woensdag 30 mei 2012

Racerback Dress

Vroeger, toen ik pas naaide, haalde ik de mosterd àltijd van het internet. Ik kocht geen naaiboekskes want ik wist een lange tijd niet dat die bestonden, en eens ik dat wel wist geloofde ik nog dat kleren naaien iets was voor geschoolde mensen. Iets wat ik écht niet ben. Mijn hart maakte dan ook een sprongetje toen ik destijds zowaar per ongeluk botste op tutorials voor het naaien van kleren met héél véél foto's en met wat chance een patroon. Zoals de Kimono van Habitual bijvoorbeeld, ik kreeg er niet genoeg van. Of de Lazy Days Skirt van Oliver+S. Effenaf schoon, zoveel gratis gedeel!

Tegenwoordig, met al wel een beetje naaiskills kunnen de internet-tuto's me minder en minder boeien. Na een paar jaar gretig mijn reader leeglezen lijkt het soms wel of ik dezelfde film aan het kijken ben. Maar dit patroontje kwam echt knal op het juiste moment! De Racerback Dress van Crafterhours, ge weet wel, die madamkes van de Milkmaid Skirt!

Dus ging ik gisterenavond ijverig aan de slag, met als resultaat voor elke dochter een jurk. Rap én gemakkelijk, zo heb ik het graag!

Racerbackdress

Racerbackdress

Voor Stella schaapkes in 't blauw met limoengroene boordstof, allebei van Vermiljoenshop.

Racerbackdress

Racerbackdress

Voor Lili rode ruitjes en rozen van 't Stoffenspektakel met dezelfde limoengroene boordstof. 

Racerbackdress

Racerbackdress

Ik maakte vooraan geen rimpeltjes maar een holle plooi. Ik had er wel eerst rimpels ingezet maar dat was echt te lelijk. Voor Stella maakte ik de grootste maat, ze is dan wel maar 6 maar best groot. Voor Lili maat 5-6 jaar, ze is er 5. Er klopt iets niet met die jurken, ze zijn te breed. Dat is precies toch eigen aan die Amerikaanse patronen. Het lijkt erop dat het een typisch peutermodel is, dat superschattig is op lijvekes met wat babyvet, zo tot een jaar of 3 komen ze daar nog goed mee weg. Maar voor kleine dametjes in de dop is dit toch wat te hobbezak naar mijn goesting. Ik versmalde de zijnaden met 1cm aan weerszijden en legde de plooi veel breder dan de rimpels waren. Zo oogt het geheel toch iets slanker. Ik stak Stella ook eens in Lili's jurk en dat was al veel beter!

woensdag 23 mei 2012

Eentje van de Meus

Namelijk de kaastaart met koffiearoma. Keilekker! Zeker met in plaats van een deegbodem gewoon wat goed geschikte speculaasjes.

Eentje van de Meus


speculaaskoekskes


dinsdag 15 mei 2012

Retro-Astor

Lili in 2009, méér dan dubbel zo oud als Astor nu is, paste in hetzelfde pak. Straf. Lili is geen kleintje, integendeel. Astor is gewoon een reus jong!

stapperke

gniffel

efkes klimmen

let there be light!

Zo'n boefke zeg!

zondag 13 mei 2012

Slakken

Slakkenjurk

Een slakkenjurk in Znoktricot van bij Koekepeertje en een patroon uit de laatste Ottobre. Ik zocht zo'n patroon al heel lang. Ik ging dat wel eens zelf maken, zoals zoveel andere dingen is dat er na wat jaren nog steeds niet van gekomen. En ge ziet, als ge lang genoeg wacht doet een ander het voor u! Als dat niet ferm gemakkelijk is!

Oost West Thuis Best

Stella

kaleidoscoop


zondag 6 mei 2012

Helemaal zelf

Geïnteresseerd bladerde ze door Allemaal rokjes, lachend om de vuile voeten maar even later begon ze ook de handleidingen te lezen. En natuurlijk ook heel wat vragen te stellen. Na veel gezaag begonnen we eraan. Stella's eerste helemaal zelfgemaakte rokske!

Stella & Allemaal Rokjes

Ze koos voor een A-lijn uit allemaal rokjes. "Nee, zo geen met een plooi in want dat ja...euhm...ja dat is dan zo precies een spleetje seg".

Stella & Allemaal Rokjes

"Amai Kim kan dat precies wel heel goed seg, zo rokskes tekenen. Ik ben daar eigenlijk wel heel blij mee want ja, anders kon jij ook zo goed niet naaien hoor mama!"

