cadeautje voor tante Loes

Een Margaret Bag van Oh, Fransson!

en een zonnebrilzakske van Miekks

De sjakos is vrij ruim uitgevallen, er kan héél véél in! Ik had het idee om eens een ander modelleke te proberen dan de Buttercup. Maar deze Margaret Bag is bezwaarlijk een sjakos te noemen. Niet dat dat een probleem is natuurlijk.

Echt moeilijk is ie niet om te maken. Ik maakte -zoals u dat van mij gewoon bent uiteraard- wel een stoeme fout.
Ik dacht -allez, dacht, dat is misschien wel overdreven, ik dacht eigenlijk niets- dat de stippellijnen op het patroon de patroonlijnen voor de voering waren. Natuurlijk was dat niet zo, er stond zelfs 'interfacing' bij en dat is natuurlijk gewoon versteviging. En ik zou mezelf niet zijn als ik daar niet pas op 't einde achterkwam. Ik heb dus SERIEUS moeten foefelen om de draagriem netjes aan de tas te krijgen.

Uiteindelijk is 't wel gelukt en vind ik de draagriem op die manier nog wel leuk zo.


Het zonnebrilzakske is dan een heel ander verhaal! Supergemakkelijk! En een heel duidelijke uitleg van Miekks.
Ik deed wel 1 ding lichtjes anders. Ik knipte de wattering een centimeter kleiner zodat ik die niet mee moest vaststikken in de naden, dan zijn de naden niet zo dik. Om de wattering toch mee vast te krijgen streek ik er vlieseline tegen die wel even groot was als de stof. Zo zat de wattine tussen de vlieseline en de stof geplakt en hoefde ik dus geen speldjes te gebruiken.
Dit klinkt als Chinees nu maar als je met het zakske bezig bent dan kom je er wel achter wat ik bedoel.


PS: ondertussen nog altijd héél véél last met mijn hotmail, flickr en facebook. Telenet, naar 't schijnt.