De wieg

Tegenwoordig liggen nog weinig babietjes in een echte wieg. Toch, ik vind dat zo schoon he, zo'n vers kindje in een wiegje, roze wolk ten top. Oh romantiek. 

De meisjes lagen in sober modern wiegje. Met een door hun oma handgemaakt hemeltje erboven. Schoon, maar klein. En eigenlijk heeft Stella er amper in gelegen (ze heeft haar eerste drie maanden huilend en rechtop doorgebracht).

Omdat het deze keer echt de allerlaatste keer is dat er hier een wiegje zal staan wilde ik het helemaal naar mijn zin. Ik wilde een retro-wiegje zoals in Knofje. Ik moest er niet lang naar zoeken, op Marktplaats stond namelijk het perfecte exemplaar! Mijn vader was zo lief om de wieg voor mij te gaan ophalen.

 

Ik ben zo gelukkig dat zijn wiegje af is! Als ik nu smeltend naar dat wiegske kijk (duizend keer op een dag natuurlijk) dan zie ik 'm er al zo in liggen en zou ik 'm al zo graag in mijn armen willen...maar als ik 'm dan alien-gewijs voel rondzwemmen dan krijg ik al de krop in mijn keel dat het werkelijk de allerallerlaatste keer is dat ik dat mag meemaken! Hij mag nog eventjes blijven zwemmen, mijn kereltje.

De stof voor de bekleding komt van een dekbedovertrek van Ikea. De ideale stof want ik ben helemaal into groen tegenwoordig, er staan beestjes op, het is niet te druk maar er is wel contrast en dat zien baby's graag. En er zijn twee kanten aan: eentje voor de binnenkant en eentje voor de buitenkant. 
Vastgebonden met groen lint met witte stipjes. 

Ik wilde graag zoveel mogelijk van het riet bloot laten, omdat ik het zo mooi vond. Maar dat was niet zo eenvoudig want de bekleding moet toch ietwat strak staan.
Dus meten-meten-meten en onderaan zit er een rekker onder het matrasje.
Dat matrasje is dus ook zelf gemaakt want bij retro-wiegjes wordt dat niet bijgeleverd, althans niet in frisse variant. Het matrasje is gesneden uit een kussen van een zeteltje dat nog op onze zolder lag weg te kwijnen. Ideaal!

Bijpassend lakentje en dekentje. Het hemeltje is hetzelfde als dat van het wiegje van de meisjes, handgemaakt door oma.

En een wieghangertje. Aan het wiegje van de meisjes hing ik een fopspeenketting. Ik had dat gekregen maar ze hadden geen van beiden een tutje. Ik vond dat wel lief, zo'n rinkelend belletje als er beweging was in de wieg. Datzelfde kralenkettingske haalde ik uit elkaar en de parels en het belletje hergebruikte ik voor deze hanger. De boom maakte ik uit wat restjes vilt van deze kroon.

Nog meer gelijkaardige wiegjes vind je bij Tante Hilde en Riet. Merci dames voor de tips!

Nesteldrang (5): geheugensteuntje

Dit lintje gaat rond je bh-bandje en dient als geheugensteuntje om te onthouden welke kant aan de beurt is. Handig ding denk ik! En zo gemaakt!

1. Kies een mooi lintje.
2. Meet af rond je bh-bandje hoe lang je 't wilt (hou er rekening mee dat bandjes van borstvoedingsbh's vaak iets breder zijn)
3. Knip de uiteindjes schuin af en sla een drukknoop erin. 

Klaar!

En 't is eens iets anders dan de haarelastiekjes of de veiligheidsspelden he.

Zo'n Booby Tag is ook te koop natuurlijk, in babywinkels of online.

Nesteldrang (4): de relax

Zo'n babybjorn-wippertje is geweldig gerief. Ik spreek (nog) niet uit ervaring maar ik het hoor het van iedereen en zag al vaak zéér tevreden boelekes op en neer deinen.

Dus ruilde ik dit jurkje...

...voor deze...

... en ik maakte er dit van:

 

De oranje ruitjes zijn gordijntjes die ik eens op een rommelmarkt vond. Ik heb er wattine tegengestikt omdat dat bij het origineel ook zo was. De andere kant van het zitje is Ikea-stof. De sluitingen zijn origineel van Babybjorn en omdat ik de originele hoes niet wilde dissecteren gebruikte ik klik-gespen.

Nesteldrang (3): slab met mouwen revisited

Een slab met mouwen voor mijn eigen zoon!

Ik heb deze slab al zo vaak gemaakt als cadeautje maar ik had nog eens goesting in wat freewheelen! Zeker nu ik zelf ook een overlocker heb is het plezierig om ermee te experimenteren. Als je zo'n slab maakt met een overlocker is dat nog duizend keer gemakkelijker en rapper klaar dan bij de traditionele werkwijze. Veel minder biais gepruts én ik vind het een tof effect die naden aan de buitenkant.

Het patroon is gemakkelijk aan te passen: je trekt gewoon een schuine lijn van schouder tot oksel, knipt de mouw eraf en rekent aan beide kanten 1cm naadwaarde erbij. Het voordeel van deze werkwijze is dat je zo ook de kleinere stukken badstof in aanmerking komen!

Het nadeel van bandwerk als je zwanger bent...

is dat je wel eens vergeet je hoofd erbij te houden. Ik ben wel te lui om die naad los te prutsen dus zal onze jongen deze mislukte slab zo moeten aandoen.

Nesteldrang (2): La Kallounette

Ik zei het al, ik heb iets met jasjes. Toen ik dit patroon zag smolt ik helemaal.

Het zag er gemakkelijk uit, en dat zou het ook zijn, aldus de handleiding. Mijn Frans heeft een behoorlijk kapsel ondertussen maar 't meeste begreep ik toch.

Een kapje, beentjes, wantjes en het kan helemaal opengelegd worden. Ferm praktisch dus!

Het blauwe stofje is van die harige fleece, knuffelzacht! En in een van mijn favoriete kleurtjes: petrolblauw. Ik kocht het dekentje in het Kruidvat, het is dus de moment want zo'n fleece is moeilijk te vinden. In de Zeeman liggen ook zulke dekentjes.
De bruine ruitjes knipte ik uit een tafellakentje uit de kringloopwinkel.

Ik heb gevloekt op dat ding. En dat ligt vooral aan mezelf, ik heb precies moeite om mijn hoofd erbij te houden tegenwoordig want ik heb echt onnozel dingen gedaan. Het pakje is volledig met de overlocker gemaakt en het is een hel om dat stiksel los te tornen.

Fout 1: de beentjes moeten normaal uit den hele zijn, maar ik vergat ze te knippen op de stofvouw. Nu ja, met een naad in 't midden is dat opgelost, niet zo'n groot probleem.

Fout 2: ik stikte het kapje er als eerste aan, waardoor ik op het laatst twee 'blote' stukjes had aan de schoudertjes. Niet doen dus, het kapje moet eigenlijk een beetje onder de overslag-voorpanden zitten. Mijn kapje is dus ook wat kleiner dan voorzien omdat de naden heb losgeknipt (ik had namelijk net de punt van mijn tornmesje net helemaal in mijn handpalm gestoken en had het zowat gehad met tornen).

Fout 3: ik stikte regelmatig dingen verkeerd aan elkaar, bijvoorbeeld de beentjes over de overslag-voorpanden, de voering verkeerd aan de buitenstof...

Het pakje is dus gedubbeld maar de naden zijn aan de binnenkant wel zichtbaar. Werken met een overlocker is dus ideaal daarvoor. Zelf zou ik het eerder omkeerbaar maken, dat lijkt me netter en nog tof ook! Maar ik weet dus niet of dat helemaal haalbaar is met de wantjes over de mouwen en de overslag over de beentjes die elkaar overlappen.
 
Op deze blog kan je ook nog gratis patroontjes downloaden van wikkeldekentjes en slaapzakjes. Het kriebelt om dat wikkeldekentje ook te maken!

Nesteldrang

Nog een dikke tien weken. Maar als hij zijn zussen achterna gaat zullen het er nog een zeven à acht zijn. De tijd vliegt, nog duizend keer sneller als voor hij in mijn buik zat.
Met de groeiende buik komen ook de nestkriebels er weer aan. Duizend-en-één dingen die nog geregeld moeten worden. Duizend-en-één dingen die nog gepoetst moeten worden.
Het kind heeft al een naam, eentje waar we al jaren verliefd op zijn.
Het kind heeft ook een kleerkast, een uitpuilende kleerkast. Waar zijn moeder zowat dagelijks voor gaat staan en smelt.

Lakentjes, dekentjes, mini-truitjes, slofjes...

Jumpsuits, ik ben verslingerd aan jumpsuits!
Helemaal achteraan hangen jasjes en warme kruippakjes. Ik heb de neiging om overal en in elk stofje jasjes te zien. Mijn handen kriebelen om jasjes te maken. Nochtans wordt het een lentekind. Ik probeer mezelf te beheersen.

En mutsen, ja mutsen, dat is ook iets. Mijn zoon heeft zeker vijftien mutsen voor zijn eerste levensjaar. Niet allemaal zelf gekocht, deels erfenissen van zijn zussen én van mijn jongste broer (mijn moeder had het destijds ook vandeeg voor mutskes).

Zo, en nu nagelbijtend wachten tot de solden eindelijk voorbij zullen zijn.

Rimpelrokjes, een handleiding

Het is een trend in blogland, die rimpelrokjes. Polkadotjes begon ermee, voor haar tweejarige. Vink paste de maten aan aan haar zesjarige. Ik heb het warm water dus niet uitgevonden.

Ik moet eerlijk toegeven dat het me weinig zei, zo'n rimpelrokje. Ik vond zo'n zelfkantrokje stukken gemakkelijker, hoop en al een half uurke werk en ook veel rimpels! Waarom zou ik dan de moeite doen om er een rits, knoopsgaten-elastiek en een voering in te steken?
Maar Vinks enthousiasme werkte aanstekelijk, ik moest het dan toch maar eens proberen!

Eerst eentje voor Lili, voor in haar nieuwjaarspakje:

Eentje voor Stella:

Nog eentje voor Lili:

Drie in een ruk door! Verslavend dus!
De eerste was op 2,5 uur, de volgenden op 1,5 uur klaar.
De uiterst propere afwerking op zo'n korte tijd is zéér verslavend! Zo'n rokje is ook ideaal om overschotjes stof op te werken. En een groot voordeel is dat het rokje ook erg lang past door de verstelbare tailleband. Wat wil een mens nog meer?

Ziedisaan! Zo properkes!

Ik weet dat het ongeloofwaardig klinkt, dat het heus niet zo moeilijk is allemaal. Maar als je een rits kunt inzetten kan je zo'n rokje maken! Wacht, ik leg het even uit met wat foto's!

Benodigdheden:

• voeringstof
• buitenstof (een halve meter volstaat al!)
• bijpassende rits van cm
• knoopsgaten-elastiek
• twee kleine knoopjes
• bijpassend garen
• vlieseline om de tailleband te verstevigen

Werkwijze:

1. Knip uw stof. Ik had geen vlieseline in huis om de tailleband te verstevigen, dus nam ik een tailleband van dubbele stof (buitenstof en voeringstof). Maar met vlieseline gaat het makkelijker.
   
   Je knipt dus: tailleband, vlieseline tailleband, voorpand buitenstof, achterpand buitenstof, voering.
2. Strijk de tailleband dubbel in de lengte en bepaal wat de buitenkant wordt (vaak afhankelijk van het motief in de stof.
3. Strijk de tailleband dubbel in de breedte (om zo het midden te markeren)
   
   
   
4. Stik voorpand en achterpand in 1 zijnaad aan elkaar, zo krijg je 1 lange strook stof. Zigzag de net gestikte naad.
   
   
   
5. Zigzag de blote zijnaden (de korte zijde dus) van de buitenstof en van de voering op een halve cm van de rand (of doe dit met de overlocker).
   
   
6. Rimpel de buitenstof en de voering over de lange zijde (de bovenkant dus), zorg dat je rimpeldraad op een halve cm van de rand zit. Let erop dat je de draaduiteinden lang genoeg laat om later nog wat aan te trekken of te lossen.
   Ik doe dit met dit handige trucje: zet je spanning op het maximum (bij mijn machine is dat 9) en de steeklengte van de gewone rechte steek op maximum (bij mijn machine is dat op 5). Als je dan stikt dan rimpelt je stof vanzelf!
   
   
   
7. Zet het gerimpelde rokdeel aan de tailleband. Begin met de ene zijnaad vast te spelden op het midden van de tailleband (het vouwtje dat je er daarnet had ingestreken). Stik zachtjes zodat je mooie rimpels blijft behouden. Probeer ook niet op de rimpeldraad te stikken want het is een prutswerkje om die draad er achteraf weer uit te pulken.
   Het is handig om aan de blote zijnaden (waar straks de rits komt) niet teveel rimpels te laten, dan is het gemakkelijker om er later de rits properkes in te krijgen.
8. Doe hetzelfde met de voering maar dan aan de andere kant van de tailleband.
   
   
   
9. Duidt op de tailleband aan de rug aan waar de knoopsgaten moeten komen voor de knoopsgaten-elastiek.
   
   
   Let daarbij op dat je niet te dicht bij de zijnaden zit (de ene kant is aangeduid met een ingestreken vouw, de andere kant is nog bloot en ongestikt). Let er ook op dat je knoopsgaten mooi in het midden komen, je gaat straks de tailleband nog doorstikken en dan wil je niet door je knoopsgaten of op je knoopjes naaien natuurlijk. Stik de knoopsgaten en naai vlak ernaast twee knoopjes vast (ik gebruikte hier doorzichtige knoopjes, handig als je de reserve knoopjes van kledingstukken bewaard!).
   
   
   
10. Zet de rits in de zijnaad! Dit is het moeilijkste onderdeel van het hele rokje. Leg de rits eventjes zoals ze moet komen zonder ze vast te plakken of te naaien, zo wordt het wel duidelijk wat de bedoeling is.
    
    
    Sandwich de ritslinten tussen een rokdeel en een kant van de voering. Je kan de rits vastkleven met wondertape maar je kan ook gewoon het begin vastspelden (ik zet zelf altijd een afgemeten streepje waar het metalen tandje van het ritslint komt, zo zit de rits aan beide kanten even hoog). Doe hetzelfde voor het andere ritsdeel, let er hierbij op dat de ritslinten aan beide kanten stipt even hoog komen.
    
11. Stik de zijnaad onder de rits verder door (de voering met de goede kanten op elkaar, het rokdeel met de goede kanten op elkaar).
    
12. Zoom de rok en de voering.
    
13. Stik de tailleband smal op de kant door (of in het 'gootje'), zowel onderaan als bovenaan. Wel voorzichtig want er zitten al knoopjes aangenaaid! Zorg ervoor dat de blote naden (die van tailleband aan buitenrok en die van tailleband aan voering) netjes naar binnengestreken zijn, zodat je die 'vangt' in je stiksel. Zo zie je langs de binnenkant ook geen randjes meer.
    
    
    
14. Rijg de knoopsgaten-elastiek door de knoopsgaten en zet vast met de aangenaaide knoopjes. Zigzag de uiteindjes van de knoopsgaten-elastiek of naai er een stukje biais overheen.
    
    

Tadaaa! Klaar is uw rokske!

Ik steek er ook nog eventjes een overzichtje van de maten bij. De voering is altijd minder breed dan het voor- en achterpand samen. Breed genoeg om goed te kunnen stappen/dansen/paraderen, maar niet even breed omdat het dan te pofferig wordt. Deze afmetingen zijn niet absoluut, het zal niet aankomen op dat ene centimetertje breder of smaller.

Ook Ottobre (2009/3) heeft een rimpelrokje, en een gratis patroon voor een tule onderrokje (werkt volgens hetzelfde principe).

Wat is nu precies het verschil met een zelfkantrokje? Wel voor deze rimpelrok gebruik je meer stof, voor het zelfkantrokje gebruik je 1 keer de stofbreedte. Dit rimpelrokje staat veel meer en is verstelbaar.

Voor inspiratie kan je ook eens een kijkje nemen in de pool op Flickr!

Met dank aan Polkadotjes, Vink en Liselore voor het delen van hun kennis en gebruikte afmetingen!

Gewonnen!

Stempels om te koesteren! Stempels van Vlijtig!



Ik herken er mijn beide dochters heel goed in! Ze heeft dat schitterend gedaan, merci Kristel!!!
Ik ben er zo blij mee!

Paars, zacht en appelachtig

De Vink-jurk, in paarse uiterst knuffelachtige uitvoering.



In tricot deze keer, paarse nicky velours om precies te zijn. Met een groene appel erop geappliceerd met vliesofix.



Ik maakte 'm in maat 104, oorspronkelijk bedoelt voor Lili dus. Maar te groot voor de jongedame en dus voor haar grote zus. In plaats van biais gebruikte ik een strook nicky velours, die wat opstaat. Goed gelukt voor een experimentje dus! En dit model valt stukken mooier dan deze tricot wikkeljurk.



Oh en de pruillip is nep. Sterallures en al.

Gelukkig Nieuwjaar allemaal!

PS: Voor diegenen die nog op zoek zijn naar een wikkeljurk-patroon, in de laatste Knippie (6/2010) staat er eentje. Ook in de Burda Kids (zomereditie) staat een wikkeljurk.