Net dezelfde procedure: ze koos zelf de stof en het patroon.
Het patroon komt uit de Knipmode van maart 2009, de stof komt uit de Vermiljoenshop.
zondag 31 januari 2010
Lente in een rokske!
Een maand geleden maakte ik een rok voor mijn jongste zus. Nu maakte ik hetzelfde model voor mijn andere zus. Ze was jarig en dit was mijn cadeau!
Net dezelfde procedure: ze koos zelf de stof en het patroon.
Het patroon komt uit de Knipmode van maart 2009, de stof komt uit de Vermiljoenshop.
Net dezelfde procedure: ze koos zelf de stof en het patroon.
Het patroon komt uit de Knipmode van maart 2009, de stof komt uit de Vermiljoenshop.
Mijn broer de kunstenaar
Ik schreef al eerder dat ik supertrots ben op mijn broer Mats. Dat kan je hier en hier wel lezen.We delen exact dezelfde geboortedatum, zij het wel met tien jaar verschil. Dat is dan ook zowat de enige overeenkomst tussen ons. Hij is de dunste van de acht, ik de dikste. Hij is de meest gestructureerde van de acht, ik misschien wel de meest chaotische...hmmm...hoewel...toch niet haha.
Soit.
Hij schildert al heel lang. Hij gaat al jaren naar de kunstacademie op zaterdag en kreeg daar al snel vrij spel.
Vorig jaar werd hij de winnaar van de Kunstbende. Nu kreeg hij zijn eigen tentoonstelling in de galerij van de kunstacademie. Op de opening konden wij niet zijn (wegens Amsterdam) maar gisteren wel! Helaas is de tentoonstelling ondertussen afgelopen.
Soit.
Hij schildert al heel lang. Hij gaat al jaren naar de kunstacademie op zaterdag en kreeg daar al snel vrij spel.
Vorig jaar werd hij de winnaar van de Kunstbende. Nu kreeg hij zijn eigen tentoonstelling in de galerij van de kunstacademie. Op de opening konden wij niet zijn (wegens Amsterdam) maar gisteren wel! Helaas is de tentoonstelling ondertussen afgelopen.
Dit is één van mijn favorieten! Tot op heden heb ik de konijnen nog niet kunnen ontfutselen.
Hij schilderde dit toen hij dertien was!
Deze paarden schilderde hij toen hij nog veel jonger was.
Deze vind ik ook zo mooi!
Het schilderij linksboven is overduidelijk een zelfportret. En dan ook ineens een omkeerbaar ook! Hij is overduidelijk helemaal mee met de omkeerbaarheids-hype!
Knap he!
Gewonnen!
Heidi deed een Give Away en ik won!
Vrijdag opende ik een hele grote doos vol met allerlei leuks!
Het Knippie Verkleedklerenboek, gepersonaliseerde hangertjes (de meisjes gaan ze aan hun fiets hangen!), magneten, wasknijpers, vervilt zeepje, pennenzakje, buttons, lapjes toile cirée, badge voor de jarige,...
Bedankt Heidi!!!
Vrijdag opende ik een hele grote doos vol met allerlei leuks!
Het Knippie Verkleedklerenboek, gepersonaliseerde hangertjes (de meisjes gaan ze aan hun fiets hangen!), magneten, wasknijpers, vervilt zeepje, pennenzakje, buttons, lapjes toile cirée, badge voor de jarige,...
Bedankt Heidi!!!
zondag 24 januari 2010
Stolpplooimania
Soms broeien ideetjes maandenlang. Zo lang dat het allemaal supersimpel lijkt enal, zo lang dat het al klaar is in je hoofd waardoor je het al bijna beu bent nog voor je aan de uitwerking begint.
Het patroontje van dit jurkje werd dan ook al heel lang geleden getekend. Oorspronkelijk bedoelt voor Stella. Maar het bovenstukje werd wat aangepast (armsgaten en hals waren wat uit proportie ahum) waardoor het dus voor Lili past! Ik vind het jurkje heel mooi. Alleen was het de bedoeling om het rokdeel wat hoger op de borst te laten beginnen. Het is een vrij recht model en dat staat Lili best!
Het kind was in de wolken!
Achteraf zette ik er nog een geel biaiske onder, ik vond dat er nog iets miste. Het jurkje sluit met een rits. Een witte rits. Dat was de enige rits die ik nog had liggen. Ik ben er nogal impulsief aan begonnen, as usual.
De retrostof komt van de kringloopwinkel. Uit de tijd dat ik daar regelmatig een schoon buit kon scoren. Wat is dat weer lang geleden! Ik vond het eigenlijk niet zo mooi (dus ideaal voor probeersels zoals dit), maar als ik Lili zie ronddartelen in haar jurkje dan is zowel kind als kleed om te stelen!
Maar! Bij het maken van dit eenvoudig jurkje had ik een Eureka-gevoel!
U herinnert zich ongetwijfeld wel die bloghype. Weetewel, deze.
En waarschijnlijk bent u mijn gevloek op dit kleedje (en dan voornamelijk de schoudernaden) ook nog niet vergeten? Ik snapte de handleiding op een bepaald moment dus echt niet meer he!
Maar nu dus wel! Jeuj! Ik deel het eventjes met u!
Bij deze dus een handleiding voor perfecte schoudernaden en dus ook ineens voor een perfect omkeerbaar kleedje:
- Ik gebruikte hier een gedubbeld bovenstukje. Dat wil dus zeggen dat ik voor- en achterpanden dubbel knipte en dus een deel als beleg gebruikte. Ik doe dat altijd, ik vind dat stukken properder dan een reepje aan de hals en een reepje aan de armsgaten. Hoewel het met biais als beleg ook enorm netjes is. Dus knip je voor- en achterpanden en je belegdelen.
- Stik je belegdelen aan het voorpand en aan het achterpand aan de armgaten en de halslijn. Stik evenwel door tot aan de schouders (waar later dus de schoudernaden komen) maar laat 1cm ongestikt.
Deze foto moet verheldering scheppen:
- geen veel knipjes in de bochten
- stik de naadwaarden van de schoudernaden samen. De goede kanten van je bovenstukje en beleg liggen tegen elkaar. Je zou per schouder dus twee naden moeten stikken. Let dan ook goed op dat je de juiste flapjes samenstikt!
- Keer het geheel door de achterpanden door de schouders naar voren te frotten. Dit klinkt ingewikkeld maar eens je hier bent aanbeland is het heel duidelijk.
Proper he!
- Stik de zijnaden en zet de rits erin.
- Eens gekeerd strijk je je bovenstukje goed. Zorg dat de naden mooi plat zijn.
- Stik smal op de kant door. Zo sluit je ook ineens de piepkleine gaatjes aan de schoudernaden die je nog hebt.
Dan maakte ik ook nog deze:
Stolpplooien alom! Ik ben daar nogal wild van eigenlijk. Dat is te zien hier en hier.
De rok is gemaakt van Minna uit Ikea. Fellere kleuren als die van de even goedkope Ditte. Iets stugger ook. Ik maakte de tailleband langer omdat ik er een paspelbandje wilde insteken. Zo is dat paspelbandje nog te zien als ik er een trui op draag. De paspelband loopt nu echt over mijn billen haha. Ik vind de combinatie wit met petrolblauw geweldig. Dat kon u hier ook al zien.
Maar! Geen victorie!
Probleem 1:
Bij het lopen 'plakt' de rok aan mijn benen. Heel vervelend en verre van elegant. Daar heb ik een heel gemakkelijke oplossing voor gevonden ondertussen. En goedkoop ook! Ik kocht namelijk een onderrokske in de Zeeman voor enkele eurootjes. Toegegeven, het ziet er heel bomma-achtig uit maar het is stukken gemakkelijker dan de rok terug uiteen halen en er een voering insteken! En geen kat die het verschil ziet.
Probleem 2:
De rok is te wijd. Daarom zet ik er ook geen foto bij van de rok in gedragen toestand. De combinatie met de stolpplooi en de redelijk zware stof maken dat de rok echt niet mooi valt. Ik geef het echter nog niet op. Ik denk dat het opgelost is als ik de stolpplooi enkele centimeters dichtstik.
woensdag 20 januari 2010
winnaars!
Wat een massaal aantal reacties! Dat had ik niet verwacht! Ik vreesde wat teleurstelling omdat het niks 'genaaid' was maar blijkbaar waren dat zorgen voor niks!
Het uitdelen van de prijzen was niet zo evident. Ik plakte eerst alle comments in een word-document en gaf dan iedereen een nummer. Zorgde ervoor dat de dubbels en niet-meedingers eruit gehaald werden en ging dan aan de slag met de Random Number Generator!
Van de 106 reacties waren er 99 om mee te dingen naar een hangertje:
Nummer 26:
Nummer 4:
Nummer 98:
De groene appel gaat naar de mama van Stella :)
Proficiat en veel plezier ermee!
Mailen jullie mij jullie adres aub? Dat kan op meisjesmamablog at gmail dot com
Het uitdelen van de prijzen was niet zo evident. Ik plakte eerst alle comments in een word-document en gaf dan iedereen een nummer. Zorgde ervoor dat de dubbels en niet-meedingers eruit gehaald werden en ging dan aan de slag met de Random Number Generator!
Van de 106 reacties waren er 99 om mee te dingen naar een hangertje:
Nummer 26:
Dus Miss: het peultje is voor jou!
Zo veel geleerd, en dat allemaal zonder naailes?! *jaloers*
Ik doe uiteraard mee, voor de erwtjes, want die zouden perfect passen bij mijn erwtjes (voor kerst gekregen!)
Ik hoopte al dat het die appeltjes zouden zijn!Nele, het rode appeltje is voor jou!
Dus ja,ik doe heel graag mee,liefst voor de rode maar met de groene zou ik ook heel content zijn!
Nummer 98:
Mama van Stella zei
Hey, ik kom ook nog regelmatig piepen & inspiratie opdoen!! Proficiat met je blogverjaardag. En ja, ik doe ook mee!! Voor een appeltje!!
De groene appel gaat naar de mama van Stella :)
Proficiat en veel plezier ermee!
Mailen jullie mij jullie adres aub? Dat kan op meisjesmamablog at gmail dot com
zondag 17 januari 2010
Slab met mouwen: een handleiding
Mijn kleinmannen waren en zijn prossers en smossers. Ik vond slabbetjes met mouwen geniaal! Vooral op restaurant of op gelegenheden dat het écht niet uitkwam dat ze hun kleren vuil zouden maken. Ondertussen gaan ze (zo goed als) slabloos door het leven. Maar op vraag werd er een maxi-versie ontworpen, en dan ook maar ineens een mini-versie.
Het patroon vind je hier:
Slab Met Mouwen / Baby bib with sleeves
Variaties op het thema vind je hier.
Benodigdheden:
- Badstof! Ik nam voor beide slabjes een handdoek van Ikea. Ze zijn goed van kwaliteit, de kleuren blijven mooi en ze zijn goedkoop! Alleszins goedkoper dan badstof aan de lopende meter. En, het is ook bijzonder gemakkelijk om de afgewerkte rand te gebruiken onderaan de slab! Bij Hema hebben ze ook leuke kleurtjes, maar ik denk dat ze daar duurder zijn. Jammergenoeg krijg je 't patroon net niet uit zo'n leuke theedoek van de Hema, maar als je dat wilt kan je natuurlijk de mouwtjes er apart aanzetten en zo dus voor het lijfje en de mouw een ander stuk badstof gebruiken.
- 3 meter biais. Dat is ruim voldoende voor het grote model, zelfs als je de onderkant mee wilt afwerken met biais. Voor de mini is er minder nodig maar ik heb niet precies uitgemeten hoeveel juist.
- eventueel gerief voor een applicatie (stof, vliesofix, afbeelding)
- kopspelden
- naaimachine, naald, bijpassend garen
- patroonpapier/cadeaupapier/krantenpapier
- meetlat & potlood
Hoe? Zo!
1) Teken je patroon op je papier volgens de afmetingen. Teken een patroondeel voor het lijfje en een patroondeel voor de mouw.
2) Speld je patroondelen op de stof. De rechte kant van het lijfje op de stofvouw
3) Knip je patroondelen uit. Let op: op de plaatsen waar je biais wilt gebruiken hoef je geen naadwaarde bij te rekenen! Je rekent dus 1cm naadwaarde aan de mouwen (bovenkant en onderkant, zowel de mouwen die je los hebt geknipt als de mouwen die aan het lijfje zitten).
4) Speld de mouwen op het lijfje
5) let erop dat bij het vastspelden van de mouwen de oksels overeenkomen. De mouwen zijn trapeziums dus als het niet klopt dan wissel je de mouw gewoon van kant.
5) Stik de vier naden. Ik deed dat met een zigzagsteek. Waarom? Voor deze slabben maakte ik eerst een testmodel. Daar stikte ik een gewone rechte steek maar die hobbelde nogal over de bubbelige badstof. En ook, badstof geeft veel pluisjes eens geknipt. Ik denk niet (maar ben niet zeker!) dat badstof zou gaan rafelen. Een zigzagsteek leek me het netste. Vandaar dus.
6) Eens je de naden hebt gestikt knip je de naden bij, zodat het niet hindert bij het dragen.
