkes tureluur rondjes in de slaapkamer en gaat dan bellen. 

De buurman bracht ons naar 't ziekenhuis terwijl mijn schoonbroer op zijn fiets springt om op de meisjes te passen, de buurvrouw pendelt eventjes tussen twee huizen maar de kindjes sliepen braaf door. Ik voelde wel wat zindering en gerommel maar de arbeid was nog niet echt bezig. Toch maar direct vertrokken, de snelle geboorte van Lili indachtig, zo konden we gerust zijn. De buurman en de vader in spé waren vrij zenuwachtig in de auto en ik maar leuteren over koetjes en kalfjes. Ik was blij en had toch wel een heel groot eindelijk-gevoel.

Rond 7u waren we in 't ziekenhuis, alvast in euforie-stemming. Ik voel dezelfde lichte weeën als die ik al weken voel. We worden in de huiselijke verloskamer geïnstalleerd want ik ben er stellig van overtuigd dat ik in bad wil bevallen en zéker geen epidurale wil. 

Rond 9u komen de weeën schoon regelmatig en zijn ze krachtig. Ik ben er blij om, de natuur doet haar werk. Ik vang de weeën rechtstaand op, voorovergebogen is de enige houding waarop dat gaat, hard knijpend in de baren van het voeteind van het ziekenhuisbed. In die kamer staat dus vannalles zoals zitballen, bevallingseiland, zachte baren, muziekinstallatie, etherische olietjes, bevallingsbad, douche, baarkruk..., maar ik wilde dus alleen dat ziekenhuisbed.

Even later, om 10u denk ik, smeek ik om in bad te mogen want ik weet niet meer waar te kruipen. Ik kan de weeën niet meer de baas. Ik mag in bad maar moet eerst getoucheerd worden, vreselijk want de weeën komen te kort om even tussendoor te onderzoeken. Zeer teleurstellend: 6cm! Ik vond dat echt vreselijk. In bad kon ik het niet keren, althans toch niet zittend op de plek die ervoor bedoeld was. Ik wilde voorovergebogen hangen. Manlief sproeide tijdens een wee heet water over mijn rug en dat hielp wel. Eventjes, en dan de Pure Wanhoop, ik kan het niet beter beschrijven.


Persdrang! De vroedvrouw geloofde het precies niet helemaal want ik had zonet maar 6cm. Vreselijk onderzoek, nog geen volledige ontsluiting dus persweeën wegblazen. Dat was de hel. Ik wilde uit bad maar dat lukte maar niet, door de bekkenpijn en persweeën die in elkaar overliepen terwijl ik niet mocht duwen. Uiteindelijk stond ik dan toch op het droge, voorovergebogen, en duwde ik keihard. Ik kon het niet meer tegenhouden. En gilde tegen iedereen dat ze de baby moesten vangen. Maar zo gaat dat blijkbaar toch niet, baby's van vier kilo vallen er niet zomaar uit. 


De vroedvrouw hielp me op het bevallingseiland, volledige ontsluiting, de dokter was er maar er was geen tijd meer voor de beensteunen dus mocht ik mijn benen op de schouders van de gyn leggen.  Zij vond dat wel ok, ze had dat al meer gedaan zei ze. Hilariteit in de verloskamer maar ik ging dood. 

Drie keer persen voor zijn hoofdje, euhm nee hoofd. Twee keer voor de schouders en dan heb ik 'm er zelf uitgetrokken. Hij is geboren om 11u12. Hij gaf een piephuiltje toen hij nog niet helemaal geboren was maar sloeg toen blauw uit en gaf geen kik meer. De vroedvrouw heeft 'm dan wel eventjes op tafel gelegd en goed gewreven en dan kwam er kleur in en geluid uit. De navelstreng zat rond zijn nek en hij heeft daardoor allemaal kleine bloeduitstortingskes op zijn snoetje, deels ook wel van de snelle bevalling. 



Ik vond het dus niet meevallen, echt niet. Diegenen die zeggen dat derde kindjes eruit floepsen liegen keihard! Ik vond het (maar dat is mss wel wat 'verwend' van mij) best een heftige bevalling. Misschien lag dat aan de gebroken vliezen? Ik zou nog liever tien keer bevallen van Lili dan nog 1 keer die bevalling van Astor overdoen. De dokter zei dat dat echt aan het gewicht lag, en dat het voor zo'n dikzak met een groot hoofd een uitzonderlijk snelle bevalling was. En een vlotte ook want hij is uiteindelijk zonder al te veel toeren geboren. Niet in bad dus, zoals ik altijd al gewild had. Ah nee, want dat wilde ik uiteindelijk toch niet. Ik weet het, ik mag niet klagen.

Na de bevalling stond ik rap terug op mijn pootjes en kleine meneer dronk al keigoed van de borst binnen het half uur. We voelen ons allebei opperbest! Wat een letterlijke opluchting, ik zou kunnen dansen en springen precies, zo licht voel ik mij.
 

Astor is een zalige baby! Hij is heel anders dan zijn zusjes waren. Veel alerter en altijd hongerig, hij zit vandaag (dag 5) alweer op zijn volle 4.3kg! Dat is misschien wel het verschil tussen te vroeg en op tijd?Ik merk ook dat met het verstrijken van de dagen de pijn meer en meer vergeet en er alleen de schone dingen blijven hangen. Gelukkig maar!

Manman ik ben verliefd op mijn boeleke! Elke dag meer en meer! Ik was vergeten hoe intens verliefd je op uw kind kunt zijn, echt, ik laat soms mijn slaap om gewoon naar hem te kijken en dan krimpt mijn hart ineen van pure verliefdheid. Hij is het allemaal zo hard waard geweest!

47 opmerkingen:

  1. Wat mooi om te lezen en nog van harte gefeliciteerd met het mooie mannetje!

    groetjes, Elske

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat heerlijk om je verhaal te lezen, van een gezonde mooie jongeman. De bevallingen van m'n dochters komen weer helemaal terug in gedachten. En hoe meer kinderen hoe makkelijker de bevalling hoeft niet altijd inderdaad. Mijn 1e was een makkie, de 2 ook maar dan pijnlijker. De 1e bevalling zou ik zo overdoen, behalve dan de 2 weken pijn van 't inscheuren.
    Z'n zussen vinden het vast prachtig, zo'n kleintje erbij.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een wonder schoon kind hebt ge daar!! gefeliciteerd met astor en geniet door kusss voor u van noel

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat heerlijk dat je zo gelukkig bent... het is je van harte gegund! En zo'n bevalling ook maar weer geklaard- zó knap dat je het weer hebt gedaan, super hoor! Verander de titel van je blog maar in Supermama!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Pracht kindje is dat!!! En inderdaad, hier ook een klepper van 4 kilo 300, en ik dacht ook efkes dat ik gek werd... Niet te doen... (vraag maar aan mijne man, die had 2 knalblauw genepen bovenbenen haha...)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. mijne eerste was er ook ene van 4.5kg, wat was dat ... de volgende bevalling waren twee spruitjes van +3 kg en dat was easy!!
    Geniet van dat ventje want voor je het weet ...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat zijn wij vrouwen toch helden hé?!
    Geniet er maar van!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nog eens van harte proficiat met jullie kleine man! Hij is magnifiek! =)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Een kleine brok in mijn keel van de woorden uit je hart. Ik kijk al uit naar ons kleine prutske dat geboren moet worden in augustus. Gisteren nog een echo gehad, op 21 weken 5 dagen, en het is al een grote baby, 25 cm, dat belooft ;-) Waarschijnlijk het postuur van zijn vader, haha!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. amai een schoon verhaal, als vroedvrouw vind ik zoiets dus 'schoon' :) lag hij misschien in achterste plaatsing, want dan is het vaker persdrang zonder volledige ontsluiting... het verhaal doet vermoeden van wel, veel geluk!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Amai, ge doet me niet alleen watertanden, ook een traantje wegpinken van pure emotie. Die gevoelens zo op en rond en vlak na de geboorte van je kind, dat kan je een mens zonder kinderen niet uitgelegd krijgen.
    Geniet, GENIET, G.E.N.I.E.T!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zo'n mooi verhaal! Ook ik herbeleef hier mijn bevalling even. Wel in bad, zoals ik wou, maar ik kon tijdens het weeën opvangen geen seconde op de zitbal zitten die ik per sé wilde.

    Geniet volop van je zoon!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ben ook net bevallen (gisteren) van onze derde en was ook echt weer even tegenvallen. Maar zo'n kleine uk maakt alles weer helemaal goed!!! Geniet van je kleine vent!!

    Groetjes Bianca

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Oh, gij, niet gefloept, die Astor? Hier deden nummer 2 en 3 dat echt wel, maar ge waart natuurlijk wel verwend door Lili.
    Niettemin, hij is er, 't is een wreed schoontje en na de vakantie kom ik jullie venteke eens bewonderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik kom dan maar even in dit bericht een dikke proficiat wensen. Mooie naam en duidelijk een stoere vent. Goed gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ach wat ontzettend leuk om te lezen! Ik vond mijn derde ook zoo moeilijk! Ze was ook een grote meid van 8 pond! Mijn eerste, tweede, vierde en vijfde waren veel makkelijker! Van harte gefeliciteerd, geniet geniet!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Van Harte Gefeliciteerd! Kom vandaag pas weer eens kijken en zie dat hij er al lang is! Wat mooi om je bevallings-verhaal zo te lezen, het blijft een wonder dat er weer zo'n prachtig mooi kind is geboren.
    Heel veel geluk met zijn 5-en!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Waauw wat een pracht kind Stien!
    Ik dacht dat het de naam Wolf ging zijn
    Astor is een prachtige naam!
    geniet er indd maar van

    dikke proficiat

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Goed gedaan!!!! Als ik ook óóit nóg 'ns...Ga ik ook gewoon naar de Weba. Geniet&GeluK!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wat een verhaal! :-) Maar het "eindresultaat" mag er wezen! Zo'n schoon ventje! Tuurlijk ben je daar verliefd op!

    Maar, al die verhalen, daar moet je niks van geloven: "de derde floept eruit". Geen sprake van. Het is de 4de die eruit floept! Dus, als je het nog ziet zitten....
    Bij mijn 4de dochter braken ook mijn vliezen, maar ik kreeg geen enkele wee, zelfs niet a een 5-tal uren... dus uiteindelijk maar naar Dendermonde, naar de materniteit gereden, maar ... ook daar nog niks. Toen kreeg ik de keuze: of inleiden of beginnen rondlopen in de hoop dat het vanzelf op gang kwam. Natuurlijk kozen we voor de laatste optie. Uiteindelijk na lang rondlopen in de inkomhal zonder succes, maar ons beginnen amuseren op de WIS-computer van de vdab. We hebben daar testen van Engels, Frans, ... en tenslotte lassen afgelegd (mijn man en ik zijn beiden economist...) en het was die laatste test (lassen) die blijkbaar de boel in gang had gestoken. Man, man... ik geraakte zelfs bijna niet meer op de 2de verdieping (lees: in de lift), zo hevig zeg... Uiteindelijk, aangekomen aan het verloskwartier, dacht ik dat mijn baby eruit ging vallen... zo laag voelde ik ze zitten. Mijn man dan maar om hulp geroepen, verlostafel opgesleurd en ik denk na 5 seconden (zal zeker niet meer geweest zijn), kwam Ianka ter wereld en niet zomaar.... nee, nee... inclusief vruchtzak, moederkoek. Alles was er ineens uit... in een paar seconden tijd. Als dat geen "floep" waard is :-)

    maar bij deze: nogmaals gefeliciteerd met jouw schoon manneke!

    groetjes,
    Sabine

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Dikke proficiat met de schone baby & naam.
    De zoon hier was ook een heel andere (lees: makkelijkere) baby dan de dochter.
    Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Oh ik lees zo graag een mooi bevallingsverhaal. Wel spannend op het einde zeg, maar goed dat alles ondertussen ok is! Ik had ook een zware bevalling, met achteraf een superbrave zoon. Dat is waarschijnlijk om te compenseren hé :-)
    Maar 1 ding is zeker: goed gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Hartelijk gefeliciteerd met de geboorte van je zoon!
    Ik kwam zomaar op je blog terecht...
    Vind dat je erg gezellig en grappig kan schrijven over iets dat op dat moment helemaal niet grappig is!!
    Heb zelf ook 3 kinderen en moet er even niet aan denken hoor, bevallen!
    Maar het is voor jou ook voorbij! Geniet van je zoontje...vooral nu, die eerste weken!!

    Groetjes,
    Christien

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Klinkt als mijn bevalling 4 maanden geleden, al vond ik het allemaal niet zo erg, waarschijnlijk omdat ik bij persdrang en ondanks nog een randje wel al mocht persen. En baby's van 4300, daar moet je inderdaad wel eens wat op persen :-) En dan die overweldigende liefde voor dat kleine wezentje! Geniet ervan en een dikke proficiat!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Mooi geschreven en zo herkenbaar . Verliefd op je baby zijn,dat was ik ook ,twee keer. Bij elke zoon.
    Door het lezen van je verhaal werd ik terug in de tijd gegooid en kreeg er tranen van in de ogen.
    Groeten,Martine

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Bij het lezen ben ik mijn benen alweer aan het dichtknijpen... the horror! (en ja, dat kan wel gerelativeerd maar nooit vergeten worden, zoals men wel eens placht te beweren). Maar daarna: zo'n gelukzaligheid! En die verliefdheid! Hup, ik haast me weer naar mijn Bentje Beer, nu hij nog even baby is. Genieten van die roze wolk!

    BeantwoordenVerwijderen
  27. grappig hoe zo'n bevallingsverhaal altijd de herinneringen aan de eigen bevallingen bovenhaalt :-)
    ook bij mij hoor, ik ben nu wel benieuwd hoe groot dat hoofd wel was; ik heb er eentje met 39cm omtrek moeten uitpersen. 1u40 heeft dat geduurd, het persen alleen. desondanks vond ik het toch vooral een schone schone ervaring, dat oergevoel, dat 'I did it!' en dat je heel de wereld aan kan

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Oh wat lees ik graag bevallingsverhalen!
    Plezant is dat idd niet! toch dapper dat je het zonder epidurale hebt gedaan! Niks voor mij!
    En idd die loebasjes van over de 4kg daar moet je al eens stevig voor persen!
    Ik krijg zo weer zin om er weer aan te beginnen! Die verliefdheid is idd zalig!
    Fijn dat hij het zo goed doet! Zo moet dat he! Zeker voor een derde!
    Ik vind dat je zelfs op de foto's ziet dat Astor heel helder is!
    Nog eens een dikke proficiat en geniet ervan!
    PS hoe reageren de zussen trouwens?

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Mooi verhaal! En wat zijn ziekenhuizen in BE toch mooi wat dat aangaat. In NL: bed, als je geluk hebt een douche in de kamer, baarkruk enzo moeten worden afgestoft.

    Zalig dat jullie ook een bad hebben, weet je wat een geregel dat hier is? Gelukkig begint het te veranderen...

    Je verhaal klinkt zo als de geboorte van mijn zoontje. 8 dagen overtijd, vliezen breken, uurtje weeën, 40 min. persen om er een kereltje van 4,5 kg uit te krijgen. Gilde dat ik deed, haha.

    Geweldig dat je zoontje het zo goed doet en hij heeft een prachtige naam. Die witte handjes en nageltjes, zo ontroerend. Onbeschrijfelijk dat je kan denken ie vast nooit meer komt (ook erg herkenbaar ;))

    Veel geluk en gezondheid voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  30. ooo heel ontroerend en super proficiat hé !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Nog eens een dikke proficiat daar,Astor IS een prachtbaby!

