zaterdag 30 oktober 2010

Pittig Chinees rundsvlees met broccoli

Een tijdje geleden zat er eens broccoli in ons groentenpakket. Dat was lang geleden!

Mijn lief maakte dit succesnummer voor mij (ik doe niet aan wokken):

Pittig Chinees rundsvlees met broccoli


Het recept komt uit een klein kookboekje van Ikea: de oosterse keuken.

Benodigdheden (voor 2 personen):
  • 200g biefstuk in reepjes
  • 4 eetlepels sojasaus
  • 2 theelepels maïzena
  • 2 eetlepels olie
  • 1 teentje knoflook, fijngehakt
  • 1 rood pepertje, in fijne ringetjes
  • 300g broccoliroosjes
  • 1 theelepel suiker
  • geraspte schil van 1 biolimoen + 1 eetlepel limoensap
  • 1 lente-uitje in fijne ringetjes
  • verse gehakte koriander

Bereidingswijze in de wok:
  • laat de biefstuk gedurende een kwartier marineren in een mengsel van de helft sojasaus en de maïzena.
  • olie in de wok, verhit de wok tot de olie dampt
  • roerbak de biefstuk op een hoog vuur gedurende 1 minuut en schep het vlees op een bord
  • roerbak de knoflook goudbruin, roer de peper erdoor.
  • voeg de broccoli en 2 eetlepels water toe en roerbak de broccoli op een hoog vuur gedurende ongeveer 5 minuten.
  • voeg de rest van de sojasaus, suiker, limoensap en -schil toe. Bak nog een half minuutje en schep het vlees erdoor.
  • garneer met lente-ui en de koriander.
  • serveer met rijst of gebakken mie.
Smakelijk!

PS: oppassen met de rode pepers, die durven wel eens schrikbarend pikant uit te vallen.

maandag 25 oktober 2010

Tricot wikkeljurk

Ergens in juni besloot ik dat ik een jurk wilde. Helemaal alleen voor mezelf. Niks gemakkelijker op vakantie dan een jurk: aangekleed met 1 kledingsstuk!
Maar de vorige poging indachtig mocht het niet te moeilijk zijn. En moest het vooral van den eerste keer goed zijn!

Mijn oog viel op dit gratis patroon. Sober van snit en dat zag er mij een gemakkelijk ding uit om te dragen. Ik vroeg wat advies rondomrond. Er waren er die het volledig zagen zitten, er waren er die het nogal kinderlijk vonden en er waren er die nogal plomp stelden dat ik eruit zou zien als een bouwvakker. En laat dat net niet de bedoeling zijn. 

De conclusie was dat een wikkeljurkje eleganter zou zijn als je wat te camoufleren hebt en bepaalde dingen liever accentueert dan andere. En dus kwam ik uit op deze Burda 7828. Het is geen echte wikkeljurk dus stofbesparend en het patroon heeft een lange mouwversie en een bloesjesversie. 



Maar het is een tricot-patroon wat dus toch wel een extra uitdaging was. Vooral in het vinden van mooie en betaalbare tricootjes.


Zwart



Ik maakte een testversie in goedkope zwarte tricot van De Strik in Ledeberg. En dat ging zo ontzettend vlot! Dit jurkje was klaar op een namiddag en een avond. Ik had wel een maat te groot genomen, het klopt dus dat je bij tricot altijd een maatje kleiner moet nemen. Dat deed ik bij het volgende exemplaar:



Felgroen



Knalgroene tricot van bij Samira in Ledeberg. Dit tweede exemplaar past veel beter!

Ik was teleurgesteld in het aanbod in tricot. Ik wilde prints! Dus maakte ik deze jurk ook in bloemetjeskatoen. Maar dan wel een echte wikkeljurk met twee voorpanden en biais knooplintjes. Deze past ook heel mooi maar ik heb er geen foto's van. Ondertussen past de jurk niet meer met mijn zwangere buik. 

Het is dus een heel flexibel patroon!


Het laatste exemplaar is het meest geslaagde van de drie!



Deze tricot komt van bij Artevelde op de Vrijdagsmarkt. Niet goedkoop maar wel mooi. Er zitten zwarte, groene, olijfgroene en witte accenten in het motiefje en het stofje is superzacht!

Het verwerken van tricot ging als vanzelf. Ik stak een tricotnaald in mijn machine en stelde stretchsteek 3 in en hopsakee! Geen naden zigzaggen, niks omzomen. Gewoon de zomen een slagje omslaan en doorstikken met de tweelingnaald. Echt ontzettend gemakkelijk! Er staat hier de komende maanden meer tricot op het programma, niks comfortabeler met een bollende buik!

maandag 11 oktober 2010

Winterjas voor Stella

Getwijfel. Als er één kernwoord voor dit project bestaat dan is het dat wel.

Het begon al met de twijfel of ik winterjassen zou kopen of zou maken. Met de vermoeidheid en de misselijkheid van de zwangerschap was ik geneigd tot het tweede. Maar een eerste shoptochtje leerde me dat ik héél diep in de portemonnee mocht tasten voor iets naar mijn en mijn dochters goesting. Handmade dus. Maar! Kon ik dat wel?

Stofjes genoeg in mijn stoffenkast. Twijfel alom: het oker ribvelouren rommelmarktgordijn? Het goudkleurige gordijn van de kringloopwinkel? Andere zware stoffen in mijn kast? Maar dat is dan geen wol, is dat wel warm genoeg? Hoe krijg ik die jas dan warm genoeg?

Daarna begon de zoektocht naar een patroon. Ik wilde heel graag een damesjasje in mini-formaat. Helemaal mijn goesting vond ik niet in mijn boekskesvoorraad.

De uitdaging was dus: een warm mini-damesjasje zonder wolvilt, en dit is het resultaat! En fier dat ik erop ben! Missie geslaagd! Amper twee jaar aan het naaien, zonder naailes, en de eerste echte jas is een feit!

winterjas voor Stella


rug


Het patroon kreeg ik van Oo Jipie (een vriendendienst!). Dankuwel, ge zijt alweer een schatteke!!!
De retrostof vond ik op het stoffenspektakel bij de kraam van In den Beer. Het is een heel rafelig stofje, met oranje, bruine en goudkleurige draden. Daardoor weerkaatst het licht soms op bepaalde delen van de bloemen. Prachtig vind ik dat!

details


Er zit een stolpplooi op het rugpand en ik zette twee grote zakken op het voorpand. Deze zakken tekende ik over van Stella's retrozomerjasje dat ik vorig voorjaar kocht bij Jacob.
Ik gebruikte groene satijnbiais om het drukke stofje wat te breken, en groene knopen met een metalen randje van de rommelmarkt (die ik eerder hier al eens gebruikte).
Een voor kleuters belangrijke grote ophanglus werd ook niet vergeten, in tegenstelling tot mijn labeltje.

voering


In de voering zit geen stolpplooi omdat ik rimpelen gemakkelijker vond. De voering kocht ik ooit eens in de kringloopwinkel. Ik moet er toch zo'n 4m van gehad hebben. Toen ik de stof kocht had ik geen idee wat het was, maar het was stof dus nam ik 't maar mee. De voering past niet echt bij de buitenstof maar vloeken doet het ook niet he!

stiksels

Ik heb lang nagedacht over hoe ik de jas warm kon krijgen. Wattine? Fleece? Gewatteerde voering? Maar ging dat dan niet scheeftrekken, bubbelen, flubberen?
Uiteindelijk kocht ik in de Veritas opstrijkbare wattine. Zo zat de wattine stevig vast tijdens het naaien en werd de jas lekker warm! Ik streek de wattine tegen de buitenstof omdat dat me gezelliger om dragen leek dan dat de wattine tegen de voering zat.

En hoe dat dat naaitechnisch ging vraagt u? Wel heel gemakkelijk!
Jipie tekende het patroon zelf dus het kwam zonder werkbeschrijving. Heel basic allemaal, dus nog wel wat denkwerk voor mezelf.

Ik maakte een buitenjas met kraag en een binnenjas uit voeringstof zonder kraag. Beide jassen naaide ik aan elkaar aan de kraag en de sluitranden van de voorpanden.
Ik stak de mouwen in elkaar maar liet in de mouwnaad van de voeringjas in beide armen een keergat van 10 centimeter. Door dat keergat trok ik de mouwuiteinden weer naar binnen om ze aan elkaar te naaien. Volgens deze methode dus, maar dan met mouwen. De binnenjas, in voeringstof, heeft wel mouwen die een paar centimeter korter zijn dat de buitenjas. Zo komen de mouwen een beetje naar binnen, properder afgewerkt.
Daarna keerde ik de jas weer binnenstebuiten om de keergaten in de mouwnaden van de voering dicht te stikken en om de onderkanten dicht te stikken. Ook daar liet ik een keergat van een centimeter of 10.
Als afwerking stikte ik de kraag, sluitranden en onderkant nog eens door, en zo is het keergat ook ineens dicht.

De perfectie! Oh wat genoot ik van nog maar naar de jas te kijken! Tot...

Aaaahhhhgrrrr een gat!

Tot ik bij het nagenieten een klein rafelig gat in de mouwnaad ontdekte! Losmaken dan maar weer. Grrrr!

Geen foto's met model voorlopig. De jongedame is meer dan tevreden met haar winterjas, maar ze weigert 'm te dragen zolang het erop lijkt alsof de zomer gewoon weer terug gaat beginnen. En ik geef haar geen ongelijk!

Mooie jaspatronen:

Stella


Stella

  •  

maandag 4 oktober 2010

In de lente...

...krijgen wij een nieuwe baby! Ergens rond 8 april! Jeuj!

oh!


En die kleine ukkepuk mag hierin dutjes doen. Héél véél lange dutjes natuurlijk!

details


Ik maakte dit wikkeldekentje na van het origineel. Maar vond ook heel wat nuttige tips bij Riet, Mijmij en Webhex.

wikkeldekentje voor de nieuwe baby


De astronauten komen van Vermiljoen, ik gebruikte ze al eerder hier. Zolang lagen ze in de kast te wachten op een bestemming. Ik was ze eigenlijk beu gezien, geen idee waarom want ik ben ooit enorm verliefd geweest op het stofje. Nu Stella haar astronautenkleedje is ontgroeid en Lili er nog te mager voor is werd het weer tijd voor wat astronauten in ons leven.
Het schapeke aan de binnenkant komt van 't stoffenspektakel. Geen fleece hier omdat het een lentekindje wordt en omdat ik per sé een schapeke aan de binnenkant wilde, en met fleece aan de buitenkant zou dat te warm worden denk ik. En ook minder mooi natuurlijk.

't is groot ja

Naast een wikkeldekentje is het natuurlijk ook een speeldekentje. Best groot, zo'n vierkante meter ongeveer.
Op zich is het een makkelijk project maar de biais properkes errond krijgen was wel een hele klus. En nog is 't niet echt goed, maar hey, mijn baby gaat daar niet opletten, nee die gaat úrenlang dutten in dat dekentje!

En de grote zussen zijn door het dolle heen. Werkelijk waar, ik zag nooit zo'n enthousiasme!
Stella zit in de tweede leefgroep en deed op de derde schooldag al een heus onderzoek:

Onderzoek: Van waar komen de baby's?




U dacht waarschijnlijk al dat dit een kookblog was geworden, met vieze foto's van lekker eten en al. Maandenlang bracht ik mijn dagen door boven de wc-pot of enig ander recipiënt of duttend op de zetel. Ver weg van mijn naaimachien. Welnu, dat is gedaan. Of althans ik zég dat dat gedaan is in de hoop dat mijn lijf naar mij luistert.