Mislukkingen en misbaksels

Ik ben een autodidact, en helemaal nog niet zo lang. Dus met wat mist in mijn hoofd creëer ik aan de lopende band misbaksels. U dacht dat ik de laatste maanden amper iets genaaid had? Mis! Ik was er eigenlijk niet toe in staat maar kon er niet aan weerstaan.

Op paaszondag bijvoorbeeld nam ik me voor twee jurkjes te naaien. Eentje voor Stella en eentje voor Lili.
Niks leuker dan aan je dochters vragen: "zal ik anders een kleedje naaien? Ja? Kom, dan gaan we samen stofjes kiezen uit de kast"

En zo geschiedde. Stella koos prachtige Liberty-stof uit de Vermiljoenshop, Lili ging voor de gele appels.
Ik dacht aan de Tea Party Dress van Oliver+S, dat is gemakkelijk, maakte ik al een aantal keer en is supermooi!
Ik trok lessen uit het te klein uitvallen van het lentejasje en maakte de grootste maat van de Tea Party Dress, 5 jaar dus.

Dit is Stella's jurkje:

Wat is daar nu mis aan? Wel, de knoopjes komen op, en echt OP haar schouders. Het bovenstuk is veel te wijd en de jurk komt tot halverwege haar poep. Er scheelt dus iets met het patroon, dat kan niet anders! Bij deze is mijn liefde voor Oliver+s ook fel bekoeld. De jurk past beter voor Lili, dan zitten de knoopjes op de juiste plaats en is de lengte goed, enig probleem is dan nog het oversized bovenstukje. Zucht.
De stof is een van mijn favorieten. Ik baalde dus geweldig. Ik ga het jurkje zeker nog aanpassen want het is zonde van de stof.

Sja, daar ging mijn goei plan. Een slechtgezinde moeder en twee slechtgezinde dochters.

Ik begon dan maar aan een appeljurkje maar toch maar in Stella's maat (omdat zij het meeste nood had aan kleren). Ik nam een eenvoudig patroon uit de knippie van februari/maart 2009. Het patroon gaat maar tot maatje 98 maar dat was eenvoudig te vergroten tot maat 110.

Ik stak een paspelbandje tussen de pas en het rokdeel, maakte de sluiting iets anders en stak nog een paspelbandje in de hals. Ik gebruikte biaisband als beleg.

Maar zoals u ziet is het kleedje niet afgewerkt. Ik vind het niet mooi. Het lijkt wel op een nachtjapon. Enfin, mislukking nummer 2.

Maar dan. Het wordt nog erger. Dan schiep ik dit misbaksel:

Een smockbroek. Ik zag de tutorial hier en vond het meteen een gewéldig idee! Ik zag Lili al helemaal ronddartelen in haar smockbroek dus ging ik voor haar lievelingskleuren. Ik heb er wel mijn hoofd op gebroken. Zou dat niet 'blazen' op haar buikje? Zou die naad in het midden niet lelijk zijn? Zou het niet toffer zijn om er een U-vorm in te stikken in het kruis? Maar allemaal voor niets want het past niet, enfin, dat hoef ik u niet te vertellen want dat ziet u ook wel op de foto. Het bovenstukje is veel te smal, de pijpen passen wel min of meer. Nochtans nam ik als basis patroon een goedpassende wijde broek. Ik deed iets verkeerd, maar het interesseert me al niet meer want de goesting is over. Voor de moedigen onder u, hier vind je ook nog een handleiding.

Om toch nog iets nuttigs te produceren dacht ik aan een pofbroekse voor Stella. In lichte jeans. In mijn hoofd was het prachtig, in realiteit affreus.
Aanschouw:

Wat er mis is? De broek poft niet. De pijpen zijn dus te kort. En het kruis hangt ook te laag. Misschien is dat nog wel op te lossen door de tailleband nog eens een slagske om te slaan en de elastiek uit de pijpen te halen. Zo heeft ze een brede broek, maar ik heb daar geen zin meer in.

Deze maaksels zijn van de maand april. Mijn frustratie liep torenhoog op. Niks fatsoenlijk kon ik nog maken. Ik ben er dan ook maar mee gestopt. Tot ik gisteren weer begon en nu nog loop te stralen van contentement!