7) tijd voor de biais! Stik eerst de biais aan de zijkanten. Zoals je op de foto kan zien werkte ik de onderkant niet af met biais, ik nam gewoon de rand van de handdoek als onderkant. Het is wel leuk als de biais rondomrond loopt maar ik vind het moeilijk om de hoekjes mooi te krijgen.
8) Stik daarna de biais aan de hals, ongeveer 1 meter. Vergeet niet de eindjes af te werken!
9) Stik de biais aan de mouwen. Dit is wel wat prutswerk, traag stikken helpt. Je kan natuurlijk de mouwen ook omzomen maar dan moet je bij het knippen van de stof daar rekening mee houden. Plus, vergeet niet dat badstof al dikke stof op zich is en over drie lagen badstof stikken...'k weet het zo nog niet. Andere optie is dat je de randjes van de mouwen zigzagt.
10) de applicatie erop en klaar is je slab!
Deze handleiding, de afbeeldingen en het bijbehorende patroon zijn enkel voor persoonlijk gebruik, en dus niet voor commercieel gebruik, bedoeld.
Tien jaar S10 ♥ 3s
Tien jaar geleden zat het zo. En dit jaar kon hij het niet vergeten omdat ik er maar over bleef praten, tien jaar begot! Ons decennium tesamen werd gevierd met een dagske Amsterdam!
Amsterdam revisited dus! En we zijn nog steeds helemaal zot van de stad.
Onze ouders wonen vlakbij de grens. De dochters werden er dus gedropt op vrijdagavond. Alles had vertraging! Onze bus voor ons deur zowat een half uur (jezus!) en dus misten we onze trein, de volgende trein naar A'pen had 6 minuten vertraging en dus misten we onze aansluiting en moesten we 40 minuten wachten. Om 17u15 stonden we op onzen drempel te wachten op de bus en om 21u30 stonden we met ons gat voor de stoof bij oma en opa. Gelukkig waren onze meiskes braaf en vielen ze in onze armen in slaap.
Zaterdagochtend namen we in alle vroegte de bus naar Tilburg en van daaruit de trein naar A'dam. Twee uurtjes later stonden we al in 't centrum! En zo stipt, die treinen in NL!
We kochten onze treintickets in Gent Sint-Pieters, daar is er een speciaal loket voor internationale treinen. We hadden schrik dat we te weinig tijd hadden om ze in Tilburg te kopen, maar daardoor betaalden we dus wel een dikke 15€ meer dan dat ze in NL kosten!
Onze ééndags-citytrip begon met een wandeling door het KNSM-eiland. Heel rustig want een woonbuurt. Maar wel enkele staaltjes van moderne stads-woningbouw en moderne grachten. En de leuke winkel Keet In Huis. Waar we alvast voor Stella een verjaardagscadeautje kochten! Langs het Entrepotdok en Artis.Volgens ons boekske (allez, dat van de oma want wij waren de onze kwijt) duurde de wandeling 3u maar wij deden het op 2u over glibberige voetpaden.
Daarna haasten haasten haasten naar het Anne Frank Huis. We hadden onze tickets online gekocht en we konden tussen 12u30 en 13u30 binnen. Een gigantisch lange rij staken we voorbij (gnègnè) en werden helemaal stil daarbinnen. We waren er ooit al eens geweest maar bij mij dateert dat bezoek van in de lagere school. Echt de moeite!
Daarna the usual zoals Kitsch Kitchen en King Louie. Wat toile cirée en jurkjes voor de dochters rijker wandelden we naar de Kalverstraat. Niet dat ik zo graag shop en dat er zoveel andere winkels zijn dan in Gent of Antwerpen, maar omdat ik héél graag de Hema eens in wilde! Ik kom sowieso graag in de Hema en al helemaal in NL!
Dit ook vooral omdat we zo richting De Taart van m'n tante wandelden! Jeuj ende hoera!
Ik nam een stuk(je) Anne-Marie en mijn lief een stuk Maanzaadtaart. Ik moet toegeven dat ze wéér overheerlijk was maar dat ik erna wel wat mottig was haha.
Na ons vieruurtje kuierden we nog wat door de heerlijke stad terug richting centrum voor:
Ondertussen was het beginnen regenen en gingen we dus -doodmoe- naar 't station. Rond 21u30 stonden we weer met ons gat voor de stoof bij oma en opa!
Amsterdam was nog altijd even mooi, tof, plezant, hip als in de zomer! Wel veel rustiger natuurlijk en toch minder indrukwekkend. Maar dat is normaal, ik kwam er al voor de tweede keer. In de zomer was ik vooral superhard onder de indruk van de hoeveelheid fietsers, de vrijheid die die fietsers er hebben en van hun assertieve houding! Gisteren vergat ik niet één keer om bij het oversteken dubbel uit te kijken voor voorbijzoevende fietsers.
We deden alles te voet. Ik wil niet uitrekenen hoeveel kilometers dat waren maar als je de kaart van Amsterdam erbij neemt en je ziet onze route dan weet je 't wel. Doodmoe gestapt! Maar wel héérlijk! Echt héérlijk! En voor herhaling vatbaar!
Amsterdam revisited dus! En we zijn nog steeds helemaal zot van de stad.
Onze ouders wonen vlakbij de grens. De dochters werden er dus gedropt op vrijdagavond. Alles had vertraging! Onze bus voor ons deur zowat een half uur (jezus!) en dus misten we onze trein, de volgende trein naar A'pen had 6 minuten vertraging en dus misten we onze aansluiting en moesten we 40 minuten wachten. Om 17u15 stonden we op onzen drempel te wachten op de bus en om 21u30 stonden we met ons gat voor de stoof bij oma en opa. Gelukkig waren onze meiskes braaf en vielen ze in onze armen in slaap.
Zaterdagochtend namen we in alle vroegte de bus naar Tilburg en van daaruit de trein naar A'dam. Twee uurtjes later stonden we al in 't centrum! En zo stipt, die treinen in NL!
We kochten onze treintickets in Gent Sint-Pieters, daar is er een speciaal loket voor internationale treinen. We hadden schrik dat we te weinig tijd hadden om ze in Tilburg te kopen, maar daardoor betaalden we dus wel een dikke 15€ meer dan dat ze in NL kosten!
