Het is nu de bedoeling dat ik 10 dingen over mezelf vertel en de award doorgeef.
U weet ongetwijfeld al veel te veel over mij, maar allez kom.
Wist u:
1. dat mijn lief na bijna 10 jaar samenzijn nog steeds durft te vergeten dat ik een ochtendhumeur heb en mij luttele seconden na het ontwaken al DURFT te bestoken met woorden? De onmens! En hij zal het geweten hebben ook!
2. dat ik telefoneren haat? Ik zie er zo tegenop dat ik verplichte telefoontjes altijd uitstel. Ik ben meer een mail-mens eigenlijk.
3. dat ik halftijds bij de faculteit Rechten van de Universiteit Gent werk?
4. dat ik discalculie heb en dat eigenlijk nog niet zolang weet? Ik heb erg veel moeite om bijvoorbeeld op een gedeelde rekening op restaurant uit te rekenen wat mijn deel is dat ik moet betalen (5 keer natellen en dan nog compleet verkeerd zijn). Ik ken mijn gsm-nummer nog altijd niet vanbuiten nochtans is dat het gemakkelijkste nummer dat er bestaat (ik krijg altijd blikken vol ongeloof als ik mijn nummer doorgeef nadat ik het heb opgezocht! echt!). Ik ken nog altijd mijn maaltafels niet. Mijn lief wilde dat eerst niet geloven en testte het meermaals op me uit. Hij dacht voorwaar dat ik het speelde! Maar het is dus echt, ik ken de maaltafels niet. Nochtans heeft mijn vader er zijn haar voor uitgetrokken, toen, al oefenend aan de keukentafel. Ik kreeg bijles van de taakleerkracht in de lagere school maar het heeft niet gebaat. Enkel de tafel van 2 en 10 ken ik vanzelf, en die van 5 en 9 lukt ook nog mits wat bedenktijd van enkele seconden.
Liever discalculie dan dislexie! Ik heb altijd graag en veel gelezen, in het eerste en tweede leerjaar was ik mijn klasgenoten ver vooruit wat AVI-leesniveau betreft en mocht ik vaak bij de taakjuf extra gaan lezen.
5. dat ik altijd heel smal ben geweest? Tot ik op kot ging en de grote stad ontdekte en ik 's avonds samen met mijn lief op mijn kot curryworsten (frikandellen voor de niet-Antwerpenaren) bakte! Jee...
6. dat ik kon lopen op 9 maanden? Mijn eigen dochters op respectievelijk 10 maanden (Stella, bijna elf maanden) en 13 maanden (Lili, zette vanaf 11 maanden veel losse stapjes, vaak verschillende na elkaar, dat bleef zo'n 2 maanden duren en op 13 maanden was ze echt weg).
7. dat ik een roker ben en mij daar diep over schaam? Ik begon rond mijn 14e. Ik heb nooit veel gerookt en ben heel vlot kunnen stoppen toen er babyplannen waren. Ik heb 3 jaar lang geen sigaret aangeraakt (2 kindjes heel kort op elkaar) en ben sinds een dik jaar herbegonnen na een avondje Gentse Feesten. Stom he. Ik weet het.
8. dat ik snel en blind kan typen en dat ik mezelf ook dat geleerd heb zonder cursus?
9. ik nog heel heel heel heel graag een derde kind wil? Maar mijn lief niet zo... Tips en ervaringen ter overtuiging zijn welkom!
10. dat ik er gigantisch tegenop zie om de eerste druppel op mijn hoofd te krijgen als ik onder douche stap? En er nog meer tegenop zie om me na de douche af te drogen? Ik moet ook hélemaal droog zijn anders erger ik me blauw. Ik erger me nogal rap aan zulk soort dingen, ik heb gewoon enorm gevoelige zintuigen. Ik voel het keihard als mijn sok net iets teveel naar rechts om mijn tenen gedraaid zit, ik ruik en hoor veel te goed en kan mij doodergeren aan geluiden en geuren.
Ik geef 'm door aan de huisvrouw! Feest!
Oh ja, en beschouw dit gerust als een stokje, wie 't wil hebben: vangen maar!
Wat punt 9 betreft,..., ik lees stiekem mee naar de tips. (hopelijk komen die massaal :)
BeantwoordenVerwijderenDie nummer 4. Aaaah. Ik vroeg me onlangs af waarom een aantal onkostenvergoedingen zo lang op zich lieten wachten... bleek ik gewoon niet in staat om mijn eigen rekeningnummer correct van het kaartje af te lezen. Ik ben een hopeloze cijfer-omdraaier en als je me werkelijk ongelukkig wil maken moet je me vragen hoeveel 4 maal 7 is. En die rekeningen op restaurant: zooo herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderenjoehoew, de huisvrouw! Ik kan niet wachten...
BeantwoordenVerwijderenOver punt 9:er wordt altijd gezegd dat een derde kind 'mee door gaat' en dat dat niet veel veranderd,maar daar ben ik het niet mee eens,zo'n derde(zeker als je ze,ook zoals ik-heel kort op elkaar krijgt)is weer een eigen persoontje dat ook heel veel extra zorg en aandacht vraagt.Ik heb het zelf echt heel zwaar gehad die eerste twee jaren met drie kindjes onder de vier.Maar ik moet erbij zeggen dat ik het nooit anders gewild zou hebben!Nu de jongste bijna drie wordt is het stukken makkelijker.Ik geniet er echt van nu,alhoewel ik nog mijn momenten heb dat ik op ontploffen sta hoor...
