Eerste schooldag!

Vandaag was het Lili's eerste schooldag!



Gek, zo vlak voor de herfstvakantie. Ze start echt na de vakantie maar vandaag ging ze al de hele voormiddag alleen, zonder mama dus, bij haar juf in de klas. We zijn al twee keer gaan wennen en dat ging goed. Ze kent de school al heel goed want ze gaat zo goed als dagelijks mee haar zus in de klas afzetten.

Stella, en binnenkort ook Lili, gaat naar een Freinetschool. Echt een zalige school! En elke woensdag voor een vakantie worden er 'ateliers' georganiseerd. Alle leefgroepen worden door elkaar gemengd en in groepjes verdeeld per atelier. Uiteraard zijn er bij zoiets veel helpende handen nodig. Ik ging vandaag dus mee 'naaien'! En leuk dat ik dat vond! Heerlijk om zo eens uit de kleuters te zijn en met oudere kinderen om te gaan. En ondertussen mocht Lili al eens proeven van het schoolgaande leven bij haar toekomstige juf Nadine.

Mijn kleinste meisje wordt groot. Ik kreeg vanmorgen toch een krop in de keel. Ze was ontzettend flink, ging meteen op verkenning in de klas en we spraken af dat we bij het zwaaien door de raam nog gekke snoeten naar elkaar zouden trekken. Er werd lustig gewuifd en scheel gekeken!
Ik kon niet wachten om haar om 's middags weer te zien. Zenuwachtig stond ik haar op te wachten. Lachend kwam ze naar buiten. Heerlijk om haar uitgebreid te knuffelen en te horen dat het supergoed ging! Dat de juf amper merkte dat er een nieuwke in de klas was! En ze had al meteen een knutselwerk gemaakt, en fier dat ze daarop was!

Morgen mag ze weer naar de crèche, vrijdag voor de laatste keer. Weeral een mijlpaal voor ons, we komen daar al drie jaar... Lili beseft veel meer dan Stella destijds wat haar te wachten staat, ze beseft precies ook dat ze al die lieve leidsters dan zal moeten missen. Gelukkig is de crèche maar over de deur en gaan we zeker nog vaak eens op bezoek gaan!

Mijn klein bolleke wordt groot!

feestkleedje

Afgelopen zaterdag gingen onze meisjes voor het eerst naar de kerk. Naar een trouwmis! Ze vonden het geweldig en waren in de wolken over het bruidspaar! Ze keken hun ogen uit naar de 'prins en de prinses' aka onze lieve buren die eigenlijk eerder vrienden zijn geworden.
Uiteraard wisten we al héél lang op voorhand wanneer de feestelijkheden zouden doorgaan en had ik het plan opgevat van zelf een kleedje voor mezelf te maken.
Het plannen maken begon al rap, in augustus al denk ik. Ik was eerst van plan iets te doen met een cirkelrok. Ik zou een patroon zoeken van een bovenstukje en dan daaraan een cirkelrok maken, wat retro-feeling. Ik vroeg me natuurlijk wel af of dat me zou staan, ik ben namelijk geen fotomodel. De ene dacht van wel, de andere wist zeker van niet. Dus plan afgeschreven. Misschien dat ik het ooit nog eens probeer hoor, maar dan niet voor een gelegenheid.

Dan toch maar op zoek gegaan naar een volledig patroon. Gelukkig heeft Vermiljoen een heuse collectie boekskes staan. Al snuisterend botsten we op een patroon uit de Burda van mei van 2007. Het model bestaat in drie varianten, ik wilde voor de versie met de paspelbandjes gaan.



Probleem nummer 1 stak de kop op: maten! Ik heb mezelf helemaal opgemeten en kwam erbij uit dat mijn boezem wel 2 maten groter is dan de rest...(en laat die maat nu net niet op het patroon staan...zucht). En dat de patronen uit de Burda gemaakt zijn voor een lengte van 1.68m terwijl ik 1.75m ben... Vergroten dus! Dat ging al bij al nog makkelijk. Als je goed kijkt zie je op de patroontekening dat het borststuk uit 4 deeltjes bestaat en daaronder een tailleband. De achterkant bestaat uit 4 delen. En dan dus nog de rok. De stukken die rond mijn borst moesten gaan moesten wel perfect passen natuurlijk. Ik vergrootte die stukjes met 2 maten. Ik keek eerst hoe de patronen vergroot werden door Burda zelf en tekende dan evenveel extra erbij naast de bestaande patroonlijnen. Voor de lengte van het totale kleedje verlengde ik de tailleband met een aantal centimeters en de rok. Het is niet verstandig alleen de rok te verlengen want dan is het kleedje uit proportie.

