De sjakos

En de inhoud ervan:



Ooit word ik wel eens volwassen denk ik. En proper en al.

#unboxing

Vandaag was er post...







Al van toen ik een kind was heb ik de naam de meest wilde pakjesopener van de familie te zijn. Recentelijk heb ik die status doorgegeven aan mijn oudste dochter. Edoch, vandaag bewaarde ik mijn kalmte en nam mijn zakmes (scout he, ikke) want het pakje was breekbaar en kwam van verre...



Laagje per laagje werd De Schat afgewikkeld, met de grootste zorg...



Het leek wel een muzikaal pak, maar dan zonder de muziek en zonder de rare opdrachtjes...






Tot uiteindelijk De Schat tevoorschijn kwam:



Tegeltjes! Tegeltjes begot! 

Prachtwerk, zo'n talent! Nina is iemand die ik al volg van bij mijn eerste stapjes in blogland.
Nina gaat weldra voor eeuwig en altijd prijken op mijn wc! En in mijn badkamer! Ha! Wat een eer! Schoon he!

Tweeënhalf

Dat was hier een moederblog he? Toch?
Wel.

De avondspits (die best meeviel vandaag): hij gaat mee naar de buurtwinkel waar hij constant aan het speelgoed prutst en de hele tijd wegloopt. Ik grabbel hem bij zijn arm maar probeer niet boos te worden, laat hem helpen dragen enzo. Dat werkt! Aan de kassa krijgt hij van de kassierster een koek, ik zeg hem dat hij die mag opeten na zijn avondeten. Aan tafel scène natuurlijk om die koek. Hij smijt zijn boterhammen op de grond, zijn bord naar het andere eind van de tafel en zijn beker naar mijn gezicht. Ik blijf kalm (dit is een wonder) en zeg hem dat hij zijn gerief moet oprapen. Dat doet hij niet. Ik herhaal voorgaande en krijg een uitgestoken tong als respons...tot ik de koek hoog wegleg en zeg dat ik hem dan wel zelf opeet als mijn eten op is...zijn frank begint te vallen...hij neemt zijn boterham en haalt de salami ertussen uit, krabt de boter ervanaf met zijn vingernageltje en sopt een andere vinger in het botervlootje.
Uiteindelijk eet hij zijn boterham op, zelfs nog een tweede en krijgt dan zijn koek. 

Na het eten gaan zijn zussen nog wat tekenen. Hij doet met tegenstribbelen zijn pyjama aan (ik doe dat), en loopt dan doodgemoedereerd naar de tafel waar zijn zussen zitten en kapt de stiftenpot leeg op de vloer. Zijn zussen worden kwaad, hij trapt de stiften alle kanten op.
Ik blijf kalm (dit is nog steeds een wonder) en zeg hem dat dat niet mag en dat hij nu naar bed moet en dat we geen verhaaltje zullen lezen. Hij lijkt dat niet erg te vinden en gaat mee naar boven. 

Eenmaal boven weigert hij in zijn bed te gaan liggen. Ik zeg dat ik naar beneden ga en dat hij zijn plan maar trekt. Doe de deur dicht (er zit enkel een klink aan de buitenkant) en dan begint hij tegen de deur te beuken. Ik laat hem en ga na tien minuten nog eens terug. Hij wil in mijn bed slapen zegt hij. Ik zeg dat dat niet gaat gebeuren en ga naar beneden. Na herhaaldelijke tussenkomsten blijft hij bonken tegen de deur, ik pak zijn tutje en slaapknuffel af ga weer naar beneden. Na uiteindelijk een uur scène in zijn kamer ga ik een laatste keer naar boven, vraag hem of hij zijn tutje terug wil. Hij zegt ja, doet zelf het licht uit en gaat in zijn bed liggen. Hij slaapt nu. 

En nu wil ik wijn. Een hele fles ofzo. Alstublieft dankuwel. 

Charlie voor den Tuub

Al van bij mijn eerste Charlie wilde de man des huizes er ook graag een. En ja, liefst ook met streepkes. Wijle zijn nogal streepjesminnend ziet ge.





Het is niet de eerste Charlie die opgroeit. Ik tekende een patroon van een goedpassend t-shirt en goochelde wat met kraagafmetingen enzo. De flapjes van de openvallende kraag zijn wel vastgestikt omdat ze niet bleven liggen. Ik wilde de insnijding in de hals niet te diep maken omdat er anders teveel borsthaar komt piepen en ik vind dat echt belachelijk.
De stof komt van de Strik.



Het zakje is wat uitgelodderd omdat hij er om te lachen zijn blik bier in gewurmd had. Zucht.

Kersjes in een Charlie

Een Charlie voor mijn oudste dochter.





Ik heb dochters die kragen en wijde pijpen verfoeien. Keispijtig want ik vind dat zelf wel heel mooi. De wedstrijd van Zonen 09 indachtig en haar oproep tot meer meisjesgerief trokken me toch over de streep. En gelukkig is er Stella, die eigenlijk alles wat ik maak schoon vindt. Spijtig dat mijn andere dochter daar niet zo over denkt, Lili zou pràchtig staan met een Jacob om haar ranke lijfje!







Beide stofjes komen van bij De Strik in Ledeberg. De kersenstof is dikkere gebreide stof, het motief zit erin gebreid. De blauwgroenige voering is t-shirtstof, hele dunne dus ambetante stof om te naaien.





Ik heb nog een Charlie-Jacob-combo in de pijplijn zitten maar vrees dat die de deadline van zondag niet zal halen! Hamai zo'n wedstrijd is een keigoeie naai-motivator zeg! Ik heb ineens weer superveel naaigoesting!

Kermiskoers

Er was eens een klein jongetje...



...dat na zowat een jaar terugkeerde naar die speciale plek in Gent waar hij zijn eerste levensjaar doorbracht...





...dat stukje Gent waar zijn moeder nog zo vaak over mijmert en waar ze heimwee en hartzeer van krijgt...





































...de Noordpool van Gent, waar er jaarlijks kermiskoers wordt gereden...



Meulesteekoerse!





Zijn truitje en broekje zijn handgemaakt. Een Jacob aan zijn gat en een Charlie rond zijn stoere jongensbast!



Ik werd al maanden geleden verliefd op de tijgers van Znok (ik heb een tijgergekke zoon, duh), maar kon ze nergens vinden in België (en het buitenlands gedoe was het me toch niet waard, gezien mijn productiviteit). Maar ik ontdekte ze vorige week bij Bellelien en bestelde ze meteen. Ik gebruikte een oude t-shirt van zijn vader voor de binnenkant en de boorden.



De broek is gemaakt in fijne zwart-witte pied-de-poule die ik ooit in de kringwinkel kocht. Ik nam de kleinste maat, verhoogde het rugdeel en verlengde de pijpen. Ik liet de tailleband weg en nam een stuk van dezelfde zwarte t-shirt als tailleband. Ideaal voor kindjes die net zindelijk zijn. Het was meteen ook mijn eerste Jacob, zo'n zalig patroon! Ze zijn sneller gemaakt dan gekocht!

School!

Vier kleuterjaren geleden zag 1 september er zo uit:



Lili was echt mijn allerschattigste peutertje! Stapelgek op haar boekentasje in haar lievelingskleur! En nu is dat kleine meisje al een hele dame -vooral een tandenloze-  en gaat ze naar het eerste leerjaar! Zo groot als de krop in mijn keel toen was, zo blij ben ik nu voor haar nieuwe mijlpaal. Vorig jaar treurde ik wat om het afsluiten van een zorgeloze speelse periode, waarin niks moest en -bijna- alles kon, waarin het leven van mijn kleuter alleen maar dikke pret was, om de confrontatie met het groter worden van mijn kroost. Maar als ik nu zie hoe hard Stella in dat voorbije jaar gegroeid is, hoe ze met volle teugen geniet van het leren, kan ik alleen maar blij zijn dat er morgen voor Lili ook een nieuwe deur opengaat!

Een eersteleerjaarke dus een échte pennenzak en een turnzak!



De turnzak is naar het recept van vorig jaar, in haar absolute lievelingsstof (die nu wel helemaal op is), voor de pennenzakken gebruikte ik het superhandige patroon van Spiegelstiksels.



En Stella die kreeg ook een nieuwe want de rits van die van vorig jaar hield het nog geen week uit. Stella koos voor de Sioux van Petit Pan.
En die derde die is voor mezelf! Want voor mij start er weldra ook weer een nieuw schooljaar!



En zo brak het schooljaar aan waarin elk lid van ons vijfkoppig huishouden (weer) naar de klas ging, de ene als lagere schoolkind, de andere als leraar, nog een andere als student die pas (te) laat besefte dat studeren toch belangrijk is en de kleinste, die heeft nog twee maanden respijt. De chansaar!