woensdag 30 december 2009

Monkey Business

Toevallig, twee keer aap.

slingeraap

lederen apenslofjes / Leather monkey booties

Een cadeautje voor een van de twee petekindjes van mijn lief.

De slingeraap is geappliceerd met vliesofix, het is de stof van dit kleedje. Daarom hou ik dan ook elk restje bij! Of voor stofknopen van te maken! De aap komt hier vandaan.

De slofjes zijn gemaakt van soepel en dun leder. De mama van Nand maakte toen ze zwanger was zelf wel eens iets met haar naaimachine maar komt daar nu niet meer aan toe. Ik kreeg van haar een zakje leder mee en de vraag slofjes voor de kleine god te maken.
Drie kleuren bruin gaf dit resultaat. Ik was wat inspiratieloos, het moest rap gaan, en aapte (hoe toepasselijk!) dit ontwerp na.
Ik weet dat er op het net tig tutorials voor babyslofjes de ronde doen. Ik had al eens slofjes gemaakt en ondervond toen dat het niet zo moeilijk was. Leder is nog gemakkelijker, het rafelt niet en het is allemaal enkel. Je kan wel geen spelden gebruiken, ik werkte met paperclips en wat pritt voor de apensmoel. Ook krijg je slechts 1 kans want uitgehaald stiksel blijft voor eeuwig zichtbaar. Daarom koos ik voor deze tutorial, hij is speciaal voor leder geschreven. Ook supertof is je met deze tutorial slofjes kan maken in zo goed als alle maten, tot volwassenen toe! Ik maakte voor Nand (8 maanden, maar groot) de kleinste maat van deze tutorial. Ze schrijft dat de naadwaarden in het patroon zijn ingebrepen, maar ze vermeldt nergens hoeveel juist.Wel, het is dus een halve centimer.

Het is pas bij het inpakken van de cadeautjes dat het me opviel dat het geheel wel heel aperig was geworden. Voor nog meer monkey business: meet Pim & Pam!

Lili aka De Balorigheid Zelve

Tweeënhalf en dat:
  • kleeft dvd-hoesjes met haar eigen speeksel tegen de raam
  • kan het niet laten van altijd en overal in spleten en hoekskes de prut eruit te prutsen. Favoriet -sinds ons autoloze leven- zijn de sleuven van de verluchtingsroosters in de trein. En dan direct naar 't mondje, ahja. En nog plezanter wordt het als zowel moeder als vader haar kokhalzend proberen tegen te houden
  • eet lijm, steentjes van op straat, blaadjes, haarrekkers, balonnen, glitters van de kerstversiering, springballen, papier (alle soorten maar het liefst gekleurd of karton)
  • is het enige kleinkind van de 5 dat ooit straf kreeg van opa
  • steekt haar broek af om minutenlang met haar blote kont tegen de kerstboom aan te vleien
  • is een uitermate subtiele pestkop: scheldt haar zuster al fluisterend uit voor 'stommerik' of 'jij bent dom/stom', 'jij bent mijn vriend niet', 'jij stinkt'
  • slaat haar moeders allermooiste tuinkabouter stuk terwijl ze -als ware het de kalmte zelve- op straf stond op de koer
  • poetst de ramen met haar natgeplaste onderbroek (trouwens ook moedwillig in haar broek geplast, 't kind is al perfect droog sinds haar 18 maanden)
  • heeft nooit driftbuien
  • spuugt op haar slapende zus
  • pikt de dekens van haar slapende zus
  • is onstrafbaar
Nieuwjaarsbrief Lili

Zeg nu zelf, dat gelooft toch geen mens?