Onze ééndags-citytrip begon met een wandeling door het KNSM-eiland. Heel rustig want een woonbuurt. Maar wel enkele staaltjes van moderne stads-woningbouw en moderne grachten. En de leuke winkel Keet In Huis. Waar we alvast voor Stella een verjaardagscadeautje kochten! Langs het Entrepotdok en Artis.Volgens ons boekske (allez, dat van de oma want wij waren de onze kwijt) duurde de wandeling 3u maar wij deden het op 2u over glibberige voetpaden.
boven: KNSM-eiland, onder: Entrepotdok
Daarna haasten haasten haasten naar het Anne Frank Huis. We hadden onze tickets online gekocht en we konden tussen 12u30 en 13u30 binnen. Een gigantisch lange rij staken we voorbij (gnègnè) en werden helemaal stil daarbinnen. We waren er ooit al eens geweest maar bij mij dateert dat bezoek van in de lagere school. Echt de moeite!
Daarna the usual zoals Kitsch Kitchen en King Louie. Wat toile cirée en jurkjes voor de dochters rijker wandelden we naar de Kalverstraat. Niet dat ik zo graag shop en dat er zoveel andere winkels zijn dan in Gent of Antwerpen, maar omdat ik héél graag de Hema eens in wilde! Ik kom sowieso graag in de Hema en al helemaal in NL!
Dit ook vooral omdat we zo richting De Taart van m'n tante wandelden! Jeuj ende hoera!
Ik nam een stuk(je) Anne-Marie en mijn lief een stuk Maanzaadtaart. Ik moet toegeven dat ze wéér overheerlijk was maar dat ik erna wel wat mottig was haha.
boven: Maanzaadtaart, onder: Anne-Marie
Na ons vieruurtje kuierden we nog wat door de heerlijke stad terug richting centrum voor:
"een lekker tentje midden in het centrum, waar je cosy met z'n tweetjes kunt eten, net even wat lekkerder en prima aan de prijs, maar ook gewoon gezellig in een soort bruin café setting: Frenzi "Zoals Muriel dat zo mooi zegt! En inderdaad! Het was een voltreffer! Het was eeuwen geleden dat mijn smaakpapillen nog eens zo heerlijk verrast werden! Toch is het er eenvoudig en niet te duur. Heel erg lekker! Ik at er een lasagne met bospaddestoelen, spinazie en ricotta. Super! Mijn liefke ging voor een pasta met mosselen maar als ik niet zwanger ben zeggen mosselen me weinig eigenlijk.
Ondertussen was het beginnen regenen en gingen we dus -doodmoe- naar 't station. Rond 21u30 stonden we weer met ons gat voor de stoof bij oma en opa!
Amsterdam was nog altijd even mooi, tof, plezant, hip als in de zomer! Wel veel rustiger natuurlijk en toch minder indrukwekkend. Maar dat is normaal, ik kwam er al voor de tweede keer. In de zomer was ik vooral superhard onder de indruk van de hoeveelheid fietsers, de vrijheid die die fietsers er hebben en van hun assertieve houding! Gisteren vergat ik niet één keer om bij het oversteken dubbel uit te kijken voor voorbijzoevende fietsers.
We deden alles te voet. Ik wil niet uitrekenen hoeveel kilometers dat waren maar als je de kaart van Amsterdam erbij neemt en je ziet onze route dan weet je 't wel. Doodmoe gestapt! Maar wel héérlijk! Echt héérlijk! En voor herhaling vatbaar!
donderdag 14 januari 2010
Blogverjaardag dus Give-Away! (Afgesloten)
Eigenlijk ben ik iets te laat, ik begon een jaar geleden met dit bericht. Maagdelijk wit is deze blog allang niet meer: bekan 150 berichten dames en heren!
In het afgelopen jaar is er voor mij een hele nieuwe wereld opengegaan. Ik had tot voor een dik jaar geleden nog geen enkele naald in mijn handen gehad, laat staan een naaimachine bediend! Ik kreeg de kriebels over van Mme Zsazsa, nog steeds mijn idool.
Ik heb, op mijn baby-tijd na, nooit zoveel bijgeleerd op een jaar tijd. Dingen die nu heel normaal lijken maar dat zeker voor mij niet altijd zijn geweest. En dat allemaal dankzij Het Grote Wereldwijde Web en meiskes zoals daar zijn Vermiljoen en Mme Zsazsa.
Enkele voorbeelden?
Tijd voor wat statistiek!
En dan nu tijd voor de Give-Away!
Drie exemplaren zijn te winnen. Een groene appel, een rode appel en een peultje met drie schattige erwtjes.
Laat in de commentaren na of je mee wil doen en naar welke hanger je voorkeur uitgaat. Op woensdag 20 januari trek ik drie winnaars!
GIVE-AWAY IS AFGESLOTEN!
In het afgelopen jaar is er voor mij een hele nieuwe wereld opengegaan. Ik had tot voor een dik jaar geleden nog geen enkele naald in mijn handen gehad, laat staan een naaimachine bediend! Ik kreeg de kriebels over van Mme Zsazsa, nog steeds mijn idool.
Ik heb, op mijn baby-tijd na, nooit zoveel bijgeleerd op een jaar tijd. Dingen die nu heel normaal lijken maar dat zeker voor mij niet altijd zijn geweest. En dat allemaal dankzij Het Grote Wereldwijde Web en meiskes zoals daar zijn Vermiljoen en Mme Zsazsa.
Enkele voorbeelden?
- ik weet nu wat een beleg is!
- ik weet dat je naden moet zigzaggen om rafelen tegen te gaan
- ik ken het verschil tussen een gewone rits en een blinde rits
- ik weet nu dat het niet nodig is om alle eindjes draad af te binden, weg te steken onder het stiksel of te knopen. Even heen en weer stikken is voldoende en dan gewoon de draadjes afknippen. Man, ge wilt niet weten hoeveel tijd ik daar ooit heb ingestoken!
- ik weet nu dat je best zoveel mogelijk knipjes geeft in hoeken en bochten, zo dicht mogelijk bij de naad.
- ik weet ook wat biais is, dat heeft ook enkele maanden geduurd. En hoe de biais er correct aan te zetten leerde ik nog wat later.
- ik weet nu dat rekstof tricot heet. Hier wist ik dat duidelijk nog niet.
- ik weet nu ook dat het bij het lostornen niet nodig is om élk steekje los te maken, elke derde of vierde steek werkt even goed!
- ik ken nu een trukje voor het linten keren, ik heb er anders al héél véél op gevloekt want dat is echt een van de hatelijkste klusjes. Het trukje leerde ik van een van jullie maar ik ben vergeten van wie! Je stikt bovenaan een (biais)lintje mee vast (dus op de horizontale korte naad) en stikt daarna de lange zijnaad. Zorg dat het lintje niet mee vastzit en dan kan je door te trekken aan het lintje de boel keren. In het begin wel even frotten en na het keren knip je het eindje waar het lintje vast gestikt zit eraf!
Tijd voor wat statistiek!
- aantal hits sinds de opstart: 168.922
- aantal unieke bezoekers sinds de opstart: 84.822
- gemiddeld aantal bezoekers per dag (laatste half jaar): 370
- 'voet verdraaid onder douche'
- auwchie!
- 'ik wil een jurk met stippen'
- ik ook menneke, ik ook!
- 'onder rokje schoonmoeder kijken foto'
- nee bedankt!
- 'rosse buurt gent sluitingstijd'
- sorry, geen idee!
- 'workshop stikken gent'
- mor suske toch!
- 'bommakleed'
- sexy!
- 'hoe teken je mooi'
- met talent kom je al een heel eind!
- 'froufrou kapsel'
- hip!
- 'bakfiets bevroren rem'
- jajaja, bevroren vitessen hier. Volgens mijn liefje aka de huisfietsenmaker moeten de kabels vervangen of goed gesmeerd worden vóór de winter, de slimmerik!
- 'hé schoon wijveke'
- merci!
- 'kadootje voor mijn liefje'
- schattig!
- 'krokante kippenpoten'
- jak!
- 'mijn moeder had knalrood haar'
- jeuj!
- 'appelbollen en worstenbroden bakkers gent'
- vergeet het! Verloren maandag is van de Kempen, helaas!
- 'benenzijnnietevenlang'
- die van mij wel héhé
- 'fietspaden in vlaanderen beter dan in nederland'
- moehahaha!
En dan nu tijd voor de Give-Away!
Drie exemplaren zijn te winnen. Een groene appel, een rode appel en een peultje met drie schattige erwtjes.
Laat in de commentaren na of je mee wil doen en naar welke hanger je voorkeur uitgaat. Op woensdag 20 januari trek ik drie winnaars!
GIVE-AWAY IS AFGESLOTEN!
woensdag 13 januari 2010
Flower Power!
Ik kreeg een Award! Van Riet!
Nogal een speciale award! Het hoe en waarom leest u bij Riet. Ik was danig onder de indruk toen ik haar postje las!
Gisteren vond ik mijn award in de brievenbus!
Twee bakfietspopjes voor mijn eigen bakfietspopjes:
Floortje Fluo en Felle Fien werden, zoals je kan zien, liefdevol geadopteerd!
Ze zijn echt prachtig! Supermooi afgewerkt en gigantisch fluo! Stella en Lili waren superenthousiast!
En waar wuiven ze naar? Naar Riet! Kende gij die mevrouw mama? Waarom heeft die voor ons popjes gemaakt? Da's denk ik wel een heel lieve mevrouw he! Is dat dan de mama van Liv? Dat kan toch niet want dat is toch Greet (er werd recentelijk een Livke geboren bij vrienden)?
Ik moet nu wel de meest stijlvolle fluovest van heel Gent hebben denk ik!
En dat zat allemaal in dit überschattige taske! Volgens de dochters het lief van den deze.
Dankjewel lieve Riet!
En eigenlijk vinden we het helemaal niet zo bijzonder hoor, dat autoloze leven. Het gaat ons gemakkelijk af. En in onze omgeving zijn er zoveel autolozen, mensen die al jaren zonder auto maar mét kinderen leven. Vaak met platte boelekes. Het voelt ook helemaal niet aan als een opgave, dan zou ik er al geen goesting meer in hebben. Voor mij is er heel weinig veranderd, ik ging al altijd met mijne velo werken, weer of geen weer. Ik doe er met de auto dubbel zo lang over en heb dan toch geen parkeerplaats. Maar mijn lief he! Hij is de grootste doorzetter! Hij rijdt door de sneeuw naar de bakker voor stokbrood omdat wij daar goesting in hebben. Hij rijdt door de regen naar 't frietkot of naar de chinees. Hij rijdt elke dag 30 kilometer woon-werkverkeer. Hij heeft dan ook de beste conditie! Ahja!
En hup! Morgenvroeg met Fien en Floor de stad in!
Nogal een speciale award! Het hoe en waarom leest u bij Riet. Ik was danig onder de indruk toen ik haar postje las!
"Flower Power is een award voor iemand waar je stiekem een beetje jaloers op bent. Die een talent heeft, een creatief of een ander. Voor iemand die een statement maakt, iets waar jij van droomt, waar je naar opkijkt. Een award voor iemand die - welaan dan - een bloemetje verdient. Om welke reden dan ook.
Kies één persoon om de award aan te schenken. Bedenk ook hoe je dat bloemetje gaat bezorgen. Het kan een echte bloem zijn. Een zelfgemaakte. Of een foto die je speciaal voor je 'Flower-Power-Target' op het net hebt uitgezocht. Maakt niet uit, als het maar een bloem is.
Als je een 'Flower Power' krijgt kan je hem doorgeven. Maar het hoeft niet. Je hoeft ook niet te wachten tot je hem kreeg, om hem te schenken."
Gisteren vond ik mijn award in de brievenbus!
Twee bakfietspopjes voor mijn eigen bakfietspopjes:
Floortje Fluo en Felle Fien werden, zoals je kan zien, liefdevol geadopteerd!
Ze zijn echt prachtig! Supermooi afgewerkt en gigantisch fluo! Stella en Lili waren superenthousiast!
En waar wuiven ze naar? Naar Riet! Kende gij die mevrouw mama? Waarom heeft die voor ons popjes gemaakt? Da's denk ik wel een heel lieve mevrouw he! Is dat dan de mama van Liv? Dat kan toch niet want dat is toch Greet (er werd recentelijk een Livke geboren bij vrienden)?
Ik moet nu wel de meest stijlvolle fluovest van heel Gent hebben denk ik!
En dat zat allemaal in dit überschattige taske! Volgens de dochters het lief van den deze.
Dankjewel lieve Riet!
En eigenlijk vinden we het helemaal niet zo bijzonder hoor, dat autoloze leven. Het gaat ons gemakkelijk af. En in onze omgeving zijn er zoveel autolozen, mensen die al jaren zonder auto maar mét kinderen leven. Vaak met platte boelekes. Het voelt ook helemaal niet aan als een opgave, dan zou ik er al geen goesting meer in hebben. Voor mij is er heel weinig veranderd, ik ging al altijd met mijne velo werken, weer of geen weer. Ik doe er met de auto dubbel zo lang over en heb dan toch geen parkeerplaats. Maar mijn lief he! Hij is de grootste doorzetter! Hij rijdt door de sneeuw naar de bakker voor stokbrood omdat wij daar goesting in hebben. Hij rijdt door de regen naar 't frietkot of naar de chinees. Hij rijdt elke dag 30 kilometer woon-werkverkeer. Hij heeft dan ook de beste conditie! Ahja!
En hup! Morgenvroeg met Fien en Floor de stad in!
maandag 11 januari 2010
Ieniemienie pennenzakske
Sinds september treinen we regelmatig. Onze ouders wonen in de Kempen en dat betekent dus dat een familiebezoekske goed is voor zo'n anderhalf à twee uur sporen. De eerste keer hadden we er wat schrik van. Bang dat ons gebroed de trein zou afbreken enzo. Maar eigenlijk he, eigenlijk feitelijk is dat dus pure quality time! Samen tekenen, puzzelen, vertellen hoe de treinen rijden, uitleggen waarom de weipalen op 5 meter afstand sneller voorbij zoeven dan die verderop, een speelgoedtreinbiljetje maken en dan met puppyoogskes aan de conducteur vragen om daar ook een gaatje in te knippen...
De meisjes hebben allebei ook een mini-rugzakske en daarin steken ze voor vertrek wat ze willen meenemen. Een fruitdoosje, wat papier en potloodjes is dat meestal. Zo van die kleine potloodjes die je te pas en te onpas van jan en alleman krijgt. Zo hebben we er wel duizenden.
En die zitten nu in dit hip kabouterpennenzakske!
Het kleinood is echt héél klein. En dat ligt aan mij, aan mijn onkunde.
Ik bekeek drie tutorials voor een boxy pouch: deze en deze en deze. Zelfs als je de afmetingen van de tutorials volgt is het echt een klein dingske. Maar ik snapte precies niet zo goed, hoe het nu zat met de hoekskes. Ik kreeg maar geen volume. Toen ik het dan eindelijk wel door had waren er al heel wat centimeters afgeknipt. Maar geen erg, het zakske is perfect van formaat!
Ik volgde geen enkele van de drie tutorials helemaal. Ik wilde een voering erin (rood stofje, maar niet zo goed te zien op de foto's) en ik wilde absoluut geen blote randen. Om de hoekjes erin te krijgen, zodat je volume hebt, moet je dus opletten dat je de voering en de buitenkant niet samenstikt.
Soit, een gepruts maar eens je 't doorhebt niet zo moeilijk!
De toile cirée is van Kitsch Kitchen en kocht ik op een rommelmarkt deze zomer. Het waren 2 restjes en dus ideaal voor zo'n kleine projectjes! Toile cirée is goed te stikken zolang de gladde kant maar niet op de transporteur of bloot onder het voetje ligt want dat plakt een beetje. Ik gebruikte een dikke standaardnaald maar met een ledernaald moet het ook lukken. De voering heb ik wel verstevigd met vlieseline van de hema.
De meisjes hebben allebei ook een mini-rugzakske en daarin steken ze voor vertrek wat ze willen meenemen. Een fruitdoosje, wat papier en potloodjes is dat meestal. Zo van die kleine potloodjes die je te pas en te onpas van jan en alleman krijgt. Zo hebben we er wel duizenden.
En die zitten nu in dit hip kabouterpennenzakske!
Het kleinood is echt héél klein. En dat ligt aan mij, aan mijn onkunde.
Ik bekeek drie tutorials voor een boxy pouch: deze en deze en deze. Zelfs als je de afmetingen van de tutorials volgt is het echt een klein dingske. Maar ik snapte precies niet zo goed, hoe het nu zat met de hoekskes. Ik kreeg maar geen volume. Toen ik het dan eindelijk wel door had waren er al heel wat centimeters afgeknipt. Maar geen erg, het zakske is perfect van formaat!
Ik volgde geen enkele van de drie tutorials helemaal. Ik wilde een voering erin (rood stofje, maar niet zo goed te zien op de foto's) en ik wilde absoluut geen blote randen. Om de hoekjes erin te krijgen, zodat je volume hebt, moet je dus opletten dat je de voering en de buitenkant niet samenstikt.
Soit, een gepruts maar eens je 't doorhebt niet zo moeilijk!
De toile cirée is van Kitsch Kitchen en kocht ik op een rommelmarkt deze zomer. Het waren 2 restjes en dus ideaal voor zo'n kleine projectjes! Toile cirée is goed te stikken zolang de gladde kant maar niet op de transporteur of bloot onder het voetje ligt want dat plakt een beetje. Ik gebruikte een dikke standaardnaald maar met een ledernaald moet het ook lukken. De voering heb ik wel verstevigd met vlieseline van de hema.
vrijdag 8 januari 2010
Toekomstmuziek voor Gent?
Copenhagen January Cycling - Your Country from Copenhagenize on Vimeo.
Dezer dagen kom ik héél weinig fietsers tegen onderweg. Het fietsenkot op 't werk blijft ook gigantisch leeg. Iedereen schrik?
donderdag 7 januari 2010
Nand de klaspop
Vanaf nu heb ik personeel in dienst
Rap en efficiënt en netjes en recht en perfect werk dat dat personeel levert! En goeiekoop ook, betaling met koekskes! Het was juf Claire die ons tot deze kinderarbeid aanzette...tsss...die Freinetscholen ook he!
Eergisteren vertelde Stella al dolenthousiast over de klaspop die ze met haar klasgenootjes had geknutseld. Er werd gestemd door de kleuters over het geslacht en het werd een jongen. Het was de bedoeling dat er ook over de naam werd gestemd maar enkel Stella had een voorstel. Niet verwonderlijk dat ze met Nand afkomt want dat is haar kleinste neefje en daar is ze verliefd op!
Ze hebben een correspondentie klas in het Brusselse en ze gaan er binnenkort op bezoek! Natuurlijk willen ze graag iets meebrengen en dat wordt dus een pop! Dat is wel een kolfje naar haar hand want Stella is een knutselmie aldus zijzelf. En 't is begot nog waar ook want ik word hier bijwijlen zot van alle snippers en lijmresten overal!
De pop werd gemaakt van nylonkousen opgevuld met allerlei rotzooi (snippers, stofrestjes, isomo, ...), zijn handen waren latex handschoenen en zijn kopke is een knalpurpere soortement zeemvel van de Zeeman. Prachtig!
Blijkbaar is Stella tegenwoordig ook mijn time-manager want ze verkondigde op school blij en monter dat ik wel eventjes een garderobe voor Nand de klaspop zou maken!
Goed voor mijn part! Maar alleen als ik hulp kreeg! Ahja! Geen tamzakkerij hier!
Gisterennamiddag werd tussen het pannenkoeken bakken en eten, koffieklets bij de buren en dweilen in de living een tenuetje gemaakt voor Nand de klaspop.
Ik maakte zijn nek steviger, naaide handen, naaide een broek mét zakken en een kimono, stak er betere vulling in en ik knipte een sjaaltje. De stofjes komen uit de stoffenbak van de klas, maar werden daarstraks herkent door schenker Vermiljoen haha.
Stella vond het geweldig achter de naaimachine! En ik ook! Het was de eerste keer en ze stond erop dat ze mee zou naaien want het was wel hààr klaspop! Ze mocht de hendel van het naaivoetje omhoog en omlaag zetten (daar was ze wat bang van), de stof mee uitknippen, de kopspeldjes eruit halen, de hoekjes eraf knippen en vooral uitleggen hoe het allemaal moest en zou gebeuren.
Apetrots liep ze vanmorgen met Nand de klas binnen!
PS: dit is de eerste keer dat ik met mijn smoelwerk op mijn blog verschijn. Ik vond de foto's te schattig! Ze was zo enthousiast en ik kreeg mijn kop er niet afgeknipt. Let u evenwel niet op mijn niet-presentabele zelf, alstublief.
PS2: kleine Give-Away op komst...ter ere van mijn...ahum...eerste blogverjaardag die allang gepasseerd is...ahum
Rap en efficiënt en netjes en recht en perfect werk dat dat personeel levert! En goeiekoop ook, betaling met koekskes! Het was juf Claire die ons tot deze kinderarbeid aanzette...tsss...die Freinetscholen ook he!
Eergisteren vertelde Stella al dolenthousiast over de klaspop die ze met haar klasgenootjes had geknutseld. Er werd gestemd door de kleuters over het geslacht en het werd een jongen. Het was de bedoeling dat er ook over de naam werd gestemd maar enkel Stella had een voorstel. Niet verwonderlijk dat ze met Nand afkomt want dat is haar kleinste neefje en daar is ze verliefd op!
Ze hebben een correspondentie klas in het Brusselse en ze gaan er binnenkort op bezoek! Natuurlijk willen ze graag iets meebrengen en dat wordt dus een pop! Dat is wel een kolfje naar haar hand want Stella is een knutselmie aldus zijzelf. En 't is begot nog waar ook want ik word hier bijwijlen zot van alle snippers en lijmresten overal!
De pop werd gemaakt van nylonkousen opgevuld met allerlei rotzooi (snippers, stofrestjes, isomo, ...), zijn handen waren latex handschoenen en zijn kopke is een knalpurpere soortement zeemvel van de Zeeman. Prachtig!
Blijkbaar is Stella tegenwoordig ook mijn time-manager want ze verkondigde op school blij en monter dat ik wel eventjes een garderobe voor Nand de klaspop zou maken!
Goed voor mijn part! Maar alleen als ik hulp kreeg! Ahja! Geen tamzakkerij hier!
Gisterennamiddag werd tussen het pannenkoeken bakken en eten, koffieklets bij de buren en dweilen in de living een tenuetje gemaakt voor Nand de klaspop.
Ik maakte zijn nek steviger, naaide handen, naaide een broek mét zakken en een kimono, stak er betere vulling in en ik knipte een sjaaltje. De stofjes komen uit de stoffenbak van de klas, maar werden daarstraks herkent door schenker Vermiljoen haha.
Stella vond het geweldig achter de naaimachine! En ik ook! Het was de eerste keer en ze stond erop dat ze mee zou naaien want het was wel hààr klaspop! Ze mocht de hendel van het naaivoetje omhoog en omlaag zetten (daar was ze wat bang van), de stof mee uitknippen, de kopspeldjes eruit halen, de hoekjes eraf knippen en vooral uitleggen hoe het allemaal moest en zou gebeuren.
Apetrots liep ze vanmorgen met Nand de klas binnen!
PS: dit is de eerste keer dat ik met mijn smoelwerk op mijn blog verschijn. Ik vond de foto's te schattig! Ze was zo enthousiast en ik kreeg mijn kop er niet afgeknipt. Let u evenwel niet op mijn niet-presentabele zelf, alstublief.
PS2: kleine Give-Away op komst...ter ere van mijn...ahum...eerste blogverjaardag die allang gepasseerd is...ahum
maandag 4 januari 2010
Van Abba tot Zappa
Even reclame maken voor de 9de grote Grensgevallen Muziekkwis...ofnee...even publiekelijk kijven op mijn lief!
Mijn lief en zijn maten organiseren deze kwis al voor de negende keer. Het is een heel gezellige bedoening, doch niet gemakkelijk! Ik help -als ik niet zwanger ben- elk jaar mee. Zij het in de keuken vette happen bakkende, zij het achter de toog pinten tappende. Ik doe dat graag, de mannen wat helpen. Zomaar, voor niks.
Uiteraard is zo'n kwis niet op 123 geregeld, er gaan wat vergaderingen aan vooraf. Soms zelfs weekendjes, met mountainbikes en nog veel meer andere vettigheid. Maar goed is ie wel, uiteindelijk, die kwis.
Ook wordt er veel over en weer gemaild, ook met de bereidwillige helpers. Ik kreeg dus enkele weken geleden een vrolijk mailtje met de vraag of ik ook dit jaar kwam helpen...op zaterdag 6 februari...
Verontwaardigde ik: seg sjoe*, de muziekkwis is de 6e februari???!!! Gij hebt daar niks van gezegd
Het lief: ahja, da's just. Dat is gepland de 6e februari, wiste gij dat nog nie?
Zwaar geïrriteerde ik: oe? Seg! Da meende nie?
Het lief: euh...jawel...wat is 't probleem seg
boze ik: weet je nog, bijna vier jaar geleden? Toen er daar een klein rozig babietje in je armen werd gelegd? Dat was je dochter! Wetewel? Enne...dat was gdvd op de 6e februari!!!!
Het lief: --- Rode kaken---
oepsie!
Het kleine meisje dat dan vier wordt zal het moeten vieren zonder vader. Kwestie van prioriteiten he. Ondertussen is ze al druk bezig uit te maken welke vriendjes ze vraagt voor haar eerste kinderfeestje. Ik denk dat ik al maar een pak dafalgan op voorhand slik voor die zaterdag (als er hier een bende gillende kleuters op mij wordt losgelaten)...diepe diepe zucht!
Oh ja, muziekliefhebbers onder u kunnen zich nog altijd inschrijven voor de kwis! En als u daar dan zit te scoren, denk dan ook eventjes aan een klein blond krullenkopke dat aan de andere kant van het land haar vierde verjaardag viert zonder haar vader. Ochot, den duts, ze is er nu al het hart van in.
*sjoe: geen grap, wij noemen elkaar echt zo. Zelfs in 't openbaar, als er mensen bij zijn. We horen dat zelf niet meer. En het stoeme van al is dat het zo is begonnen nadat we een koppel elkaar hadden horen be-sjoe-en en we dat supermarginaal en keionnozel vonden. Dat moet bijna tien jaar geleden zijn. We gingen elkaar ook al plagerig sjoe noemen...en dat is dus een gewoonte geworden. Maar sssssstttt tegen niemand zeggen he.