Hélemaal alleen!

Na het patroontekenen en het stofkiezen verhuisde mijn brother naar de knutseltafel van de dochters. Zo kon ze goed aan het pedaal.

Hélemaal alleen!

Concentratie!

Hélemaal alleen!

Ze stikte en zigzagde de zijnaden zelf, de naden van de tailleband en de zoom. Het naaien van de zakjes en het strijken van de zoom nam ik voor mijn rekening. De naaimachine op de traagste stand en een extra brede naadwaarde maakten het haar wat makkelijker.

Voorkant A-lijn rok met zakken

En zie! Zo fier!

Achterkant A-lijn rok

Straf! 

De stof kocht ik jaren geleden bij Vermiljoen, het is Liberty. Het is echt een van mijn favorieten! Ik had er nog net een restje van na dit misbaksel
Zakjes maken in een rokje is heel eenvoudig! Je hebt wat extra knip- en naaiwerk maar moeilijk is het niet. En natuurlijk legt Mme Zsazsa dat goed uit!

Zoals het een echt Freinet-kind betaamt maakte ze er ook nog eens een verslagske van!

woensdag 2 mei 2012

Het autoloze leven: de balans na 2,5 jaar

Toen ik meer dan twee jaar geleden deze post schreef had ik een ietwat vreemd gevoel in mijn buik. Het voelde wat leeg, een beetje raar, het voelde goed maar het was vooral keispannend!
Het was wel enkele dagen wennen aan de lege plek aan onze achterdeur. Ik had toen ook onbewust het gevoel dat ons leven veel meer georganiseerd zou (moeten) verlopen, iets waar we voordien niet echt aan meededen.

Eigenlijk wilde ik vorig jaar al deze post schrijven maar ik ben het gewoon vergeten. Zo doodgewoon is dat dus, leven zonder eigen auto. We hadden ons voorgenomen van het minstens 1 jaar vol te houden, omdat we dan alle seizoenen doorlopen hadden. En dat eerste jaar kabbelde voorbij, net als het tweede jaar. Mét toch wel twee strenge sneeuwwitte winters.

In de praktijk komt het erop neer dat ons leven rustiger is geworden. De tijd op de fiets doet deugd voor lichaam en geest, en in de stad win je tijd door te fietsen. Grappig als je samen met de buurman naar de supermarkt vertrekt en er minuten eerder toekomt met de fiets dan hij met de auto. Heerlijk ook, beseffen dat onze kilometers ons en het milieu quasi niets kosten. Voor velen klinkt het contradictorisch maar het niet bezitten van een auto voelt zo bevrijdend!

Gent op de fiets



















En hoe dat dan met onze kindjes gaat? Die vinden dat normaal. Doodnormaal. Ze kennen al heel wat verkeersregels, zo weten Stella en Lili perfect wanneer we op een fietspad, een fietssuggestiestrook of een oversteekplaats voor fietsers rijden.
Onze meisjes kunnen allebei al een hele tijd zelfstandig fietsen en ze doen dan ook niet liever. Stella rijdt vlotjes 40km!
En ook die kleine Astor vindt het heerlijk op de fiets, vooral als we over kasseien dokkeren. Ook toen hij nog een baby was -slik- en zijn maxi-cosi lekker heen en weer wiebelde, of als zijn zussen liedjes voor hem zingen en aan zijn tenen kriebelen.
Kou hebben ze ook nooit, zelfs niet als het echt steenkoud is buiten. Warm ingepakt met de nodige dekentjes en onder de regentent lijden ze niets.

Bakske vol




















Het autogebruik op zich is er nog steeds. Weliswaar niet met onze eigen auto. We maakten de som van twee jaar cambio: 4475km autogebruik (op exact 2 jaar autloos)! Ik vind dat meer dan geweldig! Met onze eigen auto reden we zo'n 15.000km per jaar. Dat is een daling van 85%. Ik sta hiervan versteld eerlijk gezegd, nu ik het zo eens in cijfers giet. Het voelt helemaal niet aan alsof we zoveel minder met een auto rijden. Ik heb altijd gedacht dat we ook al weinig reden toen we nog wel een auto hadden maar bovenstaand rekensommetje toont dat het toch niet zo was.
De Cambio-auto wordt alleen gebruikt voor familiebezoekjes in de Kempen. Zo'n 120km enkele reis. Of voor een occasionele trip naar het containerpark, of een avondje uit dat niet op fietsafstand ligt. We hebben gemiddeld 1 keer per maand een auto. Soms zijn er maanden dat we geen auto lenen, soms is dat twee keer per maand.