Toch verbaasde Miss Balorigheid ons deze week alweer, positief dan hehe. Ze is van haar eerste kik al gigantisch rap, net zoals haar zus, we staan er dus amper nog bij stil dat ze eigenlijk nog zo klein is. Vlak voor de vakantie kwamen beide dames thuis met een nieuwjaarsbrief. Op school maken ze er enkel een voor mama en papa, voor meters en peters moeten we er dus zelf eentje fabriceren. Stella dreunde al een tijdje haar versje af, apetrots. Van Lili hadden we nog niks gehoord, ook niet als ik ernaar vroeg. Ik vond dat normaal, het kind gaat immers amper 2 maanden naar school. Dus oefenen dacht ik, maar eens de brief werd uitgepakt begon mevrouwtje. Bleek dat ze haar brief knal vanbuiten kon (en haar versje was dubbel zo lang als dat van Stella), alsook die van haar zus. En als klap op de vuurpijl verpletterde ze haar grote zus bij elk spelletje memory.

Auw

Erg he? Man, kwaad dat ik was! Dit is al wel geleden van oktober, de scherven hebben we nog maar mijn lief moet nog altijd 'efkes rap' lijm gaan kopen.

Iemand die kan voorspellen wat voor puber dat wordt? Braaf en timide, mooi en lief, zorgzaam en opgeruimd, flink luisterend naar moeder? Ja he...plies

zondag 27 december 2009

Stella Pixie Hat

Stella Pixie hat

Maanden geleden werd ik er al verliefd op. Maar ik kan niet breien. Enkele jaren geleden begon ik eens aan een trui voor mijn lief en dat werd een fiasco. Deze maakte ik dus niet zelf. Gelukkig kan mijn schoonmoeder goed breien en was ze zo lief om mijn dochters van wintergerief te voorzien!

Stella Pixie hat

Het gratis breipatroon is hier te vinden. Het komt uit het wondermooie breiboek 'Vintage Baby Knits' dat ik al bij Fnac zag liggen. De vertaling in het Nederlands vind je bij Vermiljoen.

Stella Pixie hat

Oma breide de grootste maat van het patroon, 12 tot 24 maanden. Mijn Stella wordt in februari al vier jaar, en zoals je kan zien op de foto's past de muts perfect.
De muts voor Lili is in de maak.

Stella Pixie hat

De sjaal is ook gebreid door oma!

Stella Pixie hat

Schoon he? Zo'n Stellatje in een Stella Pixie Hat!

zaterdag 26 december 2009

voor de zuskes

Wij hadden met voor kerst vier lotjes getrokken. Op twee daarvan stonden de namen van mijn twee zussen. De ene perfectionistisch en volwassen, de andere vijftien lentes jong en ongelooflijk knap en frivool.
De zuskes kregen een handgemaakt kerstcadeautje, ahja! (De broerkes die op de andere lotjes stonden kregen een cadeautje uit de winkel)

Voor elk zuske een pakketje:

voor elk zuske een pakketje

Alles is gemaakt van stof uit Ikea. Op zich geen superoriginele samenstelling maar wel véél werk!

Voor elk een Buttercup Bag:

Buttercup voor Stephanie

buttercup voor Ulrike

Ik tekende de patroondelen over op 150% waardoor het een ruime tas is geworden, er past makkelijk een boek in. De draagriem is 1m lang. Het zakje binnenin is ook anders dan volgens de originele handleiding. Ik knipte een rechthoek, stikte biais aan de bovenrand en zoomde de drie andere zijden om. Ik stikte de rechthoek precies in het midden nog eens door, zo heb je twee vakjes.
Als sluiting kocht ik in de Veritas magneetjes, om te naaien. Die leken heel sterk te 'kleven' maar eens ingenaaid was er van aantrekkingskracht niks meer te merken. In de Veritas verkopen ze ook magneten met pinnekes, zoals in de originele handleiding bedoeld wordt. Maar die zijn fiks duurder en je moet bijna met een vergrootglas door de Veritas lopen om ze te vinden. Ik kwam ze tegen toen ik naar Wondertape zocht, bij de parels dus -roloog-. Er was er nog maar eentje en omdat ik wilde dat beide tassen helemaal gelijk waren gebruikte drukknopen van de Hema. Zoals u ziet ingenaaid. Helemaal geen klusje want mijn naaimachine deed dat allemaal in mijn plaats. Verdomd gemakkelijk!
Ik zette er ook een paspelbandje tussen, zelfgemaakte paspelband zelfs! Die heb ik gemaakt met een vrij dik touwtje zodat het een stevige ribbel is.
Zo gemakkelijk te maken, die sjakossen!