Mijn lief en zijn maten organiseren deze kwis al voor de negende keer. Het is een heel gezellige bedoening, doch niet gemakkelijk! Ik help -als ik niet zwanger ben- elk jaar mee. Zij het in de keuken vette happen bakkende, zij het achter de toog pinten tappende. Ik doe dat graag, de mannen wat helpen. Zomaar, voor niks.
Uiteraard is zo'n kwis niet op 123 geregeld, er gaan wat vergaderingen aan vooraf. Soms zelfs weekendjes, met mountainbikes en nog veel meer andere vettigheid. Maar goed is ie wel, uiteindelijk, die kwis.
Ook wordt er veel over en weer gemaild, ook met de bereidwillige helpers. Ik kreeg dus enkele weken geleden een vrolijk mailtje met de vraag of ik ook dit jaar kwam helpen...op zaterdag 6 februari...
Verontwaardigde ik: seg sjoe*, de muziekkwis is de 6e februari???!!! Gij hebt daar niks van gezegd
Het lief: ahja, da's just. Dat is gepland de 6e februari, wiste gij dat nog nie?
Zwaar geïrriteerde ik: oe? Seg! Da meende nie?
Het lief: euh...jawel...wat is 't probleem seg
boze ik: weet je nog, bijna vier jaar geleden? Toen er daar een klein rozig babietje in je armen werd gelegd? Dat was je dochter! Wetewel? Enne...dat was gdvd op de 6e februari!!!!
Het lief: --- Rode kaken---
oepsie!
Het kleine meisje dat dan vier wordt zal het moeten vieren zonder vader. Kwestie van prioriteiten he. Ondertussen is ze al druk bezig uit te maken welke vriendjes ze vraagt voor haar eerste kinderfeestje. Ik denk dat ik al maar een pak dafalgan op voorhand slik voor die zaterdag (als er hier een bende gillende kleuters op mij wordt losgelaten)...diepe diepe zucht!
Oh ja, muziekliefhebbers onder u kunnen zich nog altijd inschrijven voor de kwis! En als u daar dan zit te scoren, denk dan ook eventjes aan een klein blond krullenkopke dat aan de andere kant van het land haar vierde verjaardag viert zonder haar vader. Ochot, den duts, ze is er nu al het hart van in.
*sjoe: geen grap, wij noemen elkaar echt zo. Zelfs in 't openbaar, als er mensen bij zijn. We horen dat zelf niet meer. En het stoeme van al is dat het zo is begonnen nadat we een koppel elkaar hadden horen be-sjoe-en en we dat supermarginaal en keionnozel vonden. Dat moet bijna tien jaar geleden zijn. We gingen elkaar ook al plagerig sjoe noemen...en dat is dus een gewoonte geworden. Maar sssssstttt tegen niemand zeggen he.
zondag 3 januari 2010
zaterdag 2 januari 2010
vogeltjes voor mijn kleine zus
Mijn kleine zus is vijftien en mijn metekindje. Ik was twaalf toen ze geboren werd en op slag verliefd op haar. Ze was vanaf haar eerste dag het mooiste meisje van de wereld, en ook de liefste en de braafste. Ik herinner me nog goed hoe ze als kleine baby kon schaterlachen van mijn 'nijntje-het-konijntje-poppenspel', hoe ze al wankelend haar eerste stapjes zette in zonnig Frankrijk, hoe ze haar eerste nieuwjaarsbrief voor me voorlas, hoe we samen met de poppen speelden, hoe ze me huilend en smekend om terug te komen opbelde op de trein richting mijn kot (en hoe ik haar dan meesniffend uitlegde dat dat niet kon)...
U merkt het, het is een specialeke, dat metekindje van mij. Met enorm veel liefde maakte ik deze rok voor haar.
![]()
Enkele weken geleden kwamen mijn twee zussen langs en werden ze helemaal opgemeten. Ze kozen allebei een modelleke uit een van mijn boekskes en kozen een stofke uit de Vermiljoenshop. Het metekindje was eerst aan de beurt, de andere zus moet eerst nog verjaren.
De vijftienjarige ging voor de blauwe vogeltjes van de reeks Park Slope van Erin McMorris. Heerlijk vind ik ze! En helemaal iets voor haar!
Het patroontje is de populaire rok met zakken en stolpplooi uit de Knipmode van maart '09. U ziet hier en hier en hier en hier nog andere voorbeelden. In tegenstelling tot wat ik dacht was het niet zo gemakkelijk. Namelijk daar waar de zijvoorrok aan de voorrok komt moet je een rechte hoek van 90° stikken en dat lukte dus bijna niet he! Er zitten in de rok nog steeds froemels op die plek.
Met een overschotje maakte ik een zelfkantrokje voor Lili, die ook al zo mooi staat met blauw. Reuzeblij is ze, nu ze dezelfde rok heeft als haar tante!
Klaar op een kwartiertje! Ik maakte al eerder zulke rokjes maar dan zat ik er toch zeker een uur aan, ik begin nu duidelijk te merken dat mijn naaiskills erop vooruitgaan!
En oma? Die breide lustig voort! Nu heeft Miss Balorigheid ook een Stella Pixie Hat!
U merkt het, het is een specialeke, dat metekindje van mij. Met enorm veel liefde maakte ik deze rok voor haar.
Enkele weken geleden kwamen mijn twee zussen langs en werden ze helemaal opgemeten. Ze kozen allebei een modelleke uit een van mijn boekskes en kozen een stofke uit de Vermiljoenshop. Het metekindje was eerst aan de beurt, de andere zus moet eerst nog verjaren.
De vijftienjarige ging voor de blauwe vogeltjes van de reeks Park Slope van Erin McMorris. Heerlijk vind ik ze! En helemaal iets voor haar!
Het patroontje is de populaire rok met zakken en stolpplooi uit de Knipmode van maart '09. U ziet hier en hier en hier en hier nog andere voorbeelden. In tegenstelling tot wat ik dacht was het niet zo gemakkelijk. Namelijk daar waar de zijvoorrok aan de voorrok komt moet je een rechte hoek van 90° stikken en dat lukte dus bijna niet he! Er zitten in de rok nog steeds froemels op die plek.
Met een overschotje maakte ik een zelfkantrokje voor Lili, die ook al zo mooi staat met blauw. Reuzeblij is ze, nu ze dezelfde rok heeft als haar tante!
Klaar op een kwartiertje! Ik maakte al eerder zulke rokjes maar dan zat ik er toch zeker een uur aan, ik begin nu duidelijk te merken dat mijn naaiskills erop vooruitgaan!
En oma? Die breide lustig voort! Nu heeft Miss Balorigheid ook een Stella Pixie Hat!