    BeantwoordenVerwijderen
  32. oooh mhmm da moet inderdaad een zalig zijn zo van je kindje kunnen genieten! Ik kijk er naar uit! Maar die bevalling dat is toch altijd een verhaal apart he!? x Eline
    Nog eens een hele dikke proficiat met jullie lieve bouleke!!

    BeantwoordenVerwijderen
  33. Ha, die knets van de vliezen die breken, zo herkenbaar. Dat gebeurde bij mijn tweede bevalling toen ik net in ’t bad zat om de weëen op te vangen. Een heel apart gevoel. En ’t grappige was dat mijn lief het dus ook gehoord had (die zat aan het andere eind van de kamer)…
    Een mooi verhaal hoor, op geen 5uur zo’n grote baby op de wereld zetten, ik denk niet dat er veel zijn die u dat nadoen. Al zal het uiteraard wel veel pijn gedaan hebben, zo intens als je het beschrijft.
    Gelukkig is het ergste alweer vergeten en kan je je dagen doorbrengen met verliefd wezen op je kroost :)
    Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  34. Wauw, proficiat met Astor! En hey, best wel vlot bevallen hoor :p
    Is het nu omdat het een derde is of een jongen, ik vond Lukas zijn bevalling ook het minst leuke, in die zin dat bij de meisjes ook gewoon de weeën begonnen en bij Lukas eerst mijn water brak, en me dan liefst nog 12 uur liet wachten vooraleer er ook maar 1 wee daar was. Ik was al gefrustreerd vooraleer het echt begon :-)

    Maar geniet, geniet, geniet! Jongetjes zijn zalig, echte knuffelberen!

    BeantwoordenVerwijderen
  35. heel mooi! En dat gij goed werk hebt verricht!

    BeantwoordenVerwijderen
  36. ochochoch...wat mooi toch!
    Jullie hebben het goed, dat is duidelijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  37. Awel, ik geef je helemaal gelijk.. de bevalling van ons derde duurde 't langst (die weeen stopten ineens midden in de nacht)... nee, geef me maar de bevalling van ons tweede.. dat was nog geen 3u..

    BeantwoordenVerwijderen
  38. Man, ik zit hier met tranen in mijn ogen. Zo leuk en mooi verteld!

    BeantwoordenVerwijderen
  39. Hoi, mooi blogje, toch altijd weer bijzonder. Van harte gefeliciteerd!! Wij hebben er ook zo ene tussen zitten, onze vierde was ineens groot (4400 gram), en mijn man moest op mijn buik drukken omdat ik hem er zelf niet uit wilde persen... :-)
    Maar daarna hebben we er nóg 5 gekregen, allemaal zonder al te veel moeite.
    Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  40. Uhm nee hoor!! Een tweede gaat veel makkelijker dan een eerst en ik hoop zo dat een derde nog makkelijker ga! En ik lieg niet, nooit! ;-)

    Mijn tweede was 4,11 en die floepte er uit woehahah *plaag plaag*

    Wat fijn dat hij al kei goed aan de borst dronk!! Veel plezier en genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
  41. Van mijn tweede was ik een volle twee weken overtijd en dan nog ingeleid. Maar ik had tegen dan zelfs nog geen harde buik gevoeld, dus geen lastige weken ervoor...
    Bevallingsverhalen zijn fantastisch, maar doen me altijd verlangen naar nog een kind: mag niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  42. proficiat met jullie mannetje! Geniet maar van je verliefdheid, da's het mooiste gevoel ter wereld, de liefde voor je kind! De mijne zijn ondertussen 16 en 14 en soms jagen ze me de gordijnen in maar soms kan ik nog altijd zo verliefd zijn... (alleen hebben zij dat nu niet meer zo graag :-) )

    BeantwoordenVerwijderen