Voor allebei een portefeuille:

portefeuilles

Ik wilde een portefeuille met een ritszakje én een vak voor kaartjes én een vak voor briefjes. Al googlend op 'wallet' en 'tutorial' kwam ik veel tegen maar dit is de enige die aan alle eisen voldoet.
Het is een tutorial van Sew Christine (ik gebruikte ook al eens een tutorial van haar voor slofjes voor grotere babies). Heel duidelijk en gemakkelijk.

De eerste portefeuille ging bijzonder vlot. Klaar op minder dan 2 uurtjes, knippen inbegrepen. Al moet ik toegeven dat ik wel een aantal avonden zwaar peinzend doorbracht. Over die rits, en dan vooral over hoe die erin moest. Die rits dames en heren, die ligt dus wel netjes onder de stof enzo. Met een paspelzaksysteem zoals dat hier wordt uitgelegd. Maar ook in de tutorial zelf staat het heel goed uitgelegd. En het is dus echt keiproper en supergemakkelijk! Mijn favoriete onderdeel van de klus! Wel opletten dat je je 'gat' voor de rits niet te breed maakt (dan kan je de rits er niet meer onder stikken), dat had ik gedaan bij het rode exemplaar. Ik heb het opgelost door biais aan weerszijden aan de rits te stikken. Nog een leuk effectje.

Dit was mijn eerste versie:

proefmodelleke portefeuille

Probleem 1: het is de bedoeling dat je het keergat sluit door smal op de kant door te stikken. Welnu, ik vond dat niet schoon. Dat oranje stiksel op die blauwe buitenkant.

Probleem 2: De hoekjes wippen omhoog omdat er enkel in het midden een sluiting zit. Ja, alweer een ingenaaide drukknoop.

Mijn oplossingen leken eenvoudig: twee drukknopen en biais aan de randen. Oh en schoon  dat dat ging zijn enzo.
Mannekes, gezwoegd dat ik heb! En gevloekt! Die biais is er drie keer op en af geweest. Ik was zo slim geweest om zowel voor binnen als buitenkant canvas te nemen én die te verstevigen met vlieseline, voor de echte portefeuille-feel weet u wel... Wel, dat ging dus niet he. De breedste biais was te smal om netjes om het dikke pakje te plooien. Ook moesten de drukknopen precies op de goeie plek staan, van te voren ingenaaid zodat er aan de goede kant geen stiksel te zien was. En dat ging dus ook al niet he. Schots en scheef.

Biais eraf, drukknopen eraf (daarom staan op sommige foto's geen drukknopen). Drukknopentang en drukknopen gekocht. Gestikt zoals in de handleiding en het keergat met de hand dichtnaaien dan maar? Nope! In de naad zijn dat dus 6 lagen canvas met vlieseline, daar steekte niet zomaar eventjes een naaldje door. Dan maar met de naaimachine, niet zo proper maar onzichtbaar onder de flap.


Voor de perfectionistische zus, een halsband voor haar hond. Assorti met haar sjakos. Een klein grapke, want zoals u wel weet ben ik géén fan van hondjes.

halsband voor den hond van mijn zuster

De halsband is verstelbaar en staat Casanova beeldig. Ahum. Ik gebruikte deze tutorial. Heel rap klaar, heel gemakkelijk. Maar wel wat denkwerk vooraf, beetje puzzelen.

Voor de andere zuster werd het een papierenzakdoekzakske:

papierenzakdoekenzakske

Gemaakt met de handleiding van Mme Zsazsa. Werkelijk waar; op tien minuten is het klaar!


Voor allebei een sleutelhanger:

sleutelhangers

Deze popjes herinnert u zich vast nog wel van toen. Dit keer zijn ze een pak kleiner, zowel voor als achterkant kon op een A4-tje transferpapier, ze zijn nog geen 10cm hoog. Ik stikte ze dicht met de achterkanten op elkaar, de vorige keer is gebleken dat dat het mooiste resultaat gaf. Ik liet een klein gaatje om ze op te vullen en stikte dat dan na het vullen weer dicht. Daarna pas timmerde ik de nestelogen erin. Dat was nog voor ik mijn drukknooptang kocht want dat gaat dus echt wel stukken makkelijker en preciezer.

En dan! Als laatste! Mijn favoriete onderdeel van het cadeautje!

appeltjes

Een juweeltje! Appeltjes van Fimoklei aan een kettingske van de Veritas.
De handleiding vind je hier. Ik heb voor deze twee wel 6 andere appeltjes gemaakt, groter, dikker, ovaler, hoekiger, geribbelder dan deze twee. Het vergt wat oefening. Als je met fimoklei werkt gebruik je best latex handschoenen zodat je geen vingerafdrukken hebt. Ik maakte de inkervingen met een kopspeld. Let erop dat je niet te hard drukt want de klei verandert bij de minste druk van vorm.
Let ook op de ondergrond waarop je boetseert. Bij mijn eerste exemplaren had ik blijkbaar wat stof tussen de klei en dat zag je heel hard na het bakken.
Bij fimoklei is de temperatuur waarop je de klei bakt belangrijk. Ongeveer een half uurtje op 110° à 120°. Langer kan geen kwaad, te heet bakken wel. Daarom gebruik je best een oventhermometer.  Ik kocht er eentje in de Banier maar die was al na de eerste bakbeurt (testje met cake) kadul. Daarna kocht ik er eentje aan een derde van de prijs bij Hema.
De appeltjes zijn na een bakbeurt gelakt met een soort vernis dat bij fimoklei hoort. Je kan allerlei benodigdheden voor Fimoklei kopen bij de Banier, Pipoos en Veritas.
De kettingen komen ook van de Veritas. Ze verkopen dat daar op de rol, de slotjes apart in een zakje. Het prutswerk van de kettingskes en hun slotjes liet ik over aan mijn lief. Ik ben namelijk gigantisch onhandig en ik had schrik dat ik de appeltjes zou beschadigen.
Op Flickr kan je veel inspiratie opdoen voor het werken van Fimoklei! Zoals deze ninja's bijvoorbeeld! Die zijn geweldig!
Ik ga zeker voor mezelf nog een appeltje maken, ik ben er echt weg van!

appeltjes

dinsdag 22 december 2009

Vintage X-mas

Vandaag, in onze brievenbus! Uit Polen en uit de jaren '70!

Vintage X-mas

Helemaal alleen voor mijmijmij!

Hier gekocht na een coup de foudre! Kopen bij Dawanda ging echt heel gemakkelijk. Het is -geloof ik- de Duitse versie van Etsy. Ik had nog geen ervaring met kopen van zulke sites.
De foto's hergebruikte ik van de advertentie, die heb ik dus niet zelf gemaakt. Wel voel ik me ietwat bedrogen. In de advertentie staat dat ie in zeer goede staat is, dat is ook zo maar er staan wel stylokribbels aan de binnenkant van de flap en het leder is onder de sluiting serieus doorgesleten. Als ik dat op voorhand had geweten had ik de tas nog gekocht, voor hetzelfde geld. Maar ik vind dat gewoon zo oneerlijk dat verkopers dat er niet bij vermelden en het zelfs op hun foto's verdoezelen.

Voor degenen die nu het kwijl uit hun mond voelen druipen... check this out!

donderdag 17 december 2009

Stokje

Stokje van Annelyse!


Voila! Dat is den onze!