Probleem nummer 2: onzekerheid. Ik ging dus maar voor een effen groen stofje dat ik nog had liggen. Ik had in Amsterdam een superknap stofje gekocht, met de bedoeling er een kleedje voor mezelf van te maken. Maar ik durfde het niet te gebruiken! Voor de paspels ging ik voor wit/ecru.

Probleem nummer 3: tijd! Ik ben een eeuwige uitsteller. Ik had er geen zin in omdat ik schrik had dat het kleedje toch niet goed ging passen, dat het volgen van het patroon te moeilijk ging zijn. De tijd begon te dringen dus nam ik afgelopen donderdag verlof om te naaien. Heerlijk was dat! Mijn naaimachine en ik, de hele dag ongestoord samen zijn! Me-time zoals ik dat nog nooit had gehad!

Tot mijn verbazing ging het echt supergoed vooruit! Het bovenstukje bleek dan ook nog eens perfect te passen! Vermiljoen was zelfs zo lief om mijn dochter op te halen op school zodat ik nog wat langer kon doorwerken. Toen ze hier aankwam lag ik al in een deuk. Ik had net de rok eraan gezet en begon spontaan -maar wel wanhopig- mijn eigen creatie uit te lachen. Zo lelijk! Zo boers! Maar ik wilde de hoop nog niet opgeven want het bovenstukje op zich zag er best ok uit. Maar hoe lang Vermiljoen en ik er ook naar staarden we bleven het mottig vinden.
Er weerklonk: "bomma-kleed", "amish-style", "precies een verkleedkleed voor als je een boerin wilt zijn uit de jaren stillekes", "komt zo te zien recht uit de Zoot...NOTTTTT!!!" en "precies uit Alice in Wonderland, maar dan wel een troelakostuum"...
En lap daar had ik probleem nummer 4!



Het lijkt op de foto misschien nog wel mee te vallen maar -geloof me- dat is het niet.
Terug naar af dus. En het was al donderdagavond! Vermiljoen en ik tuurden in mijn stoffenkast, doorbladerden Knipmode's en Burda's maar vonden geen oplossing. Ik begon serieus te balen. Ik had nog wel een jurkje hangen maar had mijn zinnen echt gezet op iets handgemaakt. Ik besloot dat ik geen tijd meer had om een nieuw patroon te gebruiken en ook geen tijd meer had om nog een stoffenwinkel te bezoeken.


Dit is het uiteindelijk geworden!


Ik ging voor de Pied-de-poule die ik nog in mijn kast had liggen. Komt van de soldenhoek van Artevelde aan 2,5€ de meter. Ik rommelde nog wat rode paspelband bijelkaar en wat rode biais (past niet 100% bij de paspels maar ik had geen keuze, de Veritas was allang dicht!). Ik begon te naaien op donderdagavond 20u30, naaide verder op vrijdagavond 20u. Zaterdag ging ik in een jeans (met nog rode pluisjes en draadjes aan!) naar de kerk om na de (gelukkig korte) mis verder te werken. Luttele minuten voor vertrek was het kleedje klaar!



Eerst had ik me voorgenomen de voering te laten en de randen af te werken met biais maar door de voering heeft het kleedje toch een mooiere pasvorm. De blinde rits is niet helemaal perfect, ze is niet helemaal onzichtbaar en ze sluit ook net niet tot boven. Ik had geen tijd meer om dat af te werken. In plaats van de rok met 6 brede plooien zoals in het patroon maakte ik slechts 1 brede stolplooi.

