donderdag 5 juni 2014

Kent ge dat...

Kent ge van die dagen, waarop ge eigenlijk beter zoudt blokken voor de examens maar ge toch graag uw kindekes bij u hebt?
Van die dagen dat ge ze ophaalt op een woensdagmiddag en pannenkoeken bakt en al?

Kent ge van die dagen dat het echt belachelijk veel giet?
Van die dagen dat ge honderdduzend keer tegen uw kroost moet zeggen dat ze stiller moeten zijn voor hun slapende broer, dat ze neen toch niet mogen tekenen op de nieuwe vloer (zeven en acht jaar begot!), dat ze elkaar niet zo moeten ambeteren met hun snot, dat ze zich niet samen mogen opsluiten in de wc van ochere een vierkante meter groot, dat ze niet in hun blootje buiten op de stoep mogen dansen in de regen?

Kent ge van die dagen dat uw buurvrouw van een paar straten verder u opbelt om te vragen of ge niet efkes langskomt met de kroost? En dat ge daar dan volmondig "jahaaa!" op antwoordt?

Kent ge van die dagen dat ge uw driekoppige dolgedraaide balorige kroost in de bakfiets hijst na een discussie (x3) van meer dan een kwartier over kleding, al dan niet regenlaarzen, al dan niet regenjas en "maaaaamaaaaahhhh ik wil écht wel die parapluuuuuuuu meenemen"?

Kent ge van die dagen waarop ge ineens ontploft, zo al bakfietsende met drie kinders? Van die dagen waarop ge tegen uw ambraskoppen gilt dat ge ze beu zijt? Dat ge die fokking paraplu's nooit had moeten meepakken? Dat ge ze straks alledrie terug naar huis brengt en alleen koffie gaat drinken?

Kent ge van die dagen waarop ge gezellig bij uw buurvrouw zit te koffiekletsen, de kinderen zoet aan het spelen zijn en waarop de buurvrouw ineens opmerkt dat ze een voicemailbericht heeft?
Van die dagen dat de buurvrouw al luisterende naar haar voicemail keihard begint te lachen omdat ze een gillende boze moeder foeterend op haar balorig nageslacht op haar voicemail hoort? En dat gij die gillende moeder zijt?

Ik wel. 

40 opmerkingen:

  1. hihi, zo herkenbaar!!! Hier ook 3 etterkes soms, alledrie jongens van 6, 4 en 2 jaar.... Dat is mijzelf willen pijn doen gewoon ;-)...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. lo-h-ooolll...

    Herkenbaar: van die woensdagnamiddagen, gietende regen, tot vervelens toe zeggen 'zijt nu ne keer stil', 3 balorige kids, 'was ik maar alleen geweest', ...
    Niet herkenbaar: het kleuren op de vloer (thank god), de bakfiets (jaloers!) en het voicemailbericht (oef!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kent ge dat gevoel dat je blij bent dat een blogstukje na de eerste alinea een draai neemt en je blij bent, omdat je weet dat toch niet de enige bent die een idylische woensdagmiddag in haar hoofd heeft en een realistische in de plaats krijgt? (minus het voicemailbericht, hoe heb je dat klaargespeeld?)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. jep, compleet herkenbaar! En waarom zijn die kinders op een ander altijd zo braaf zodat er niemand geloofd dat ze echt wel het bloed van onder uw nagels kunnen halen??

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Herkenbaar ! Ook al heb ik nog geen drie kinders... Maar dat ontploffen op de meest onmogelijke momenten heb ik gisteren nog gedaan. En alles ziet er zoveel beter uit dan blokken, he... Verstand zegt nochtans: allez, steek uw neus in uw cursussen. Maar ja...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Een voice-mailbericht is me nog niet 'gelukt', maar ik heb wel al brullende de telefoon opgenomen, het was toen eventjes stil aan de andere kant van de lijn.... Heerlijk toch, zo kinderen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Haha... oei, 8 jaar en nog tekenen op de vloeren? Dan moeten we best nog effe wachten om te schilderen... hier zijn het de muren...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. -geweldig-
    Ik parkeerde gisteren de pakfiets midden op 't straat en verzocht ze vriendelijk uit te stappen en te voet al brullend & zagend verder te stappen... Het resultaat was niet wat ik verwachtte, maar allé, ik voelde me toch even beter. En nu al helemaal nu ik dit lees :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. :-)
    Ik heb gisteren ook gegild en gebruld na een helse dag van vergaderingen dat ik ze beu was, mijn ruziemakende kinders. Ik snap het volledig.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh zooo herkenbaar en hilarisch tegelijk. Behalve als je er middenin zit dan he. Zucht, dit soort scenario's staan dus nooit in de boekjes die je leest als je zwanger bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Lol, zo herkenbaar!
    Voicemailbericht is me ook nog niet gelukt, maar bellen met de kinderen in de buurt lukt hier ook niet, constant die stemmetjes wie is het mama, ik wil ook bellen mama,... :-p

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Heerlijk en zo herkenbaar! Graag gelezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Oh ja hoor! En dat je dan na zo een bui de kinderen ziet denken 'ons moeder heeft weer zo'n dag ...' Zou ik deze tekst afprinten? Misschien doe ik dat wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hahahaha geweldig!
    Niet aantrekken, one of those days zeker. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Met twee kibbelende pubers in huis is dit voor mij zeer zeker herkenbaar. Zeker met de examens in aantocht krijgen we weer van die pittige dagen over het belang van studeren. Geloof me elke leeftijd heeft zijn charmes alleen zijn die op zulke momenten ver te zoeken. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Zo fijn om te lezen en alle reacties, erg herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  17. ja hoor, dat ken ik, of zeggen : als ik een stomme mama ben moogt ge uw valiesje pakken en een nieuwe mama zoeken van mij hoor! Of in huis kei hard roepen op de kroost dat ze absoluut onuitstaanbaar zijn en dan realiseren dat het schuifraam wijd open staat...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O, oppassen met 'als het u niet aanstaat, vertrek dan maar'.
      Nogal wat kindertjes nemen dat letterlijk, en vertrekken. De paniek om ze dan terug te vinden ... niet aan te raden!

      Verwijderen
  18. Oef! Kga stoppen met mijn haren uit te trekken ... Ik ken dat ook. Het lijkt alleen altijd groener aan de andere kant. Nu niet meer.

    Merci!

    En dan ga ik nu voor de 10de keer de schoenen, jassen, zakken terug op zijn plaats leggen. Want ge breekt hier uwe nek, en ja ik heb dat daarnet al 10000000 keer gevraagd. En ja de dochter ging net zonder jas ' heb dat niet nodig', trui ' de zon schijnt toch en ketnet heeft dat gezegd' . Moet ik nu hopen dat ze het koud heeft of regent?

    BeantwoordenVerwijderen
  19. schitterend :-) gelijk ge het schrijft, klinkt het dat ge uzelf toch ook al verzoend hebt met de situatie. ik denk dat iedereen zo van die dagen heeft. Nog veel succes met het studeren!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. hilarisch, maar dat zou mij inderdaad ook wel eens kunnen overkomen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Zalig herkenbaar!
    En neen, als ze groter worden dan wordt het helaas niet beter. Een greep uit het aanbod:
    Ruim je rommel op! Ja, maar ik heb dat daar niet gelegd, het was...
    Moet die boekentas echt zo veel wegen (9kg voor mijn 35kg wegende dochter is er echt over)! Ja, maar de juf heeft gezegd dat het vak in een aparte map moet zitten.
    Steek die i-pad in de kast, het is genoeg geweest voor vandaag. Ja, maar ik moet op smartschool kijken welk huiswerk ik heb.
    ...

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Kent ge zo van die dagen dat ge uw miserie in een blogbericht giet en dat het precies allemaal zo grappig lijkt... Altijd schoon om er zo op terug te kunnen blikken. Merci voor het delen!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Zalig! Had je geen tuin om ze te laten dansen? Het was gisteren een lastig dagje voor ons en ook héél véél kinderen ;) Leve de zon!

    BeantwoordenVerwijderen
  24. zotte doos :-)
    Dat zijn van die momenten die je niet rap vergeet :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Geweldig te lezen dat in het perfecte blogwereldje nog moederkes gefrustreerd kunnen zijn ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Met mijn ogen op mijn zoet slapend babymeisje gericht en in mijn hoofd 'bij ons gaat dat niet zo zijn' steek ik nog even naïef mijn kop in het zand. Laat mij nog maar even dromen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Ik droom van een uitgebreid nageslacht, maar ben nu precies content dat ik nog een paar jaar 'rustig' student ben ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Herkenbaar maar dan niet op de bakfiets ... Hihihi

    BeantwoordenVerwijderen
  29. En andere mensen vinden dat altijd zo gezellig: samen in de bakfiets. Een strijdperk is het, zeg ik u.

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Wat is het toch altijd leuk om even te zien dat het gras echt niet groener is aan de overkant, maar dat we elk ons best doen om die kleine koters opgevoed te krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen