Vanmorgen reden Lili en ik richting centrum nadat we Stella in de klas hadden gedropt. Omdat het nog net iets te vroeg was besloot ik maar een stukje te wandelen met de bakfiets aan de hand. Alles leek perfect: Lili was zoet onder de regentent, ik had mijn handschoenen teruggevonden, een schriel zonnetje was te ontdekken...tot ik geconfonteerd werd met 'kraaaatttttsssssjjjj' en enkele omgedraaide hoofden en ik ineens met een bloot been in het midden van de Veldstraat stond.
Ondanks het feit dat onze bakfiets afgelopen najaar de Dutch Design Award won, is er blijkbaar heel weinig aandacht gegaan naar zijn standaard. Want laat het nu net dat laatste zijn dat in aanvaring is gekomen met mijn broekspijp. Gelukkig was het maar tot aan mijn knie! Desalniettemin kreeg ik toch veel bekijks. Ik heb dan toch maar gauw mijn boodschappen gedaan anders was het helemaal voor niks geweest. Moet je je voorstellen: moeder met half opengescheurde broek en dochterlief met een jas en sjaal vol koeksmeersel. Sjofel duo!
Maar ik heb dan toch mijn biais gekocht, voor verschillende projectjes waar ik allemaal tegelijk aan bezig ben. Ik had een biaismaker gekocht maar heb er een hele avond aan zitten prutsen en ik werd er een tikje kregelig van. Ik gebruikte dunne soepele reeds gewassen stof misschien dat het daaraan lag? Ik probeer het nog wel eens met een stugger stofje.
maandag 26 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
flinke leerling. de nieuwe termen van vorige dinsdag al meteen in praktijk. Je kan de andere pijp misschien ook afknippen en een biaisboordeke aanzetten...
BeantwoordenVerwijderenhaha!
BeantwoordenVerwijderen't Was maar een 'thuisblijfbroek' en met korte pijpen kunnen er véél minder snottebellen aan afgeveegd worden. Maar misschien dat er nog iets anders van te maken valt...