Ik denk dat ik het groene kleedje nog wel ga afwerken, het is anders zonde van al de werktijd. Maar die boerinnenrok vliegt er wel af! Dit was puur slechte stofkeuze, de effen donkere kleur maakt het zwaar en het is dan ook nog eens een stugge stof. De pied-de-poule is luchtiger en vloeiender waardoor het geheel minder zwaar lijkt en de rok beter valt.

Enfin, ik moest dan toch niet naakt naar dat trouwfeest. Ik voelde me er best wel onzeker in. Want door al dat getwijfel, gebaal en mijn verkeerde stofkeuze wist ik het gewoon totaal niet meer. Ik moest gewoon roeien met de riemen die ik had. Mijn lief vond het geweldig...maar of dat een betrouwbare mening is??? Anyway, ik vond het een leuker kleedje dan mijn plan B dat ik de kast had hangen.

Overigens een geweldige tip voor het werken met biais en paspelband is Wondertape! Verkrijgbaar bij Veritas. Dat is dubbelzijdige plakband die uitwasbaar is. Zo kan je eerst je biais of paspelband plakken en daarna vaststikken. Minder gevloek, meer tijd!

Tijd voor rust nu! En voor opruimtijd rondomrond mijn naaimachine!

Award

Ik kreeg deze award van Riet, Prutsen en Annelyse. Merciekes!




Het is nu de bedoeling dat ik 10 dingen over mezelf vertel en de award doorgeef.
U weet ongetwijfeld al veel te veel over mij, maar allez kom.

Wist u:
1. dat mijn lief na bijna 10 jaar samenzijn nog steeds durft te vergeten dat ik een ochtendhumeur heb en mij luttele seconden na het ontwaken al DURFT te bestoken met woorden? De onmens! En hij zal het geweten hebben ook!

2. dat ik telefoneren haat? Ik zie er zo tegenop dat ik verplichte telefoontjes altijd uitstel. Ik ben meer een mail-mens eigenlijk.

3. dat ik halftijds bij de faculteit Rechten van de Universiteit Gent werk?

4. dat ik discalculie heb en dat eigenlijk nog niet zolang weet? Ik heb erg veel moeite om bijvoorbeeld op een gedeelde rekening op restaurant uit te rekenen wat mijn deel is dat ik moet betalen (5 keer natellen en dan nog compleet verkeerd zijn). Ik ken mijn gsm-nummer nog altijd niet vanbuiten nochtans is dat het gemakkelijkste nummer dat er bestaat (ik krijg altijd blikken vol ongeloof als ik mijn nummer doorgeef nadat ik het heb opgezocht! echt!). Ik ken nog altijd mijn maaltafels niet. Mijn lief wilde dat eerst niet geloven en testte het meermaals op me uit. Hij dacht voorwaar dat ik het speelde! Maar het is dus echt, ik ken de maaltafels niet. Nochtans heeft mijn vader er zijn haar voor uitgetrokken, toen, al oefenend aan de keukentafel. Ik kreeg bijles van de taakleerkracht in de lagere school maar het heeft niet gebaat. Enkel de tafel van 2 en 10 ken ik vanzelf, en die van 5 en 9 lukt ook nog mits wat bedenktijd van enkele seconden.
Liever discalculie dan dislexie! Ik heb altijd graag en veel gelezen, in het eerste en tweede leerjaar was ik mijn klasgenoten ver vooruit wat AVI-leesniveau betreft en mocht ik vaak bij de taakjuf extra gaan lezen.

5. dat ik altijd heel smal ben geweest? Tot ik op kot ging en de grote stad ontdekte en ik 's avonds samen met mijn lief op mijn kot curryworsten (frikandellen voor de niet-Antwerpenaren) bakte! Jee...

6. dat ik kon lopen op 9 maanden? Mijn eigen dochters op respectievelijk 10 maanden (Stella, bijna elf maanden) en 13 maanden (Lili, zette vanaf 11 maanden veel losse stapjes, vaak verschillende na elkaar, dat bleef zo'n 2 maanden duren en op 13 maanden was ze echt weg).