Ikzelf heb hier niks mee te maken. Laat dat duidelijk zijn. Of ja, toch wel...ik kocht de kerstversiering. Vorig jaar al hoor. Zo goed als allemaal flock en onbreekbaar!
Maar op het moment van plaatsing had ik 't verschot en liet daarbij het werk over aan het werkvolk. Aka de meisjes en hun vader (die laatste is enkel verantwoordelijk voor de boom zelf en de lichtjes). Het is er dan ook aan te zien. De versiering gaat niet hoger dan 1 meter en de hertjes en het merendeel van de engeltjes hangen dan ook aan de onderste takken. Ik vind dat goed zo, en schattig ook.

Ziet u ook het rode lint? Zo perfect gedrapeerd en uitermate zorgvuldig vastgeknoopt op net een meter hoogte? Wel dat is volledig de verdienste van Naais. Die hier op het moment van de opstelling ook eventjes was.

Op de linkse foto hierboven ziet u ook een oranje en groene bal, die zijn er door een der dochters in gemikt. Net iets te hoog voor hen, dus maar gesmeten. En ze blijven hangen! Jeuj!

Onze kerstboom ziet er dan ook elke dag anders uit. De interieurdesigners maken er een dagdagelijks werk van. Maar van de pakskes eronder moeten ze wel afblijven. Ahja!


En ja, u ziet 't. 't is genen echte. Sinds vorig jaar hebben we 'm. En we zullen 'm de komende 15 kerstperiodes nog zetten. Minstens! Dat plastieken geval is overigens niet mijn idee. Ik moest mijn lief elk jaar weer overhalen voor een kerstboom, hij vindt dat teveel gedoe en teveel ambetantigheid in huis. En vorig jaar was dit het compromis.

Nu wil ik graag de kerstboom zien van Mme Zsazsa (amaai, dat moet nogal een boomke zijn! Met vliegtuig enal afgeleverd voor de deur, seg!) en die van Naais!

dinsdag 15 december 2009

♥ fiets ♥





                                 Courtesy of and © Copenhagen City Museum / Københavns Bymuseum.


♥ ons uitgebreid fietsenpark (6 exemplaren, alstemblieft!).  Zelfs als de vitessen van de bakfiets bevriezen, allez, behalve de eerste dan...nog nooit zoveel getrapt op vijf kilometer! Ook wel rap opgewarmd en veel mensen doen lachen.

dinsdag 8 december 2009

Tea Party Dress

Alweer een cadeautje! We zijn niet voor niks december he!

Tea Party Dress

De Tea Party Dress van Oliver+S! Slechts één schaartje staat er op het patroon, dus moeilijkheidsgraad 1. Toch toch, een jaar geleden zou ik er niks van gebakken hebben. Zeker met al die paspelbandjes! Het was wel wat gepruts maar met paspelbandjes oogt het zoveel mooier!

Tea Party Dress details

Ik gebruikte hele donkerblauwe tweed, wollen stof die ook wel eens voor herenbroeken wordt gebruikt. De stof vond ik enkele maanden geleden in de kringloopwinkel. Meteen gewassen natuurlijk en de stof is daardoor ook wel wat gekrompen. Daardoor is ze dik maar zeker niet minder mooi! Er zit een soort vissengraatmotiefje in.

Voor de voering (enkel in het bovenstukje) gebruikte ik de populaire geel-oranje appeltjes. En ook de stofknoopjes zijn appeltjes. Het was de eerste keer dat ik zelf knoopjes maakte vandaar dat de appeltjes niet zo goed geplaatst zijn op de knoop.

Als beleg aan de onderkant gebruikte ik weer biais (volgens het patroon is het anders).

Tea Party Dress

De foto's wilden maar weer niet lukken, in 't echt is 't kleedje nog mooier! ;-)

cadeautje voor Pepijn

Pepijn is het kindje van een collega van mijn lief. Ik ken die mensen niet echt en weet dus niet goed welke smaak ze hebben. Ik hield het dus vrij sober.

