dinsdag 8 oktober 2013

Tweeënhalf

Dat was hier een moederblog he? Toch?
Wel.

De avondspits (die best meeviel vandaag): hij gaat mee naar de buurtwinkel waar hij constant aan het speelgoed prutst en de hele tijd wegloopt. Ik grabbel hem bij zijn arm maar probeer niet boos te worden, laat hem helpen dragen enzo. Dat werkt! Aan de kassa krijgt hij van de kassierster een koek, ik zeg hem dat hij die mag opeten na zijn avondeten. Aan tafel scène natuurlijk om die koek. Hij smijt zijn boterhammen op de grond, zijn bord naar het andere eind van de tafel en zijn beker naar mijn gezicht. Ik blijf kalm (dit is een wonder) en zeg hem dat hij zijn gerief moet oprapen. Dat doet hij niet. Ik herhaal voorgaande en krijg een uitgestoken tong als respons...tot ik de koek hoog wegleg en zeg dat ik hem dan wel zelf opeet als mijn eten op is...zijn frank begint te vallen...hij neemt zijn boterham en haalt de salami ertussen uit, krabt de boter ervanaf met zijn vingernageltje en sopt een andere vinger in het botervlootje.
Uiteindelijk eet hij zijn boterham op, zelfs nog een tweede en krijgt dan zijn koek. 

Na het eten gaan zijn zussen nog wat tekenen. Hij doet met tegenstribbelen zijn pyjama aan (ik doe dat), en loopt dan doodgemoedereerd naar de tafel waar zijn zussen zitten en kapt de stiftenpot leeg op de vloer. Zijn zussen worden kwaad, hij trapt de stiften alle kanten op.

Ik blijf kalm (dit is nog steeds een wonder) en zeg hem dat dat niet mag en dat hij nu naar bed moet en dat we geen verhaaltje zullen lezen. Hij lijkt dat niet erg te vinden en gaat mee naar boven. 

Eenmaal boven weigert hij in zijn bed te gaan liggen. Ik zeg dat ik naar beneden ga en dat hij zijn plan maar trekt. Doe de deur dicht (er zit enkel een klink aan de buitenkant) en dan begint hij tegen de deur te beuken. Ik laat hem en ga na tien minuten nog eens terug. Hij wil in mijn bed slapen zegt hij. Ik zeg dat dat niet gaat gebeuren en ga naar beneden. Na herhaaldelijke tussenkomsten blijft hij bonken tegen de deur, ik pak zijn tutje en slaapknuffel af ga weer naar beneden. Na uiteindelijk een uur scène in zijn kamer ga ik een laatste keer naar boven, vraag hem of hij zijn tutje terug wil. Hij zegt ja, doet zelf het licht uit en gaat in zijn bed liggen. Hij slaapt nu. 

En nu wil ik wijn. Een hele fles ofzo. Alstublieft dankuwel. 

46 opmerkingen:

  1. Wat fijn om te lezen dat het bij andere ook zo kan gaan :) ik heb een vrouwelijk exemplaar van 2,5 jaar...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kan me wel voorstellen dat je aan een fles wijn toe bent. Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die fles wijn heb je wel verdient vind ik....
    Hopelijk snapt hij het morgen wat sneller!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ah, zucht, hier is ze bijna drie, deze fase ligt alweer twee maandjes achter ons. Sterkte!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Opvoeden ! Daar heeft een mens toch wat zelfbeheersing voor nodig ! Een medaille krijgt gij van mij ...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh Stien, onze peuter is nog maar anderhalf, maar hij jaagt ons ook in de gordijnen! En dan zijn we nog niet aan terrible two, boehoe! Courage hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo herkenbaar! Ik zit hier met een driejarige kleuter die ook in zo'n fase zit :-) Veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Identiek geval hier, maar wel een meisje, en gelukkig ligt het ook al een half jaar achter ons. En ik maar denken dat je zoon 'minder drama' maakte dan je dochters (wat je ooit schreef). Niet dus! Hou je taai, en bewaar je geduld zoals vandaag. Beste remedie.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geen spatje drama bij Astor. Wel contrair en brutaal en uitdagend maar geen hysterie. Wel, geef mij maar een portie hysterie dan :-)

      Verwijderen
    2. Bij jongens is peuter puberteit toch een beetje anders dan bij de dames :-). Maar proficiat aan de mama voor haar kalmte. Dat wijntje had je echt wel verdiend :-)

      Verwijderen
  9. Oh man mijn dochter van 5 verblijft af en toe nog in die fase! Respect voor uw zelfbeheersing. Dat verdient niet alleen wijn, maar ook een schouderklopje en een medaille!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Waw je hebt dat super opgelost! Het is vooral dat kalm blijven dat het moeilijkste is ;)...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Flink ze, zo kalm blijven. Dat lukt hier meestal wel, tot op een bepaald punt, en dan ontploft het eens. Ook niet slecht (soms toch).

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik vind het zo knap hoe je rustig kan blijven. Hier is het iedere avond een gevecht. Mijne zoon kan er wat van... en ik ben niet altijd even geduldig. Hangt van dag tot dag af...
    Nog veel succes...

    BeantwoordenVerwijderen
  13. oh, courage !!! bij ons zijn deze scenes ondertussen al 3 jaar geleden, ons kleintje heeft dat tot zijn 3 jaar volgehouden :-)
    maar een troost, nu is hij dus al 3 jaar een zalige slaper, bedje in en direct dodo!!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Pffff hier een van net twee jaar oud. Vandaag een scene gehad in de schoenenwinkel en zonder nieuwe schoenen thuisgekomen...

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Heel herkenbaar ....ook al heeft ons huidige tweejarige er het minste last van tov de zussen .... Geniet van je fles en morgen gaat hel weer beter

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ik stak Nils zo eens na de zoveelste hysterische 'ik ga niet slapen' bui onder een koude douche. En ik ging er ook eens mee naar de flikken een straat verder. In zijnen pamper en met zijn knuffel in zijn pollen, keizielig, maar daarna waren de helse maanden eindelijk voorbij. Om maar te zeggen, er zijn nog opties ;-).

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Herkenbaar... dat kalm blijven echter iets minder ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Schol !
    Tof dat er nog wonderen in de wereld zijn ;-)
    Goed gedaan, kalm blijven en niet toegeven, op momenten is dat het moeilijkste wat er is, maar het enige dat werkt !
    Liefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hier is de jongste drie....de rest is hetzelfde...
    Sterkte! En geniet van de wijntje, doe ik ook

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ja, dat kennen we. Enne, dikke duim voor het kalm blijven. Al maar goed dat de ergste kuren uiteindelijk overgaan. Hier is er al een mini-puberke gepasseerd, nog één te gaan maar we kunnen hopelijk nog een jaartje oefenen op het kalm blijven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En op zulke momenten zei m'n vader dan: 't is een voorproeftke van de puber die komen gaat. Ondertussen zitten we volle bak in de pubers hier, en - hout vasthouden - valt dat gelukkig reuze mee!

      Verwijderen
  21. Heel herkenbaar hier ook ;-) Ik kreeg vanochtend nog een stuk halfopgegeten boterham in mijn gezicht gesmeten en in éénzelfde vlotte beweging vloog de beker met water op de grond. Zucht.... Een glas wijn na zo'n dag kan wonderen doen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Oh boy! Wat staat er mij nog te wachten. Die buien van de 'groten' zijn al wat vervaagd, maar ik kan me toch nog iets als een koude douche herinneren, en een bloot gat in de tuin (putteke winter).
    Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. 100% herkenbaar: hier de vrouwelijke versie van 2,5 :)

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Goh, wat voelt het goed dit te lezen. Ik voel me ineens een stuk beter dat dat blijkbaar niet alleen hier gebeurt.

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Ik dacht dat ik verhaal over onze 3,5 jarige zoon aan het lezen was.
    Zo herkenbaar!!

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Het zou een mooie werkstraf zijn...oppassen op een stuk of tien tweëenhalf jarigen...en dan geen wijn als beloning...wedden dat de boef nooit meer iets stouts zal doen? ;-)

    succes hoor! ik heb het ook meegemaakt met drie meisjes
    dus herkenbaar maar daarom niet minder zwaar x

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Hier heeft de bijna 3-jarige gisteren anderhalf uur aan tafel gezeten, tijdens minuut 1 at hij zijn veggieburger op, de overige 89 minuten heeft hij zitten brullen. Zonder melk en zonder verhaal in bed, en om middernacht wakker geworden van de honger. En dan toch maar melk gekregen... Moeder zijn, het is soms een hele uitdaging :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  28. zo herkenbaar! Diep inademen en deze in het achterhoofd houden: http://www.pinterest.com/pin/8162843048057542/
    :)

    BeantwoordenVerwijderen
  29. ik ken da :-) hoort erbij zeker? :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  30. *zucht*. hier ook een 2,5jarige met dat soort fratsen. staat nu te schreeuwen op de gang. nog eens *zucht*. veel geduld gewenst (en wijn)

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Oh oh, vreselijk he. Ik ben zo blij dat ik de laatste dagen (terwijl het hier D-R-A-M-A is...) af en toe ergens hetzelfde krijg te lezen. Engelengeduld helpt. En struisvogeleieren eronder ook. Maar soms...!!!succes dus nog.

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Dat herkennen we allemaal denk ik, alle geluk dat ze bij mij in de klas niet zo lang doorgaan. "Vreemde ogen dwingen" zei mijn grootmoeder altijd en dat is in de klas wel het geval.;)
    Mieke

    BeantwoordenVerwijderen
  33. LOL, zit hier te schuddebuiken achter de computer. Mijn zoontje is een paar maanden ouder dan Astor en hij zit ook volop in de uitdaagfase. Zo vermoeiend af en toe (vooral nu ik zwanger ben van de tweede), maar soms ook zo hilarisch.
    Het is dus ook gegrinnik uit herkenbaarheid een geen leedvermaak!

    BeantwoordenVerwijderen
  34. respect zeg! dat verdient niet 1 fles maar een karton! en een liter ijs! met chocoladesaus!

    BeantwoordenVerwijderen
  35. Zeer herkenbaar, maar zonen zijn toch wel anders dan dochters inderdaad (zoon al 5,5 jaar en dochter van 2,5 jaar). Ik gebruik vaak mijn yoga ademhalingsoefeningen om tot rust te komen tijdens zulke momenten, maar wijn achteraf kan zeker geen kwaad!

    BeantwoordenVerwijderen
  36. Super herkenbaar! Bij de oudste duurden de uitbarstingen telkens zeker 45min aan een gemiddelde van 5 keer per dag. Mijn moeder zag al liever die 3 kinders van mijn zus afkomen dan die ene van mij.
    Bij de jongste zijn we nu een pak consequenter. Niet meer van 'Nog 1 keer' want dat resulteerde in de 25ste 'Nog 1 keer keer'. Bij de 2de keer direct de strafstoel op of het speelgoed confisqueren.
    Mijn deelneming en groot respect! 't Is voor het goede doel, nietwaar?!

    BeantwoordenVerwijderen
  37. zalig verhaal, zo gaat dat hier ook :D

    BeantwoordenVerwijderen