U voelt het al wel, de balans helt over naar de positieve kant!
Het nemen van de fiets is een reflex geworden, zoals het omdoen van de gordel in een auto. Ik schrik wel eens van de evidentie die een auto voor anderen is. Ik vind het raar dat mensen die in een stad wonen soms niet eens een fiets hebben maar wel twee auto's voor de deur. Door het vele fietsen ben ik ook een àndere fietser geworden. Vlotter, bewuster van mogelijk gevaar en misschien soms wel wat brutaler, want voor velen blijft een fiets een stuk speelgoed of iets recreatiefs terwijl ook fietsers hun plaats op straat verdienen.

Wat cijfermateriaal:
  • manliefs woon-werkverkeer: 30km/dag
  • mijn woon-werkverkeer: 10km/dag
  • school-thuis: 4,5km enkele rit (en Stella rijdt elke dag zelf)
  • thuis-stadscentrum: bijna 4km
  • gereden Cambio-kilometers: 4475km op 2 jaar tijd
  • gereden stadsfiets-kilometers van manlief: 8000km op 1 jaar tijd
  • ons fietsenpark bestaat uit 11 stuks: een bakfiets, een mountainbike, een fixed gear, een pistefietsframe, een koersfiets, een herenfiets, een damesfiets, twee grote meisjesfietsen (eentje op de groei voor Lili), een kleine meisjesfiets, een kleine jongensfiets (op de groei voor Astor) en een eerste fietsje (dat de meisjes ontgroeid zijn). We hebben ook nog een follow-me, een fietskar en een loopfiets. En neen wij hebben geen garagebox, we hebben gewoon een keirommelige kelder en volle koer.
Om dat allemaal te vieren kocht ik in oktober mijn droomfiets. Het model was rap gekozen (oeh en check out hun nieuwste!), over de kleur heb ik menig uur getwijfeld.

mijn beste vriend



















Mijn Achielle is écht mijn beste vriend. Ik reed nooit eerder op een zaliger ros. En naast oerdegelijk en bloedmooi is hij ook echt supercomfortabel én echt een fiets van bij ons.

<3 Achielle!

En sinds gisteren heb ik er een beschermengel bij! Meet mijn Benny! Hij mag elke dag mee, lekker dicht bij Astor en al even snorrig!

Mijn Benny

dinsdag 1 mei 2012

Groene voertuigen

Groene voertuigen. Misschien had u weer lyrisch gedoe over mijn velo verwacht (beware! dat is opkomst!), maar dat is het dus niet. Hoezeer ik auto's ook blergh vind, mijn zoon is het daar overduidelijk niet mee eens. Dat is nog maar juist een jaar en dat doet al zo jongensachtig seg! Dat smijt met alles dat hij in zijn pollen krijgt, niet uit colère (want dat is voor meisjes gnagna) maar zomaar. Omdat hij misschien denkt dat dat zo hoort? Of omdat zijn spierkes jeuken om gebruikt te worden? En naast smijten en gieren van de pret bij absurd wilde spelletjes is hij dus ook gek op rollend gerief. Bij voorkeur auto's. Dju toch.

felgroen kruippak


Dus auto's enzo. Voor mijn zonneke!

tong

den olifant

Het patroon voor dit jumpsuit komt uit de Ottobre 6/2009. Ik vind dat een heel goed boekske. De werkbeschrijvingen zijn niet zo dwaas als in de Knip(pie) of Burda en de patronen zijn ook echt sober. Ik heb het echt niet voor tierlantijntjes allerhande, in mijn ogen fnuikt dat wat de creativiteit. Allez, niet dat ik nu wil beweren dat dit kruippak barst van de creatieve aanpak maar ge weet wel wat ik bedoel. De Ottobre is een tof boekske! Maar de maten zijn groot. Ik maakte voor Astor maat 86 omdat het kind doorgaans in die maat zit maar bij het patroontekenen merkte ik al wel dat het reuzegroot was. Ik nam daarom geen naadwaarde wat mijns inziens zou overeenkomen met een maat kleiner. Maar eenmaal af leek het me eerder voor een kleuter, ik versmalde dus de zijnaden nog maar eens want Astor is naast lang ook smal.
Maar kijk, het past dan toch (tot mijn grote verbazing! Hij is zo groot al!), met poffende pijpjes!

Het stofje en de boordstof kocht ik vorig jaar bij Koekepeertje en is van het merk Liandlo.

groen



op de teentjes

Er mogen precies nog wel wat extra drukknopen in.