Voor Abeltje

Vandaag was kleine Abel op bezoek! Niet dat we 'm veel hebben gezien of gehoord want dat kleine mannetje sliep de hele namiddag! Wat is zijn mama een gelukzak met zo'n zoete baby!



Ik maakte voor Abel een kimono, met de tutorial van Habitual. Eerder een meisjesachtig modelleke zou je denken maar mits wat aanpassingen perfect jongensachtig! Sew_An deed bewees eerder al eens dat zo'n kimono best kan voor kleine mannen!

Ik nam maat 6 tot 12 maanden omdat de kleinste maat wel heel klein leek voor zo'n kloeke baby (niet dat dat niet zou passen, maar de vraag was hoe lang nog...). Achteraf gezien leek deze maat dan weer wat groot voor het manneke. