Consuminder-Kerstmis

Een paar weken geleden draaide mijn maag al om bij de gedachte aan Kerstmis. Niet alleen om de reden dat mijn moeder exact vier jaar geleden de boel opblies op die dag, maar ook omdat ik gruwel van de consumeringsdrang die rond Kerstmis hangt. Ik nam me voor van er niet aan mee te doen dit jaar, enkel tweedehands en/of handgemaakt! Ik waarschuwde alvast de mogelijke cadeautjesontvangers, ik weet nog altijd niet wat ze echt van dat idee vonden.

Bij ons thuis trekken wij altijd namen voor de kerstcadeautjes. Dit jaar kreeg ik via de lootjes-trek-machine de naam van mijn broer de kunstenaar, twintig jaar intussen, in mijn inbox. Zijn lijstje was eerder kort van stof en focuste vooral op zijn nieuwe passie voor spierkwekerij. Hmmmm....

Ik knutselde een papieren met stof beplakte hertenkop




 naaide een sleutelhanger


 en pimpte een (gekochte woeps) t-shirt met flockwolkjes.


En hij was blij!

Mijn wederhelft kreeg mijn vader om te voorzien van kerstcadeau. Dat was een eitje want de mens leest graag. Een bezoekje aan de kringloopwinkel later hadden we al twee dikke boeken onder de kerstboom liggen. Daar kwam een lekkere fles wereldwinkelwijn en ook een snorrensleutelhanger bij. Mijn vader verjaart op 23 december dus naast een kerstcadeautje hoorde er ook een verjaardagscadeautje bij. Ook dat was rap in orde, wat lekkere kazen van het Hinkelspel hier om de hoek en een flesje Lousbergbier. Voila, korte keten en al!

En wat heb ik zelf gekregen? Dit!



Oh ik ben daar zo blij mee! Het stond op mijn verlanglijstje! Mijn broer van zeventien kocht het voor mij in een brocantewinkeltje en heeft nog serieus afgepingeld want het budget was maar vijftien euro. Ik vind het zo lief van hem, dat hij zoveel moeite heeft gedaan om voor mij een cadeautje te vinden dat ik zo graag heb!



Ik ben wel in twijfel wat ik ermee ga doen. Ik wilde eigenlijk gewoon een stolp maar de pop erin hoort erbij. Ik vind ze eigenlijk vrij lelijk maar ik kan het precies niet zo goed over mijn hart krijgen om stolp en inhoud te scheiden...Nu ja, ik heb nog even tijd want in ons huurhuis is er geen plaats voor zulke frivoliteiten.

Missie geslaagd tot zover! Ik vrees alleen dat het voor de cadeautjes voor de petekindjes niet zo vlot zal gaan.

Nood breekt wet

Ooit zweerde ik dat ik nooit dekbedovertrekken zou naaien. Er kruipt teveel stof in en je vindt er in de winkels vaak zo'n mooie! Plus, ik zag er ook het nut niet van in want als ge slaapt hebt ge uw ogen dicht he!





Maar zoals gezegd. Nood breekt wet. Ons oude huis was een heel goed, degelijk en warm huizeken. Ons tijdelijke huurhuis is dat niet. Helaas. Ik ben hier al tig keer gestorven van de kou. De afgelopen 2 nachten was het weer merkelijk warmer maar de nachten daarvoor bracht ik huilende kindjes naar bed, kindjes die met hun kamerjas en 2 pyjama's over elkaar gingen slapen. En dat is triestig toch?



Ik ging naar De Strik, kocht er 2 keer 5 meter flanel en stikte op een avondje 2 dekbedovertrekken en bijbehorende kussenslopen. Ondertussen zetten we bij voorspelde vriesnachten ook de verwarming een beetje op en verlangen we nog meer naar ons laagenergie huis dat ons volgende winter zal verwarmen.









Met 5 meter maak je precies 1 dekbedovertrek met kussensloop. Een kussensloop meet 60cm op 70cm, een dekbedovertrek meet 2m lang op 1m40 breed (mijn stof was na het voorwassen 1m52 breed). Ik hield nog een instopstrookje van 25cm over aan het voeteneind.

De allerschoonste van heel Gent

Dat krijgen we wel eens te horen over ons kinderen maar ik heb het nu over onze kerstboom en meer specifiek over de versiering ervan. Al denk ik dat de Naais ook een prachtexemplaar in huis heeft.
Een paar jaar geleden deden we in blogland al eens van stokje en ik zit nu al een hele week te bedenken wie ik er deze keer eens mee kan jennen. Wat denkt ge Marie? En aapke?











De kerstversiering is grotendeels zelfgemaakt, door mijn dochters maar ook vooral door euhm mezelf. Want tja, die strijkparels! Dat is dus wel keiverslavend he! En ik ben enorm vatbaar voor verslavingen. Ik moest mezelf bedwingen om niet tot in het holst van de nacht te blijven parelen. Zo groot als de eerste frustratie om wegwippende parels was, zo groot was mijn drive om gewoon te blijven doorparelen! Chance dat er pinterest is! We maakten hartjes, hertjes, vosjes, een panda, een engel, kerstbomen, cadeautjes, eenhoorns, konijnen, vlinders en nog wat abstracte dinges.



Zou Lili dit jaar weer met haar blote billen tegen de kerstboom gaan staan?

Meneerke

Ik maakte eindelijk eens een echt hemd voor mijn zoon (oh ik vind dat nog altijd zo bijzonder, dat ìk een zoon heb!). Eentje met lange mouwen, mouwsplitjes en manchetten en al!



Het patroontje komt uit Ottobre 3/2010 en heet Beethoven feestshirt.
De werkbeschrijving legde ik naast me neer en vertrouwde volledig op deze uitleg met aanvulling op de cruciale punten van Spiegelstiksels. Voor de mouwsplit en de manchetten bijvoorbeeld. Ik maakte eerder al eens een echt hemd maar dan vele malen groter. Hoewel dat lang geleden was zat er toch nog 't een en 't ander in mijn hoofd. Eigenlijk is dat niet zo moeilijk, ge moet er alleen uw hoofd bijhouden en niet teveel wijn drinken tijdens 't naaien.

Ziet hoe schattig! Er bestaat geen schattiger leeftijd dan deze! Quasi alle emoties op een luttele 3 minuten, fantastisch toch!













Kom! Geef die computer aan mama!









De stofcombinatie gebruikte ik al eens eerder en vond ik zo geslaagd dat ik er meteen na fabricatie van de Antoinette een hemdje uit knipte. Er ging heel wat tijd over eer het hemdje in elkaar stak, het is dan ook zeer nipt van maat. Astor heeft de voorbije weken een stevige groeischeut gehad. Hij zit al tussen maat 92 en 98 en hij is nog maar 19 maanden. Hopelijk past het nog tegen kerstmis!

The Bambifamily

T-shirtje van de Hema, een restje van Vink en deze beestige t-shirt werd geboren. Leve vliesofix!



Peuters en hun grote liefde voor beestjes, dat is zo overdreven schattig! Het kind is over the moon!

Nostalgie

Stella vraagt aan Sinterklaas een vriendenboek. Niet meer, niet minder. Handig toch, zo'n bescheiden kind. Maar Vink wees me erop dat toffe vriendenboekjes niet bestaan en ja hoor, het aanbod in boekenwinkels allerlei bevestigde die stelling. Ik heb iets tegen lelijkheid, zolang het zich beperkt tot een onderbroek en een pyjama kan ik er best mee leven. Maar als Sinterklaascadeautje... hmmm... Plan B dan maar!
Het kind werd met zachte hand richting poëziealbum gemanoevreerd. Al mijmerend over mijn eigen gekoesterde maar teloorgegane exemplaren leerde ik mijn dochters het tot nu toe onbekende fenomeen poëziealbum kennen. Ik zag de romantiek al in hun ogen.
Een jaarlijkse Sint-traditie werd in ere gehouden; cadeautjes inslaan tot op de laatste minuut. Zo ook de zoektocht naar een poëziealbum. Te laat voor webshops dus. In heel Gent is er nergens maar dan ook nergens een poëziealbum te vinden. Althans niet in de tig winkels die ik afliep. "Ze maken dat niet meer madam" zeiden ze me. Allee zeg! Nu zat deze Sint daar wel met de gebakken peren!



Ik kocht bij De Sleghte 2 kleine dummies en bekleedde ze met stof. Voilà! 2 poëziealbums werden geboren! Spotgoedkoop en gemakkelijk en snel klaar!






Benodigdheden:
- A5-dummy (3€  ofzo)
- lapje stof (Fat Quarter)
- vliesofix
- karton
- alleslijm/hobbylijm
- eventueel washi-tape
- heet strijkijzer

Simpel klusje, je kaft het boek zoals met kaftpapier maar dan met stof!

Stap 1: knip vliesofix op maat en strijk deze op je stof
Stap 2: geef knipjes in je stof daar waar je ze wil vouwen (zoals bij kaften met papier dus!)
Stap 3: strijk de stof vast op je boek, begin met de flapjes onder- en bovenaan die naar binnenvouwen. Strijk daarna de kaften zelf zodat eventuele luchtbelletjes nog opzij kunnen ontsnappen. Strijk daarna ook het zijflapje vast aan de binnenkant van de kaft
Stap 4: pruts met een pincet of een haaknaald het flapje achter de rug van het boek (tussen de rugkaft en het papier).
Stap 5: strijk overal nog eens goed over: rug, randen, kaft, ribbels
Stap 6: besproei met water- en vuilafstotend product (bijvoorbeeld van HG)
Stap 7: Knip 2 kartonnetjes op maat en kleef er eentje vooraan en achteraan om de stofrandjes te verdoezelen.
Klaar!





Omdat onze dochters al te groot zijn geworden voor handgemaakte Sintcadeautjes (ze zien er gegarandeerd mijn hand in!) besloot ik ze hen alvast te geven. Die oude dwaas hoeft niet met mijn pluimen te gaan lopen, toch? Dus maakte ik alvast de eerste tekening! Best raar om te tekenen met 'mama'!





Duizend keer toffer dan een vriendenboekje! Tip Tap Top, de datum staat erop!

Wat stond er in uw poëziealbum?