dinsdag 15 december 2009

♥ fiets ♥





                                 Courtesy of and © Copenhagen City Museum / Københavns Bymuseum.


♥ ons uitgebreid fietsenpark (6 exemplaren, alstemblieft!).  Zelfs als de vitessen van de bakfiets bevriezen, allez, behalve de eerste dan...nog nooit zoveel getrapt op vijf kilometer! Ook wel rap opgewarmd en veel mensen doen lachen.

9 opmerkingen:

  1. Lachen is niet moeilijk. Ik zou het in jouw plaats al niet zien zitten om er aan te beginnen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. goh ja, ik had weinig keus he! Moest gaan werken en eerst de meisjes naar school brengen en 't was al op 't nippertje... :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. tja, warm zal je het wel hebben dan... gelukkig geen bevroren remmen? (heb ik een paar keer gehad en dan voel je je echt niet veilig)
    trouwens die fiets op de foto vind ik super ...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Make bike not car, het doet me zo denken aan van die mooie actie-affiches vanvroeger: Ga toch fietsen! en Fietsen stinken niet! (dat was in het Duits en was echt een heel mooie affiche, en de gele plakkers van de jnm, Met de fiets in de stad. Misschien bestaan die nog. Als ze er nog hebben in de jnm-winkel krijg je er 6 van mijn cadeau

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik sta hier volop voor je te cheerleaden. Ik doe ook veel met de fiets (zeker nu wegenwerken rond onze woonst voor een totaal verkeersinfarct zorgen) maar echt alles is voor mij een stap te ver. Nog eens hoedje af dus. (En mutsje op, bij dit weer...)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik lees ook vol bewondering mee. Hoe doe je dat met je kindjes in deze kou? Heb je dan een deken in de bakfiets? Afgelopen maandag heeft ons kleintje de hele weg zitten huilen van de kou, dus gisteren toch maar de auto genomen.
    Ben wel stiekem blij dat dit soort dingen ook bij anderen gebeuren. Mij wilde nooit iemand geloven als ik zei dat mijn remmen bevroren waren. En inderdaad, dat is niet fijn... Gelukkig zaten er toen nog geen kindjes op de fiets.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. die kindertjes zitten warm en droog mét dekentje onder een regentent, van op hun VIP-plaats de Gentse ochtendspits aanschouwend. En dat terwijl hun moeder door weer, wind, regen, vrieskou...zwoegend dagelijks de 16 km (soms 10km) trapt... Maar als ge dan eens vraagt om te wisselen...ho maar!

    Ze hebben zeker geen kou, na vijf minuten vliegen de handschoenen en de sjaals al door de tent.

    Mocht ik een auto hebben dan had ik 'm vandaag bv wel gebruikt ipv: kindjes brengen, boodschappen doen, boodschappen afzetten en terug kindjes halen = een hele voormiddag in de vrieskou. Maar het merendeel van de tijd dat ik op de fiets zit, zou ik ook fietsen als ik wél een auto had. Gewoon omdat ik langer onderweg ben met de auto als de fiets naar mijn werk, en dan ook niet eens ergens kan parkeren bijvoorbeeld. Voor het schoolverkeer is dat zo goed als hetzelfde. Voor ons is er dus weinig veranderd!

    We leven nu drie maanden zonder eigen auto, het is in die drie maanden al serieus slecht weer geweest. En toch valt dat dus supergoed mee! Natuurlijk vloek ik wel op die kou, regen en wind. Maar dan stel ik me altijd de vraag of ik dan liever terug een auto had. En het antwoord is altijd Nee. In die drie maanden zaten we al 4 à 5 keer op de trein met het hele gezin en reserveerden we 2x een auto bij Cambio (voor een trouwfeest en voor een etentje bij collega's ergens in het hol van Pluto).
    Het gaat ons beter af dan verwacht!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. wat herkenbaar!
    mijn rem was vanochtend bevroren, zat tegen het wiel aan. ik moest de oudste toch op tijd op school hebben, dus ik heb me werkelijk een ongeluk getrapt!

    BeantwoordenVerwijderen