Sinterklaasknutsels

Gisteren kwam de Goedheiligman aan in Gent! Eindelijk konden de meisjes hun schoentje zetten!

Twee weken geleden knutselden we samen al een stoomboot, van doosjes (van thee, zakdoekjes, eieren...), wc-rolletjes en flessendopjes. De meisjes verfden ze zelf en ik knipte de de deuren en de ramen. Samen plakten we het roer en de gezichten op de boot. Apetrots waren ze. De boten mochten mee naar school, om getoond te worden in de kring. Elke dag werkten ze verder aan de boot: wat stipjes hier, wat plaksels daar. Zoals je kan zien op de foto kleefde Stella er elk roze of paarse ding dat ze tegenkwam in de speelgoedcatalogi op de boot. Een verlanglijstje en knutsel in één!

Gisteren maakten we een zwarte piet en een sinterklaas. De zwarte pieten hebben ze zwart gemaakt met het roet uit de open haard, plezant dat ze dat vonden! Ook de wattenbaard van sinterklaas vonden ze geweldig! Die op de foto zijn van Lili, ze wilde dat ik meehielp en ze was het ook rap beu. Grote zus is hier vooral de knutselfreak in huis, die weet van geen ophouden. Ik kan elke dag de snippers opruimen...jeuj!

Toen de meisjes, na het schoentje zetten, sliepen gingen Sint en Piet aan het werk! Er werden pintjes gedronken, krullende letters neergepend, zwarte vingers gezet, koekjes gestrooid... Maar ook de knutselwerkjes (die naast de schoentjes werden gezet in de hoop dat Sinterklaas ze mooi genoeg vond om ze op zijn slaapkamer te zetten) werden meegenomen. Waarschijnlijk vinden jullie mij nu een overdreven melige moeder, maar ik kon het echt niet aanzien. Dat waar mijn dochters zo fier op waren, waar ze zo hard aan gewerkt hadden, waar ze zo fier op waren, wat ze zo koesterden, wat ze op hun nachtkastje zetten...moest nu vernietigd worden. Ik had echt tranen in mijn ogen, ze zouden het eens moeten weten! Mijn lief suste mij met de woorden dat we hen een mooie illusie schonken...tssss...zo liegen tegen uw kinderen!

Hun reactie vanmorgen deed me alles vergeten. Stella gilde het uit, ze heeft minutenlang staan zingen en dansen van geluk! En dat voor wat chocolade en koekjes! That's my girl!

Retro-Lili

Schoon he?

Dit retropakje kochten we in Amsterdam bij Ladyday. Instant verliefd werd ik erop! Ik heb nog staan twijfelen of het voor Stella of voor Lili ging zijn. Maar zo'n pakskes zijn gewoon gemaakt voor lange smalle kindjes! Kijk maar eens naar de Jef!

Maar helaas! Het schone pakske was te klein, (dingen zoals cameltoe en broek-in-reet wil ik hier nu niet uitspreken...) de foto spreekt voor zich!

Dus! Advies gevraagd!
Zoals u op de foto kan zien zit er boordstof in de taille, van die schone met streepkes. Dus dacht ik de rits eruit te priegelen en ineens de boordstof. Dan kan ik er een breder stuk boordstof tussennaaien! De pijpen zijn lang!
Ofwel knip ik het bovenstuk eraf en maak ik er een broek van. Maar dat zou toch zonde zijn, niet?
Dus lieve mensen, geef mij aub een tip waar ik leuke boordstof kan vinden!

De Sint werkt

Nieuwsgierig van aard? Ja? Wel! U krijgt zomaar eventjes, gratis ende voor nikske een sneak preview van wat de Sint hier zal brengen!


Deze poppenrelax kocht ik enkele weken geleden voor 2€ in de kringloopwinkel.
Zo zag ie eruit bij aankoop:




En nu ziet ie er zo uit:



Stofje komt van Ikea. Gemakkelijk klusje en een heel bevredigend resultaat! Hmmm, het prijsetiketje moet ik er nog wel zien af te prutsen.

En dan nog een voetenzak voor de poppemie, lekker warm in de poppenbuggy:



Met een ritsje. Gemaakt uit een kussensloop van Ikea (1€ in de koopjeshoek!). De voeringstof is gemaakt van een vrolijk met pastelkleurige figuurtjes bezaaid kindergordijntje uit de kringloopwinkel.


Slaapzakje voor de pop:



en nog twee kruippakjes voor de poppen:





Alles sluit met velcro, om het de poppenmoedertjes gemakkelijk te maken.
De patroontjes tekende ik zelf. Het slaapzakje en de voetenzak zijn vrij eenvoudig opgevat, het moest namelijk vooruit gaan! Aan het kruippakje had ik meer werk, omdat hier zowel broek-denkwerk als vest-denkwerk aan te pas kwam. Maar op zich is dat ook een vrij eenvoudig patroontje (aangeknipte mouwen, naadje op de rug). Als er interesse is wil ik de patroontjes gerust op mijn blog smijten. Maar dan moet ik ze wel eerst wat deftiger maken...ahum...

Het kruippakje met de bloemetjes heeft een applicatie van strijkvelours, een maan en wat sterretjes. Op het blauwe wilde ik ook graag nog iets appliceren maar ik had geen inspiratie meer. Als er iemand een idee heeft, of is het beter zonder? Ook is het blauwe pakje wat beter gemaakt, netter toch. Zo gaat dat als je iets een tweede keer doet, en al zeker met eigen patroon. Daarom zie je het stiksel van de velcro niet. Ha!
De voetenzak ging in het oorspronkelijke plan oortjes krijgen. Eenmaal af begon ik te twijfelen. Het zou de zak wel wat speelser maken maar ik vraag me af of ik de oortjes er wel netjes opgenaaid krijg. Een hanenkam zou ook gekund hebben (netjes tussen de naad), maar ik denk dat mijn dochters dat niet zouden snappen haha.

Ik ben nog niet klaar hoor, ik heb nog iets handgemaakt gepland voor 6 december. Ondertussen ben ik ook al naarstig aan het werk voor de kerstcadeautjes maar die kunnen nog niet geblogd worden, 't moet nog even een verrassing blijven he!

Meer poppenspul met patronen/handleiding vind je hier en hier!

Chinese kippakketjes

Receptje naar Jamie Oliver.

Gemakkelijk te maken, ideaal als fingerfood maar wij aten het met rijst (wat redelijk droog was eerlijk gezegd). Sinds we ons groentenpakket hebben kwam de chinese kool al regelmatig op ons menu. Daarvoor ook al hoor, maar dan enkel in de wok. Mijn lief kan heerlijk wokken!
Maar dus, eens iets anders met die chinese kool!



Ingrediënten (4 pers.)

• 1 chinese kool (werkt ook met savooi)
• 2 teentjes knoflook
• gember (ongeveer een duim groot)
• bosui (1 bosje, dus zo'n stengel of 5)
• verse koriander
• 2 kipfilets
• een handje waterkastanjes (in blik, gevonden bij de chinese supermarkt, zeer zachte smaak, smeuïg ook)
  
• 2 limoenen
• 1 eetlepel sojasaus (liever dat dan vissaus, maar dat kan dus ook)
  
• sesamzaadjes (ongeveer een grote eetlepel)
  
• sesamolie (slechts twee theelepels want zeer straffe smaak)
• olijfolie
• zoete chilisaus

• stoommandje/vergiet
• blender/keukenmachine
  

Hoe? Zo!

1. koolbladeren lichtjes blancheren (ongeveer 2 minuten) zodat ze zacht zijn en dus opvouwbaar. Daarna laten schrikken in koud water en laten uitlekken.
2. In de blender smijt je: knoflook, gember (reeds fijn gesneden), bosui, koriander, sojasaus, kip (reeds op voorhand grof gehakt), sesamolie (2 theelepels!), limoen (enkel sap+rasp), handje waterkastanjes en mespunt (zee)zout. Mix dit alles tot gehakt.
3. Leg op elk koolblad een bolletje gehakt ter grote van een theelepel en vouw het blad eromheen (met de zijkanten naar binnen) en rol het op.
4. Nu zijn de pakketjes gemaakt en moeten ze gestoomd worden. Wij deden het in ons vergiet om dat zowel ons bamboestoommandje als ons metalen exemplaar reeds vermassacreerd zijn. Wrijf het stoommandje in met olijfolie.
5. Leg de pakketjes/rolletjes dicht op elkaar zodat ze niet losrollen maar werk niet in verschillende lagen. De kip is nl. nog rauw en moet dus kunnen garen!
6. stoom de pakketjes een minuut of 6 met een deksel op het stoommandje
7. rooster de sesamzaadjes eventjes
8. serveer de kippakketjes bestrooid met de sesamzaadjes, enkele druppels sojasaus en de zoete chilisaus.

PS: sorry voor de crappy foto, ik merk dat eten fotograferen véél moeilijker is dan schattige meisjes!

Fietsen in Vlaanderen

Raak!

Triest, dat fietsen in Vlaanderen gevaarlijker is dan autorijden. Dat er elke week 17 mensen sterven of zwaargewond raken op hun fiets.

Ik ondervind dagelijks dat fietsen gevaarlijk is. Er gaat amper een dag voorbij dat er zich geen gevaarlijke situatie voordoet. Ik ben dan ook een defensieve fietser. Stop bij twijfelsituaties, rinkel (tot ergernis van velen) ontzettend vaak met mijn bel, zoek constant oogcontact en maak heel veel omwegen om toch maar zo veilig mogelijk te kunnen fietsen.
Oh ja, en ik vloek ook geweldig vaak! Ik HAAT het als automobilisten mijn voorrang afnemen en -als ik dan reclameer- mij dan een bepaalde vinger tonen. Ik HAAT het ook als automobilisten dubbelparkeren of mij voorbijsteken en dan op hun rem gaan staan. Ik HAAT het ook, en dat nog het meest van al, dat automobilisten achteloos het fietspad als hun parking beschouwen, dat is dus werkelijk levensgevaarlijk maar dat beseffen heel veel mensen niet (merk aan de reacties als ik luid rinkelend voorbijfiets).

Sinds kort hoort bij die instelling ook een fietshelm en een fluovest. Niet heel stijlvol maar we zijn dan incognito he!
En dan zwijgen we nog over de achteruitkijkspiegel op de bakfiets, very bomma! Maar sinds mijn kennismaking met de tramsporen van zéér nabij afgelopen zomer vond ik dat onontbeerlijk!

jurkjes

Niks beter om te ontspannen en uw zinnen te verzetten dan achter uw naaimachien kruipen!

Maandag ging Lili voor het eerst (officieel) naar school. Ik vond dat dat een nieuw jurkje waard was. Omdat Mme Zsazsa en nog een stel ander grieten hier de hele zaterdag kwamen koffiekletsen werd het dus nipt (om vooral niet te moeten zeggen dat het weer de eeuwige uitsteller in mij is die de schuldige is).

Zondagmiddag begon ik een patroon te tekenen. Ik had van een vriendin het Oliver+S Birthday Party Dress patroon geleend voor Lili maar omdat ik zo weinig tijd had zag ik dat niet meer zitten. Ik tekende een bovenstukje en een cirkelrok. Mme Zsazsa geeft voor die laatste een stipte handleiding. Ik was zelf wel wat te lui om het zo te doen dus tekende ik gewoon het patroon over van de knippie. Tis te zeggen, de rok in de knippie begon aan maat 104 dus verkleinde ik het patroon een beetje.



Na wat getwijfel over de stof begon ik er zondagavond, na kindjesbedtijd, aan. Alles ging vlot! Tot het me begon te dagen dat het wel een breed kleedje was en Lili eigenlijk best een smalle madam is. Na wat pogingen tot versmallen die niet lukten gaf ik het op en besloot ik dat het jurkje dan maar voor Stella was!



En wonder boven wonder zit de jurk haar als gegoten!

Ik stak ook nog twee paspelbandjes in het bovenstukje. Eigenlijk is het geen paspelband, want weet u, de Veritas hier in Gent is dus niet open om 23u en dan moet ne mens het stellen met wat hij in huis heeft. Zelfgemaakte biais dus in mijn geval.



Ik vond het ideetje voor de paspels hier. Eigenlijk supergemakkelijk dus, zeker met wondertape (en die was net op bij mij dus zijn de paspels niet perfect). Tussen de paspels in naaide ik drie blauwe aardbeien. Tot grote vreugd van mijn dochter.

De stof met stippen kreeg ik van mijn zus voor mijn verjaardag. Geen idee dus waar ze vandaan komt. De blauwe stof is van Ikea.

Maar ondertussen had mijn kleine Lili nog altijd geen jurk. Gelukkig heeft ze er minder interesse in dan haar zus en staat ze dus niet naast mijn naaimachien te popelen.
Voor Lili kwam er deze jurk onder mijn naaimachinevoetje gerold:



Inderdaad! De Birthday Party Dress! Bij Oliver+S hebben ze de heerlijkste patronen van het internet. Deze heeft als moeilijkheidsgraad drie scharen. Nu ik de jurk gemaakt heb weet ik ook waarom. Het zit 'm in de voering/beleg en de manier waarop je die moet vastmaken. Ook de boxpleats zijn niet zo simpel als een of ander stolpplooike. Ik snapte geen jota van de handleiding als het over de voering/beleg ging. Dus ging ik maar voor de gemakkelijkere optie: gewoon twee jurken gemaakt en die in elkaar gestoken. Dat was ook nodig want het supermooie stofje (uit de Vermiljoenshop overigens, Lili heeft het zelf gekozen) is heel dun en heeft dus wel wat voering nodig. Enig probleem, en ik ben daar niet uitgekomen, zijn de schoudernaden. Die stik je pas op het allerlaatste aan elkaar en zijn dus niet mooi weggestopt aan de binnenkant. Nochtans staat er wel een uitleg voor in de handleiding...maar die snapte ik dus echt niet.



Ik gebruikte grote gele retro-knopen die een pest waren om vast te zetten. Bleek eens Lili de jurk had gepast dat het toch wat lubberde vanachter. Lili is echt een spillebeen. Dus zal ik die verrekte knopen nog eens moeten verzetten denk ik. Zucht.

Oliver+s heeft ook een forum waar elk patroon afzonderlijk besproken wordt. Zo kan je leren van de ervaringen van anderen die hetzelfde patroon gebruikten!
Ook vind je daar een tabel met de maatverdeling in centimeters!

Milkmaid Skirt

Polkadots en zakken, meer was er niet nodig om een kleutermeisje héél blij te maken!



Mijn hart maakte een sprongetje toen ik gisteren deze tutorial ontdekte! Ik moest en zou dit rokje meteen maken!



Ik had nog wat restjes polkadots liggen van mijn Zsazsa en heb in het verleden al gemerkt dat groene biais supergoed werkt met rode polkadots. Zoals in Lili's zonnekapje en kimono.

Op zich is de tutorial redelijk goed gemaakt, al zijn er wel enkele dingen die ik niet begrijp. Zo moet je het achterpand 2 Inch breder maken dan het voorpand, ik heb geen flauw idee waarom dat moet. Zeker als je vooraan rimpelt, dan heb je achteraan toch ook genoeg extra voor de elastiekrimpels als je beide panden even groot knipt?

Ik heb er dus maar weer mijn eigen ding van gemaakt.



In plaats van rimpels tussen de zakken op het voorpand wilde ik liever plooien, zo wat de college-stijl maar dan in een speels stofje. Dus knipte ik het voorpand een pak breder. Mijn achterpand is plooi-vrij en moest dus eigenlijk smaller geknipt worden. Uiteindelijk bleek de rok kilometers te breed uit te vallen voor Stella (dat ligt aan mij, niet aan de handleiding...ik moet ergens een rekenfoutje hebben gemaakt ofzo...sja that's me!). Maar dat was geen probleem want ik ontdekte dat nog voor ik de tailleband dichtzoomde. Dus aan de zijnaden een ferme 3 cm er afgeknipt en klaar was kees!
De zakken waren een aha-erlebnis! De eerste keer dat ik ze maakte en nooit gedacht dat het zo eenvoudig was!
Er zit enkel elastiek aan de rug, de tailleband aan het voorpand is dus mooi plat. Heel netjes vind ik.

Vindt u ook niet dat het modelleke heel hard lijkt op deze?

Ziezo, en nu ga ik knopen aannaaien. Straks meer maaksels op deze blog.

Voor Abeltje

Vandaag was kleine Abel op bezoek! Niet dat we 'm veel hebben gezien of gehoord want dat kleine mannetje sliep de hele namiddag! Wat is zijn mama een gelukzak met zo'n zoete baby!



Ik maakte voor Abel een kimono, met de tutorial van Habitual. Eerder een meisjesachtig modelleke zou je denken maar mits wat aanpassingen perfect jongensachtig! Sew_An deed bewees eerder al eens dat zo'n kimono best kan voor kleine mannen!

Ik nam maat 6 tot 12 maanden omdat de kleinste maat wel heel klein leek voor zo'n kloeke baby (niet dat dat niet zou passen, maar de vraag was hoe lang nog...). Achteraf gezien leek deze maat dan weer wat groot voor het manneke. Dat is het moeilijke aan zo'n maatverdeling natuurlijk.

Ik tekende alleen het achterpand zoals aangegeven staat in de tutorial. Het voorpand maakte ik anders. De halslijn is ronder en de overlappende voorpanden zijn even breed als het rugpand. Ik deed het volgens deze methode.

Ook maakte ik er lange mouwen van, op de blog van Habitual las ik dat er een simpel trukje voor is: je verdubbelt gewoon de B-waarde!

Ik heb de lintjes geskipt. In plaats van de biais werkte ik weer met een dubbele kimono, zelfde principe als het astronautenkleedje maar deze kimono is wel volledig omkeerbaar. Zo zijn alle randen afgewerkt. Ik speelde ook weer vals door geen paspelband te gebruiken maar de binnenkant wat te laten piepen aan de buitenkant. Een trukje van Mme Zsazsa zelf!



De hanenstof komt uit de Vermiljoenshop. Ik heb ze een tijd geleden zelf mee gekozen en was er meteen zot van! Echt iets voor een jongen van den buiten me dunkt! De binnenkant is nicky velours aka zachte pyjamastof. Het leek allemaal vrij simpel, 2 kimono's maken en die dan aan elkaar vast zetten, gewoon ervoor zorgen dat de mouwen van de ene wat langer zijn dan die van de andere en klaar is kees. Maar het was dus niet zo simpel! Die nicky velours is tricot, dus rekbaar en krullerig. Daardoor had ik dikke naden en de ene stof die sneller onder mijn naaimachinevoetje schoof dan de andere.

Enfin al bij al is het nog goed gekomen. Ten minste dat dacht ik, tot ik gisterenavond laat mijn drukknopen telde. Ik had er maar 1 en de Veritas is hier in Gent niet open om 23 u. Gelukkig hielp Vermiljoen me uit de nood (en we zwijgen over de drukknoop die scheef belandde en die mijn lief er vakkundig heeft uitgeprutst). Inpakken was niet meer nodig, Mme mocht ons geklungel met de drukknopen live meemaken.


PS: meer kimono-maaksels hier en hier, meer maaksels met de petrolblauwe nickyvelours hier en hier.

Skyline

Een tijdje geleden was mijn lief jarig. Dit is zijn cadeautje! (oh ja, we gingen ook nog uit eten en naar 'de Helaasheid der dingen' kijken)



Effen t-shirts vinden voor mannen, die niet te flut van kwaliteit zijn en niet te duur, dat is een zeer moeilijke opgave! Ik ben dan ook niet zo zot van de groene-grijze kleur van deze t-shirt. De applicatie erop is gemaakt met flockfolie aka strijkvelours.

Het idee van de Gentse skyline zat al heel lang in mijn hoofd maar het tekenen is niet evident! Ik baseerde me op foto's die ik op het internet vond. Maakte eerst een tekening van elke toren apart en zorgde er dan voor dat ze allemaal ongeveer op dezelfde schaal waren getekend.
En ja ok, de ene toren is al wat waarheidsgetrouwer dan de andere, maar iedereen die van Gent is snapt het plaatje wel...denk ik...
De Gouden Draak op het belfort was nog maar het meeste gepruts want flockfolie knipt heel stug (en ik vond nergens mijn breekmes).

Op zich vind ik het best geslaagd, de kleurencombi is niet helemaal mijn ding. Maar er is iets wat me gigantisch stoort en dat is 'gent' eronder. Spijt dat ik daarvan heb! Nu lijkt het wel een supertoeristische t-shirt. Blijkt alweer dat je nooit teveel mag zeggen! Misschien maak ik 't nog wel eens opnieuw, met andere kleuren en zonder 'gent'. Maar dan moet ik wel eerst een toffe effen t-shirt vinden! Dus als jullie tips hebben...hij is geweldig knap in blauw ;-)

Er was eens...

Er bestaan moeders die de naam niet waardig zijn.
Moeders die acht kinderen baren en er dan vanuit gaan dat ze enkel daarom de naam 'mama' mogen dragen.
Moeders die de vader van hun kinderen kwetsen in het diepst van zijn zijn, achterlaten met een gebroken hart.
Moeders met een midlife-crisis, moeders die compleet ontsporen.
Moeders die luid verkondigen dat ze bepaalde kinderen niet meer aanzien als hun kind, gewoon omdat de kinderen in kwestie haar op haar grove fouten wijzen.
Moeders die hun kinderen psychisch geweld aandoen en hen misbruiken in dat vreselijke iets dat men een scheiding noemt.
Moeders die liegen en bedriegen.
Moeders die met veel tamtam en bombarie dreigen een zelfmoordpoging te ondernemen en dan net niet genoeg slaappillen doorslikken.

Er zijn ook kinderen, komend uit een groot nest, die een hechte broer-en zusband hebben.
Die huilen en smachten naar de warme thuis van weleer.
Die zich vastklampen aan elkaar. Tot er een vrederechter besluit om ze uit elkaar te rukken en hen, alsof het om koopwaar gaat, verdeelt over vader en diegene die zich de titel 'mama' toe-eigent.

Er zijn ook vaders die keihard vechten voor hun kinderen.
Vaders die zich na 27 jaar vaderschap ontpoppen tot de moedigste en zorgzaamste vaders die er zijn.
Die, ondanks hun gebroken hart en psychologische terreur die er hen wordt aangedaan, zich blijven geven in hun vaderschap.

Er zijn ook grote zussen die van in hun prille jeugd geleerd hebben verantwoordelijkheid te dragen voor diegenen die na hen komen.
Die broers en zussen verzorgden toen het hulpeloze babietjes waren, die met hen speelden en knuffelden.
Die diep geraakt worden als die vele broers en zussen verdriet hebben.
Die voor hen door een vuur zouden gaan.
Die zich machteloos voelen als hulp niet kan baten. Als instanties zoals daar zijn kinderwelzijn en politie het laten afweten, hun kreten om hulp niet willen horen.

Soms zitten ook grote zussen er wel eens door.