donderdag 23 september 2010

September Veggiemaand: tagliatelle met pompoen, prei en feta

Overheerlijk! 't is maar dat ge 't weet!

Donderdag Veggiedag of September Veggiemaand, al om 't even, maar enthousiast dat zijn we! Vandaag gaan we voor tagliatelle met pompoen, prei en feta.

Het recept is grotendeels gebaseerd op een recept uit het meest eenvoudige maar supergoeie pastakookboek ooit, namelijk dit:


Ingrediënten (voor 4 personen):


  • 1kg pompoen
  • 2 preien (of 3 kleintjes)
  • 1 sjalotje (of een halve ui)
  • 2dl room
  • een handje pijnboompitten
  • 1 pakje fetakaas (geen idee van het gewicht, sorry)
  • wat water
  • peper, zout, muskaatnoot en een snuifje currykruiden (dezelfde als bij de cashewnotencurry)
  • tagliatelle (ik schat dat ook, geen idee van de exacte hoeveelheid) of andere pasta die goed past bij een romige saus, penne bijvoorbeeld.


 Werkwijze:
  • stoof het sjalotje glazig in wat boter, voeg de fijn gesneden prei toe en laat wat sudderen
  • schil de pompoen, snij in kleine blokjes en voeg toe aan de prei.
  • voeg een bodempje water toe en laat het geheel wat sudderen (een minuut of 5)
  • voeg de room toe en laat nog wat inkoken.
  • rooster de pijnpoompitten in een klein pannetje
  • snij de fetakaas in kleine blokjes
  • kook de tagliatelle al dente
  • dien op en garneer met pijnboompitten en fetakaas
  • smakelijk!

PS: Jong, eten fotograferen is zoooo gigantisch moeilijk! Respect voor de food-fotografen! Misschien een tip voor Elza D.: een handleiding alstemblieft!

maandag 20 september 2010

September Veggiemaand: Lasagne met paksoi en walnoten

Ik tuurde in de koelkast en zag dat de paksoi hoognodig verorberd diende te worden. Paksoi en ik, wij zijn zo geen vrienden. Met warmoes klikt het ook al niet geweldig. Niet dat ik ze niet lust, ik weet er gewoon geen weg mee.
Zuchtend en steunend ging ik op zoek naar een recept. Ik wilde niks te moeilijk, rap klaar en niks te raar alstemblieft. Dankuwel.

Soep? Nope, gruwel.
Wok? Nope, manliefs rayon.
Doen alsof de paksoi niet in de koelkast ligt?....hmmmm...
Invriezen en om frieten gaan?....mja....
Spek?...neeneeeneee! Veggiemaand!...

Uiteindelijk besloot ik flink te zijn, al had ik er niet echt een goed oog in: lasagne met paksoi en walnoten, geïnspireerd op dit recept.
En het was lekker, nee, het was gewéldig lekker! Alleen jammer dat ik teveel zure colaflesjes at want mijn tong lag helemaal open. Dju!



Ingrediënten:
  • paksoi (hoeveel weet ik niet juist, ik gebruikte alles wat in ons pakket zat)
  • 50g walnoten
  • olijfolie
  • paneermeel
  • gemalen kaas
  • 1blik tomaten
  • 1potje ricotta (250g)
  • 1 glas witte wijn
  • 10 à 12 lasagne-vellen
  • 2 à 3 sjalotjes of 1 grote ui
  • 1 teen look
  • kaassaus op basis van 300ml melk (roux of met maïzena)
  • gedroogde oregano
  • eventueel verse basilicum, fijngesnipperd
  • peper & zout
  


Werkwijze:
  • stoof de fijngesnipperde sjalotten en de look glazig in een geutje olijfolie 
  • snij de paksoi in reepjes en stoof ze mee met de sjalotten 
  • voeg de tomaten, oregano en de wijn toe 
  • doe de walnoten en de ricotta in de blender en mix, dit is niet noodzakelijk, de walnoten kunnen er ook in hun geheel in natuurlijk 
  • voeg het ricotta-walnotenmengsel bij de stovende groenten en roer eens door, zet daarna het vuur uit. 
  • kook de lasagne-vellen voor indien gewenst en laat afkoelen onder stromend water
  • maak de kaassaus
  • neem een ovenschotel en leg een fijn bodempje van de tomaten-paksoisaus
  • leg een laagje lasagne-vellen en wissel dit af met tomaten-paksoisaus
  • de laatste laag lasagne overgiet je met de kaassaus
  • bestrooi de schotel lichtjes met wat paneermeel, gemalen kaas en enkele nootjes boter
  • Zet dan eventjes in de oven (duur is afhankelijk of de schotel helemaal afkoelde of niet) en op het laatste onder de grill voor een korstje
  • Smakelijk!



Variaties:
  • De paksoi kan ook gemakkelijk vervangen worden door warmoes of spinazie. 
  • Als je het tomaten-paksoimengsel fijnmixt en indikt met maïzena dan kan het ook perfect dienen als vulling voor cannelloni.

maandag 13 september 2010

Gekaft

Dan heb je een dochter die nog twee schooljaren kleutert in 't Freinetonderwijs, dacht je er als moeder gemakkelijk vanaf te komen, krijg je op een dag twee naakte schriften op je bord! Kaften mama! En laat mama dat nu net niet kunnen. Het is niet voor niks dat ik vroeger mijn zus omkocht of mijn grootmoeder met puppyoogjes aankeek zo begin september.

Maar Vink zorgde voor verlossing met een gewéldig idee:

Schrijfschrift en Natuurboek


Ik vond het niet zo gemakkelijk eigenlijk. Maar met papier had het een ramp geweest, dat is zeker. Mijn toile cirée was gevouwen en verkreukeld en telkens ik een randje omplooide rolde het terug. Ik heb uiteindelijk mister plakband laten helpen. Ik stikte ook de zijkant een cm om, Vink deed dat niet maar haar toile cirée zal beter luisteren dan de mijne denk ik.

binnenkant


Het is eenvoudig:
  1. leg je schrift of boek op de toile cirée
  2. reken aan de boven- en onderkant 1cm extra (deze waarden zijn niet absoluut, heb je graag meer speling dan reken je wat meer he)
  3. reken aan de zijkant 8cm extra
  4. plooi de zijkanten 1cm om en stik de zoom
  5. plooi de boven- en onderkant 1cm om en plak vast met plakband als ook u te maken heeft met balorige toile ciréé
  6. plooi de zijkanten nu 7cm naar binnen en plak vast met plakband. Bij deze stap probeer je best voor de zekerheid of uw schrift er nu nog in past en ook vlot open en dichtgaat.
  7. stik smal op de kant (0,5cm) de boven- en onderkant (en dus ook de flappen) vast.
  8. steek uw schrift in het hoesje: klaar!
PS: mijn toile cirée kwam van de rommelmarkt van lang geleden, om de kreukels en vouwen eruit te krijgen heb ik 'm gestreken, wel een keukenhanddoek erover gelegd. Dan wordt de toile cirée wel warm en wat slapjes maar dat herstelt zich allemaal vanzelf.

    zondag 12 september 2010

    September Veggiemaand: cashewnotencurry

    Voor de gelegenheid van September Veggiemaand contacteerde ik een gastblogger: mijn lief!

    Hij maakte voor u...euhm voor mij...deze overheerlijke cashewnotencurry!

    cashewnotencurry


    Ingrediënten:

    ingrediënten

    • 3 rode uien
    • 80g cashewnoten
    • 1 klein bakje champignons
    • 400g Quornblokjes
    • 2el tomatenpuree
    • 5 teentjes knoflook
    • sap van 1 limoen
    • 4el yoghurt
    • 2 stokjes kaneel
    • 2 koffielepels currypoeder (Hot Curry Powder van Sharwoods in ons geval)
    • 1el komijn
    • 1el korianderzaad
    • 1 bosje verse koriander (fijngehakt)
    • 1 koffielepel gemberpoeder
    • 1 koffielepel zout
    • 2el maisolie
    • 3el rozijnen
    • 3dl water
    • 1/3 rode peper 
    Op de quorn na vind je alles in de Turkse supermarkt, ja zelfs op zondag!

    Werkwijze:

    -Rooster de komijnzaadjes in een pan op het vuur. Vermaal de komijn in de vijzel tot poeder.

    geroosterde komijn in de vijzel

    Deze foto zou je moeten kunnen ruiken! 

    -In de blender: de peper, ajuin, look, yoghurt, tomatenpuree, alle kruiden, 1/2 van het bosje verse koriander, cashewnoten.

    mix


    -Mix alles tot een gladde massa.

    gemixt kruidenpapje


    -Bak het mengsel aan in de maïsolie op een zacht vuurtje gedurende een minuut of 2.

    -Voeg de champignons, de rozijnen en het water toe en laat dat minstens een half uur sudderen. Let wel op voor aanbranden!

    -Voeg de quornblokjes toe en laat nog een tiental minuutjes sudderen op een laag vuurtje.

    -Strooi wat fijngehakte koriander en nog wat hele cashewnoten over de schotel als garnering.

    -Kook wat rijst, wij aten er basmatirijst bij!
    Ook lekker met wat naanbrood erbij maar dat vonden we nergens op zondag.

    cashewnotencurry


    Smakelijk!


    PS: wie meer groenten wil kan er bijvoorbeeld courgette of paprika aan toevoegen. Wie liever vlees eet kan de Quorn vervangen door kip en wie liever geen Quorn eet kan die ook gewoon skippen. Er zitten immers voldoende noten in.

      zondag 5 september 2010

      Meulestee Koerse 2010

      Meulestee, de noordpool van Gent waar het warmer is dan in de rest van 't land.

      Dat mochten we alweer aan de lijve ondervinden gisteren! De derde editie van Meulestee Koerse werd enorm gesmaakt door onze dochters, onze buren, onze vrienden...



      Volkse festijnen ontroeren mij nogal gemakkelijk, ik ben heel gevoelig voor sfeer en dan vooral groepssfeer. Het gevoel dat je met een hele massa dezelfde emoties deelt, dat vind ik heel speciaal. Hier in Gent overkomt mij dat regelmatig, het is hier héérlijk! Ambiance! Ik woon hier zo graag!



      Onze meisjes reden hun rit in de kleuterkoers (hun vader reed een iets, euhm, andere koers) en straalden toen ze richting finish reden. Het gejoel en de aanmoedigingen van de omstanders deden hen -geen flauw idee waar het in een koers om gaat- glunderen en raakte Lili zelfs zo hard dat ze schaapachtig lachend bleef stilstaan op een meter van de finishlijn. Een jaarlijkse gewoonte.



      http://www.meulesteekoerse.be