BeantwoordenVerwijderenMaar ik werk 32 uur en dat vind ik zelf veel te veel,en jij halftijds...daar ben ik nu eens jaloers op sè.Tijd is zo belangrijk,en het komt nooit terug...
Nog een reactie over puntje 9: K wist al langer dat ik (na 2) nog kinderen wou en hij hield ook altijd de boot af, maar eigenlijk hadden we hierover nooit een serieus gesprek, gewoon wat lacherig eventjes melden of een opmerkingske hier en daar. Dus heb ik de koe bij de horens gevat toen we met ons 2-tjes op restaurant zaten. Ik heb gezegd dat ik niet meer wou wachten, dat het leeftijdsverschil te groot zou worden (J was toen net 3, W was 4) en ik te oud (al 30) en dat het voor het werk ook een redelijk geschikt moment was (dat is het nooit, maar er waren slechtere momenten denkbaar)... Bon, K zag dat het menens was en ging eigenlijk onmiddellijk akkoord (nooit gedacht). De maandag zat ik bij de huisarts om mijn spiraaltje te laten weghalen, en 2 weken later zat er een kleine N in mijn buik. Voila! Zo simpel kan het zijn. Succes! Het overtuigingsverhaal voor nr. 4 was iets langer, maar al bij al ging dat ook vlot. Dat vertel ik je dan volgend jaar wel een keer...
BeantwoordenVerwijderenleuk om je op die manier wat beter te leren kennen!
BeantwoordenVerwijderenje laatste puntje is herkenbaar; een t shirt dat altijd naar boven kruipt, een kledingstuk dat geplooid onder me zit als ik in bed lig, een sok die maar een klein beetje gedraaid zit, vooral aan geuren ben ik overgevoelig (ik heb een afkeer van slechte lichaamsgeuren).
Hier nog eentje die telefoneren steeds uistelt...alhoewel ik dat de laatste tijd wat aan het afleren ben. Ik heb gemerkt dat mails niet altijd zo nauwgezet opgevolgd worden.
BeantwoordenVerwijderenEn een derde ukje...Ik wou er altijd 4, mijn lief 2: we hebben de gulden middenweg genomen. MIsschien moet jij nu maar beginnen verkondigen dat 4 een schoon getal zou zijn!
Er is, door de lange conceptieweg, een redelijk groot leeftijdsverschil tussen de oudste 2 en het jongste exemplaar. Ik wou ze eigenlijk alle3 vlug op mekaar, maar achteraf bekeken is het zo duizend keer beter. De oudste meisjes waren bij de geboorte al heel zelfstandig en hadden mij niet meer voor alles nodig. Ze waren ook al op die leeftijd dat ze echt beseften wat er allemaal aan de hand was en ze hebben ook enorm meegeleefd met de zwschap en de geboorte.
De oudste meisjes gingen ook al alle 2 naar school (3de kl en 1st kl) wat betekent dat ik overdag alle tijd had om van dat laatste ukje te genieten en alles vree op het gemak te doen (was ook nodig want de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het niet van de gemakkelijkste baby's was).
En ook nu is het nog genieten...de oudste is een echt minimamatje. Ze doet werkelijk alles voor haar zus...zowel haar verwennen met aandacht en liefde tot het verversen van pampers en aankleden van haar zus.
Ons jongste heeft ons leven alleen maar verrijkt. De oudste meisjes zijn zooo trots op hun zusje. En die kleine uk loopt gewoon overal met de grote meisjes mee, want ze kijkt er zo naar op. Geweldig gewoon!
Zeg maar aan uw lief dat het derde kind het grappigste is, dat wil hij zeker niet missen! En ja, nummer 4 en 5 zijn nog grappiger, maar je moet eerst aan nummer 3 geraken natuurlijk he?
BeantwoordenVerwijderenEn als je aan manlief belooft dat je terug stopt met roken als nummertje drie op komst is?
BeantwoordenVerwijderenMerci voor de derde-kindjes-verhalen! Ik word er helemaal week van als ik ze lees en wie weet kan ik er ooit zelf over meepraten...fingers crossed!
BeantwoordenVerwijderen@Miestaflet: dat vindt hij chantage (zou ik sowieso doen natuurlijk) en dat is natuurlijk ook niet eerlijk tegenover Stella & Lili want ook zij verdienen asap een rookvrije moeder...
en nog iets: zeg ook maar aan je lief dat je van mij een zelfgebreid debardeurke krijgt als je een 3e baby krijgt ;) zou hij daar dan niet voor bezwijken?
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij moet je hem gewoon beloven dat je in 't vervolg 2 dozen fishsticks zal kopen. Die is gewoon bang dat zijn portie nog zal verkleinen!
BeantwoordenVerwijderen@An: ROFL! Was het maar zo simpel... :(
BeantwoordenVerwijderen