Jeuj!

Daar is ie dan! Mme haar lichtste kind!





Ik ben zo blij, mijn handen kriebelen!
Die meiskes hebben dat zo schitterend gedaan, amai!


Nog steeds te koop bij Mme maar binnenkort ook in de boekenwinkel!

Sandwiches!

Als er iets is waar mijn drie kinderen zot van zijn dan zijn het toch wel sandwiches (na de pot choco natuurlijk).
Tijd om het eens zelf te proberen, want eerlijk gezegd ben ik zelf niet zo'n grote fan van sandwiches.




Het recept komt van haar en is doodeenvoudig!





Recept voor ongeveer een 30-tal sandwiches:
Benodigdheden:
- 750 g (fijne) bloem
- 2 zakjes gedroogde gist
- 400 ml melk
- 50 g suiker
- 1 ei (voor in het deeg)
- 10 g zout
- 100 g vetstof (ik nam zachte bakboter)
- 1 ei (om de sandwiches in te strijken)

Hoe? Zo!
- smijt alles samen in de keukenrobot of in uw broodmachine en kneed. Hebt ge geen van beiden dan is het met de hand te doen.
- laat het deeg 40' rijzen
- vorm sandwiches en laat ze 40' rijzen
- strijk de sandwiches na het rijzen in met een geklutst ei
- bak de sandwiches 8' in een voorverwarmde oven op 230°





Keilekker! Echt!

Bloemkooltaart

Bloemkool in het groentenpakket! Kwam dat even goed uit want ik was enorm verlekkerd door dit prikbord!

Recept van Jonge Sla, althans voor de vulling. De mosterd is héérlijk!
Het deeg maakte ik met juist wat bloem (2 koppen), olijfolie (1 kop) en water (1 kop). Poepsimpel en snel, komt uit het boek Vegetarisch Genieten.

Keilekker!

Buit

Nee, ik ging niet naar de retrobeurs dit jaar. Vorig jaar ook al niet wegens de drukte in mijn buik. Vanmorgen moest ik werken en deze namiddag gingen we op gevelsteenprospectie (hoe burgerlijk!).

Gelukkig hebben ze in de West-Vlaanders òòk kringloopwinkels!

En een stenenfabriek.

61

Ik wilde de schattigaard des huizes vragen om de winnaar te kiezen maar meer dan een lieflijke 'mama' en een 'neh' met wild neen-knikkend hoofdje komt er niet uit. Lotje-trek ging ook niet want het kind ziet overal eten in. De fretzak!

Ik vroeg het dan aan die andere god van ons huishouden en zijn antwoord was: 61.

Proficiat Nele, mail me op meisjesmama blog @ gmail dot com

Rap! Rap voor de winter voorbij is!

Wat je vooral doet als je je huis verkoopt is opruimen én rommel wegmoffelen. Tijdens het opkramen der naairommel ontdekte ik nog iets. Dit:

Iets dat ik een paar maanden geleden in tweevoud naaide en dat eigenlijk in januari had moeten dienen als cadeautje. In januari bestond deze blog namelijk al drie jaar!

Ik hou elk handgemaakt stuk bij. Alles gaat in een grote doos voor mijn kleinkinderen. De stijlvolle toekomst van mijn nageslacht is bij deze verzekerd.

Dit jumpsuitje is dus een kopietje van dat van Astor. Het is weliswaar stukken netter afgewerkt. Maatje 62-68. Ondertussen al heel lang te klein voor mijn bereke, dat is al maat 80-86 tegenwoordig. Zucht.

Beter laat dan nooit natuurlijk! Dus als u zin hebt in een streelzacht rood jumpsuitje voor uw kindeken of dat van een ander laat een reactie achter en op 1 maart loot ik er eentje uit!


PS: het patroon van dit jumpsuit vind je hier. Ik heb al van verschillende mensen gehoord dat het wat klein zou uitvallen. Ik begrijp eigenlijk niet goed hoe dat komt omdat ik er toch ook een centimeter-markering bij heb gezet. Volgens mij is het patroon goed als je het in flickr bekijkt op de 'large'-schaal (all sizes > large) Mijn excuses alvast voor de teleurstelling! Ik heb geen ander idee hoe ik het patroon deftig kan delen...

Zuchten en ploeteren

Ik weet het, eigenlijk moet ik niet klagen. Er zijn zoveel anderen die het de normaalste zaak van de wereld vinden. Maar ik vind het zwaar.

Ben ik verwend? Misschien. Wellicht. 

Ben ik flauw? Ja, dat zou wel kunnen. Ik kan goed zagen, dat wel.

De laatste maanden zijn zo heftig geweest. Ik kon niet blijven op mijn oude vertrouwde halftijdse job en moest dus op zoek naar wat anders. Redelijk snel kwam er een kakelverse plezante job op mijn weg. Weliswaar met een (gelukkig tijdelijke) fulltime, wat ons gezapig gezinsleventje serieus door elkaar schudde, en niet in het minst mijn teer moederhart. 

Ik mis het gedol met mijn kereltje overdag, ik mis de babbeltjes met de juf, de trotse kleuterdochters die me tonen wat ze doen in de klas, de rustige ochtenden, namiddagen in de speeltuin, de rustige avonden, de zeeën van tijd... 

Alsof ons leven nog niet genoeg op z'n kop stond deden we ook nog eens zotjes en kochten we een bouwgrond. Dat brengt veel dromen en cententellerij met zich mee. Alsook het verkopen van ons huis. Dat schone zalige huizeken waar we zo graag in wonen. 

Handgemaaksels zijn dus niet voor direct, maar ziet ne keer wat een schoon kindjes ik elke dag zolang moet missen!