7. dat ik een roker ben en mij daar diep over schaam? Ik begon rond mijn 14e. Ik heb nooit veel gerookt en ben heel vlot kunnen stoppen toen er babyplannen waren. Ik heb 3 jaar lang geen sigaret aangeraakt (2 kindjes heel kort op elkaar) en ben sinds een dik jaar herbegonnen na een avondje Gentse Feesten. Stom he. Ik weet het.

8. dat ik snel en blind kan typen en dat ik mezelf ook dat geleerd heb zonder cursus?

9. ik nog heel heel heel heel graag een derde kind wil? Maar mijn lief niet zo... Tips en ervaringen ter overtuiging zijn welkom!

10. dat ik er gigantisch tegenop zie om de eerste druppel op mijn hoofd te krijgen als ik onder douche stap? En er nog meer tegenop zie om me na de douche af te drogen? Ik moet ook hélemaal droog zijn anders erger ik me blauw. Ik erger me nogal rap aan zulk soort dingen, ik heb gewoon enorm gevoelige zintuigen. Ik voel het keihard als mijn sok net iets teveel naar rechts om mijn tenen gedraaid zit, ik ruik en hoor veel te goed en kan mij doodergeren aan geluiden en geuren.


Ik geef 'm door aan de huisvrouw! Feest!
Oh ja, en beschouw dit gerust als een stokje, wie 't wil hebben: vangen maar!

Astronautenkleedje

Juicht ende zingt! Want mijn meest perfecte naaisel is af!



Ik ben echt over the moon van dit astronautenkleedje! Het is echt waar, helemaal perfect. Geen foutje te bespeuren en het zit mijn dochter als gegoten. Echt ongelooflijk wat een supergeslaagd naaiproject met een mens kan doen! Het is me nog nooit overkomen.



Ik hou van de grote gele knopen, ik hou van de snit en ik ben stapelgek op het stofje. Stof komt uit de Vermiljoenshop!



Het patroontje komt uit de Knipmode van april 2007 (geleend van Vermiljoen). Het is een wikkelkleedje. Ik heb er wel mijn eigen ding van gemaakt.
Ik heb de kraag en het knooplint weggelaten en in plaats van een beleg rond de voorpanden en de hals heb ik gewoon 2 kleedjes gemaakt. Zo is het zeker lekker warm en veel properder afgewerkt. Ik maakte eerst een volledig rood kleedje, daarna een volledig astronautenkleedje en heb die twee dan eerst vastgestikt aan de hals en de voorpanden en in een tweede stap de onderkant. Dan gekeerd en heb ik de voering aan de randjes wat laten piepen aan de voorkant. Zo krijg je wat het effect van paspelband maar het is veel gemakkelijker zo. Een truc die ik heb van Mme Zsazsa. Helemaal katholiek is dat niet want zo is de voering aan de binnenkant toch niet helemaal op maat. Ik bedacht pas op het einde dat het leuk zou zijn als het drukke patroon van de astronauten wat werd doorbroken, anders had ik de voering net iets groter geknipt.



Het is de allereerste keer dat ik met een designerstofje werk eigenlijk... Ik durf daar gewoon niet goed aan beginnen uit schrik het te verknoeien. Maar dit keer durfde ik het wel omdat ik toch eerst dat rode binnenkleedje moest maken. Die stof komt van de rommelmarkt. En lap, al chance dat ik dat deed want ik had meteen al de twee zijpanden van het rugpand (er zitten deelnaden in het kleedje) omgekeerd vastgezet. Ik vond al dat het rugpand er vreemd uitzag maar dacht dat het allemaal wel duidelijker ging worden eens ik verder was. Dus zigzagde ik vlijtig de naden (achteraf gezien niet echt nodig want het zit toch vanbinnen) en stikte ik de naden properkes door. Niet meer los te krijgen natuurlijk dus het rugpand maar opnieuw geknipt. Stom van mij natuurlijk want ik was te lui geweest om de tekentjes op de patroondelen over te nemen op de stof. Maar daarna ging het goed!

De mouwen inzetten ging erg vlot. Er zit elastiek in, ik vind dat heel mooi! En dat was supergemakkelijk omdat ook de mouwen gedubbeld zijn. Dus geen gepriegel met zoompjes enzo.

Dit is nu de tweede keer dat ik iets maak met een patroon uit een boekje. Eigenlijk doe ik dat helemaal niet graag omdat ik moeite heb om een overzicht van het kledingstuk te krijgen. Daardoor maak ik makkelijker fouten omdat ik het kledingstuk gewoon niet 'snap'. Zoals toen. Ik hou heel veel van de simpele tutorials op het net, met veel foto's voor de duidelijkheid, zodat ik voor ik begin te knippen en te naaien alles helemaal begrijp.

Maar nu dit kleedje zo superduperperfect is zal ik het in de toekomst misschien iets beter aandurven.

Ik ben nu bijna een jaar als een autodidact aan het naaien. Een jaar geleden had ik nooit durven dromen dat mijn dochter in dit kleedje zou rondlopen!

Voor diegenen die ook graag een wikkelkleedje willen maken maar niet aan een goed/leuk/makkelijk patroon geraken heb ik ooit eens een handleiding geschreven en die vind je hier.

PS: In de Knipmode verschijnt er regelmatig moeder & dochter mode, patronen die zowel in een volwassen als kinderversie bestaan. Dit is er zo eentje. Misschien maak ik voor mezelf ooit ook nog wel eens zo'n kleedje. Een mooi voorbeeldje van dit patroon in de volwassen versie vind je hier.

Tiptoe through the tulips

Een artikel over bloemen, over mannen en vrouwen over bloemen. Ik zat bij het 'vrouwenpanel' en liet me iets ontvallen over mijn lief... Waar ik bij het verschijnen van het artikel in De Morgen Wax hartelijk om kon lachen...mijn liefke eerder wat groen.

Wiegje

Weet u nog, toen ik me suf zocht naar vleugelvijzen?
Wel ik heb er 4 van de 5 teruggevonden, her en der verspreid door ons huis. En nee, niet alle vijf tegelijk. Druppelgewijs kwamen ze weer in mijn bezit. Voor de vijfde ontbrekende vond ik in onze kelder een alternatief.



Dit wiegje kocht ik enkele weken geleden op een goeie rommelmarkt in het Groot Begijnhof aan 't Rabot, hier in Gent. Ik kocht het voor 2 € en moèst er een lelijke pop en een stel poppenkleertjes bijnemen. De pop, Anneke gedoopt door mijn dochters, kreeg een nieuwe thuis in de Kringloopwinkel. De poppenkleertjes werden gewassen en meteen in gebruik genomen.
Het wiegje was oorspronkelijk bekleed met witte nylonachtige stof met een ander bleek stofje met bloemetjes. Het was best een mooi retro-stofje maar er zaten vieze vlekken op die ik niet meer wegkreeg. Nu ja, ik kocht het wiegje ook alleen maar omdat ik zin had om er iets van te maken natuurlijk! Het was het eerste project met mijn nieuwe naaimachine!

De meisjes waren erbij toen ik de wieg kocht en diezelfde zondag reden we nog naar de Turk in de Sleepstraat voor stof. Ze mochten zelf kiezen en het werden dus rode ruitjes.



De wieg is dus al enkele weken af en mijn meisjes waren ze al compleet vergeten. Superblij is Lili nu! Want grote zus zit op school en ik naaide zonet nog gauw een dekentje. Ik zette op het laatst ook nog dat retrobandje eraan. Dat vond ik ook op een rommelmarkt. Op het dekentje zit dat bandje ook. En nu zou ik precies aan de hemel ook graag nog een stukje band naaien. Wat denken jullie? Helemaal onderaan aan de zoom? Of aan de zijkanten waar de hemel openvalt?
Ik appliceerde op de hemel een meisje en een vlinder, elk op een kant zodat er wat dynamiek in zou zitten. Maar ik had niet gedacht aan rood op rode ruitjes... De contouren zijn dus niet zo goed zichtbaar. Ik heb nog een stukje met witte draad gestikt maar dat maakte het alleen maar slordiger.


Het is wel duidelijk dat ik met popverslaafden in huis zit. Ik heb me voorgenomen om aan Sinterklaas te vragen dat hij niet teveel brengt, want mijn kindertjes hebben al zoveel. Maar wat handgemaakte kleine poppenspullen zijn misschien wel leuk. Als jullie tips hebben hoor ik het graag!

Herfst

Ik had een mooi herfstig weekend! Ik hoop voor u hetzelfde!

Vrijdagavond uitgenodigd bij vrienden. Het lief reserveerde vorige week een babysit bij de oppasdienst. Samantha, 17 jaar, werd geboekt. Donderdag telefoon. Samantha kon niet komen, maar ze hadden wel Christiane in de aanbieding. Christiane is 70 jaar oud. Mijn lief liet mij dat nieuws achteloos langs zijn neus weg weten. Ik mocht nog chance hebben dat hij het mij überhaupt vertelde. Zo normaal vond hij dat. Een bejaarde begot! Hij keek me nogal raar aan toen bleek dat ik dat precies niet zag zitten. Ik zag een vreselijk ouderwetse strenge nanny voor me zoals in Mary Poppins, of zo'n kreupele oma die de trap niet op kan. En mijn kleine balorige Lili in gedachten... Waarschijnlijk wat overdreven van mij, maar als ik mij niet goed voel bij een babysit ben ik ook niet op mijn gemak. En we doen dat bijna nooit, via zo'n dienst.
Na een facebookdiscussie bood mijn broerke van 20 aan om naar Gent af te zakken. Oef.
Een heel gezellige en lekkere avond was ons lot, en ook nog een serieuze stortbui bij het huiswaarts fietsen. Gek, hoe een stortbui toch romantisch kan zijn.

Zaterdag ging het wafelijzer aan!

Gemaakt met het recept van Mme Zsazsa. En lekker dat die wafels zijn! Ik was wel vergeten hoeveel tijd daarin kruipt, misschien daarom dat het zolang geleden was. Maar wel heerlijk huiselijk, die geur in huis!

Vanmorgen trokken we richting Bourgoyen-Ossemeersen voor een herfstwandeling. Ik ben niet zo zot van de herfst eigenlijk. Maar het is vooral de maand november die ik heel ambetant vind. De herfst is misschien wel het mooiste seizoen om boswandelingen te maken. De Bourgoyen zijn fantastisch. Een natuurreservaat midden in de stad, hoe geweldig is dat! Op een kwartiertje fietsen van ons huis, langs parkjes en speeltuintjes. Ideaal! Als je ooit Gent bezoekt en wat nood hebt aan rust en natuur, ga er dan eens wandelen. Het is er prachtig!
Mijn favoriete bos is eigenlijk het Gentbos. Een mooi loofbos, met boomstammen om op te klimmen, tunnels door de hagen om door te kruipen, een vijver... maar heel drassig. Met de regen van de laatste dagen niet ideaal. Ook niet bij de deur, zo zonder auto.



We wandelden 5,5 kilometer en genoten van elkaar. Als mijn lief in zijn sas is wordt hij plagerig en speels. Meestal duurt het een tijdje vooraleer ik mij er niet meer aan erger. Hij is heel schattig dan! Zo ook vandaag. Hij klom op een boomstam die over het water lag, testte houten bruggetjes over water uit op hun stevigheid door er eens stevig op te springen, klom in een hoge boom... En dan blinken van trots als zijn dochters met open mond staan te kijken.

Eenmaal thuisgekomen moest er gekookt worden.

Stoofvlees


en pompoensoufflé!!!


Recept stoofvlees:

• 1 kg stoofvlees
• 2 uien
• 2 teentjes look
• 2 laurierbladeren
• 1l bouillon
• 2 sneden brood besmeerd met moster
• 1 grote aardappel
• stoofvleeskruiden
• bier (pintje, trappist, tafelbier)
  

-Stoofvlees in blokjes snijden en samen met de uien en de look aanstoven. Kruid het vlees met peper, zout, muskaatnoot en stoofvleeskruiden. Zorg dat alle kantjes van de blokjes aangebraden zijn.
-Giet het bier bij het vlees en breng aan de kook. Laat de alcohol uitkoken.
-Giet de bouillon bij het vlees.
-Voeg de boterhammen, de aardappel (geschild en in blokjes) en de laurierblaadjes toe.
-Laat enkele uren (minstens 3u) sudderen op een heel laag vuurtje en roer regelmatig.
-Soms is het stoofvlees al voldoende ingedikt door de boterhammen en de aardappel, maar soms bindt ik de saus nog met maizena.
-Kruid af met peper en zout, en eventueel stoofvleeskruiden.

Stoofvlees is nog lekkerder de dag nadien!



Recept pompoensoufflé
Dit recept is van mijn schoonmoeder en het is heel erg lekker!!!

• 1,5 kg pompoen
• 3 eieren
• 200g geraspte kaas
• 20cl room
• zachte curry/kerriekruiden (dus niet van die pikante Indische curry!)
• boter om de schaal in te vetten
• 2 eetlepels bloem (vloeiende bloem volgens mijn schoonmoeder, geen idee wat dat is. Ik gebruikte patisseriebloem)
  

-Schil de pompoen en snij in blokjes. Kook de blokjes in weinig water. Niet te lang want dan worden ze zompig. Echt niet te lang!
-Giet af en stamp de gekookte pompoenblokjes fijn met een pureestamper.
-Scheid de eieren en hou de eiwitten apart.
-Voeg eidooiers, geraspte kaas, room, bloem, peper, zout en curry samen tot een papje.
-Meng het papje onder de pompoenpuree.
-Klop de eiwitten op en schep ze voorzichter onder het pompoenmengsel.
-vet een ovenschaal in en giet het mengsel in de schaal.
-Bak de soufflé in een goed voorverwarmde oven op 200° gedurende zo'n 30 à 40 minuten
-Dien meteen op.

Wij eten pompoensoufflé dolgraag met stoofvlees en rijst!
Smakelijk!

Handleiding wijduitstaand rokje

Zoals beloofd een handleiding! Hopelijk hebben jullie er iets aan!



Ok, we gaan van start. Rommel in je naaispullen en haal boven: stofjes, elastiek (2,5cm breed), garen, naaimachine, strijkijzer, spelden, schaar en een beetje tijd (een uurtje of 3).



Stap1: knip de patroondelen uit de stof. Alle vier de patroondelen moet je dubbel knippen! Je kan werken met verschillende stoffen, of met slechts 1 stof. Met dunnere stoffen zal het rokje niet zo wijd uitstaan. Voor Stella's rok gebruikte ik de oranje Ditte stof van Ikea, die is redelijk stug. Voor Lili's rok gebruikte ik dunne groene stof. Doordat beide rokken een stugge tricotlaag (de bloemetjes) hebben staat het rokje bij allebei even hard uit.

De patroondelen van boven naar onder (vanaf nu zal ik de patroondelen genummerd noemen zoals hieronder):

• patroondeel 1: tailleband
• patroondeel 2: 1e gerimpeld laagje (bloemenstof in mijn geval, bovenrok)
  
• patroondeel 3: rechthoek (bovenste deel van de onderrok)
  
• patroondeel 4: 2e gerimpeld laagje (onderkant van de onderrok)

Deze maten zijn niet absoluut. Ik moest werken met overschotjes bloemenstof. Ik ben van daaruit vertrokken met de afmetingen. Ik had dus eerst een strook bloemenstof en paste de rest daarop aan. Volgens mij past Lili ook in Stella's rok, en kunnen zelfs kindjes die amper 2 zijn ook in Lili's rokje. Flexibel dus.
Ik moet zeggen dat de rokjes redelijk kort zijn. Ik vind dat wel leuk, omdat ze zo wijd uitstaan. Je kan gerust naar hartelust aanpassen als je liever je rokje wat langer maakt. Als je graag je rok wat langer hebt dan pas je best patroondeel 2 en patroondeel 3 aan in de lengte.




Stap 2: stik de zijnaden bij elk van de vier patroondelen. Werk ineens af met een zigzagsteek.




Stap 3: maak een zoom aan patroondelen 2 en 4. Het kan ook later maar nu zijn er nog geen rimpels en is het volgens mij minder prutswerk om het nu te doen dan wanneer er al een hele rok aan de patroondelen vasthangt. Ik nam 1,5cm voor de zoom (dus eerst 0,5cm omslaan en strijken, dan nog eens 1cm omslaan en strijken, daarna vast stikken).



Stap 4: rimpel patroondelen 2 en 4 aan de bovenkant (dus de enige zijde die je nog niet hebt bewerkt). Stik je rimpeldraad zo dicht mogelijk bij de rand, zo kan je er later gewoon over stikken en hoef je 'm er niet uit te prutsen.

Rimpelen gaat heel makkelijk met dit trucje:
zet je steekbreedte van de rechte steek zo groot mogelijk. Op de foto hieronder kan je zien dat de standaardinstelling op mijn machine 2,5 is. Ik kan maximum gaan tot 5.
Zet ook je bovenspanning zo hoog (en dus zo strak) mogelijk. Normaal staat de spanning bij mij op 4, nu zet ik ze op 9.



En dan rollen de rimpels zo onder je naaivoetje!



Bij mijn vorige naaimachine werkte deze truc niet. Nu, met mijn nieuwe machine, dus wel. Het gaat niet met alle stoffen even vlot. Met de groene en de oranje stof hier ging het perfect. Ook met het tricot ging dat best (al moest ik daar nog wat bijrimpelen met de hand).
Oh ja, en vergeet zeker de instellingen na het rimpelen niet terug op normaal te zetten...bespaart je wat gevloek!


Stap 5: zet patroondeel 3 aan patroondeel 4. Leg beide delen met de goede kanten tegen elkaar (dus steek je eigenlijk beide kokers in elkaar, sorry ik ben er een foto van vergeten te nemen). Begin met de naden mooi te laten aansluiten. Speld dus de naden eerst vast en pas dan de rimpels aan zodat je beide patroondelen even groot zijn. Stik vast en zigzag de rafelranden.


Stap 6: Vergelijkbare werkwijze als in stap 6. Zet patroondeel 1 (tailleband) aan patroondeel 2. Op de foto hierboven kan je zien welk resultaat je moet krijgen. Het rokje begint nu vorm te krijgen!




Stap 7: Nu moet je de onderrok aan de bovenrok zetten. De onderrok wordt vastgezet tussen de tailleband. Beetje moeilijk uit te typen, de foto maakt het duidelijker. Je kan de onderrok eerst vastzetten aan de bovenrok op de eerste naad (dus de naad waar patroondeel 1 vastzit aan patroondeel 2). En daarna de tailleband naar binnen plooien en die dan apart vastzetten. Zo stik je dus 2 keer over dezelfde lijn. Op zich kan je dat allemaal in 1 stap doen maar dan moet je wel alles goed vastspelden (foto 3 in de collage hierboven) zodat je zeker alles mee vaststikt! Ik deed het in 1 stap. Ik stikte wel aan de buitenkant omdat het stiksel zo properder is aan de buitenkant (foto 4 in de collage hierboven). Let op dat je een opening laat voor de elastiek! En ook dat je de rimpels van de bovenrok niet mee tussen je naaivoetje krijgt (door het spelden trekt zo'n kopspeld soms wel wat stof mee naar boven).


Stap 8: elastiek doorrijgen en opening dichtstikken. Klaar!



De foto's zijn niet schitterend, blijkbaar is het licht niet je dat in mijn naaikamertje. Ook was de rok van Lili te laat klaar om nog daglicht te hebben.

Overigens heeft deze post me wel héél véél moeite gekost! Er zat ergens een html-foutje in. Ik had wat zitten knoeien met tabelletjes en lettertypen en ja toen zat ik met de gebakken peren. Sowieso is zo'n handleiding veel werk en als je dan post-klaar bent en je krijgt dan zo'n foutmelding...grrr!!! Ik heb nog zeker een half uur mijn html zitten uitpluizen en ontdekte zo wel waar de fout zat maar besloot dan maar dat het eenvoudiger was om de blogpost gewoon opnieuw te maken....Zal dus nog wel even duren eer ik me weer aan zoiets waag!

Bazen he...

Dit filmpje kwam ik tegen op de Gentse fietsblog Fietsbult.