Een labeldoekje en een eekhoorn:

cadeautje voor Pepijn


De eekhoorn (eerst plakken met vliesofix, daarna stikken aan de randjes) vind je hier.
Het labeldoekje is een vierkant van 22cm x 22 cm, naadwaarden inbegrepen.

zondag 6 december 2009

Labels & Astronauten

Labels & Astronauten

Een labeldoekje voor Nand. Om aan te frunikken, aaien, trekken en sabbelen. Aan de ene kant de fantastische astronautenstof, aan de andere kant rode nicky velours. Ik streek tegen die laatste wel vlieseline zodat het niet ging rekken en ambetant doen onder mijn naaimachinevoetje.

Met een grote dankuwel voor Vlijtige Vink voor het merendeel van de streelzachte lintjes!
De astronaut in het zakje knispert, allez, niet heel hard maar kom.

donderdag 3 december 2009

Zigzagband en velours

zigzagband en velours

Deze jurk maakte ik onlangs. Hij is nagemaakt naar een modelleke uit de Zara. Heel mooi en Lili stond er beeldig mee, helaas is het ondertussen te klein geworden. Het origineel had een polosluiting in de ronde kraag maar dat vond ik te ingewikkeld! Ik vond dit al een uitdaging op zich!

zigzagband en velours

Het was een gepriegel, die zigzagband. Vooral ook omdat ik mijn Wondertape nergens vond! Ik had nochtans recentelijk opgeruimd!

Het kleedje is gemaakt van bruine babyrib (velours met dunne rib) met een aubergine schijntje erop. Bij dat bruin vond ik turquoise wel mooi. De foto's zijn niet zo goed gelukt, dat ligt helemaal aan het weer! Ik wacht al drie dagen op wat beterschap om mooiere foto's te maken. De kleuren zijn dus niet waarheidsgetrouw.

Hoe je zo'n ronde kraag maakt (ik ken de juiste term hiervoor niet) kan je hier leren. Ik tekende de kraag gewoon over van het bestaande kleedje. Ik naaide eerst de bovenkant, dus die met de zigzagband ertussen die er half uitpiept. De kraag is verstevigd met vlieseline (vraag me niet dewelke, ik kocht eens een lap op de rommelmarkt en gebruik die nog steeds).

details

Het was de bedoeling om de zigzagband ook onderaan de kraag maar half te laten piepen, maar dat zou te moeilijk zijn zonder Wondertape. Dus stikte ik eerst het jurkje aan de binnenkant van de kraag en dan de buitenkant van de kraag op het jurkdeel met de naadwaarde naar binnen gevouwen. Doordat de zigzagband er al opgestikt was voordien kon ik nu weer diezelfde stiklijn gebruiken waardoor je dus geen stiksel zit (tenzij je er met je neus gaat opzitten).
Als beleg aan de armsgaten gebruikte ik biais, zo gemakkelijk! Je stikt 'm eerst biais gewijs aan je armsgat en plooit dan het geheel naar binnen en stikt nog eens vast. Heel netjes zo! Zo kan je ook een onderkant afwerken. Maar ik deed het anders, ik stikte een extra reep stof aan het jurkje en in die naad stak ik de zigzagband. Dan plooide ik de zoom om en stikte die vast. Ik zorgde ervoor dat het stiksel net op de halve zigzagband viel waardoor het aan de buitenkant niet zichtbaar is. Tenminste, dat was de bedoeling. Soms zat ik er wel eens naast maar dat zie je haast niet (velours is daarin heel vergevend!).

Lili en Stella vonden het niet mooi, te bruin denk ik. Ze zijn dat niet gewend eigenlijk. Maar bij het kiezen van de stof heb ik wat gedacht aan het meisje dat de jurk zal gaan dragen (en aan haar moeders smaak...denk ik toch).


Nu maar hopen dat de kleine meid erin past!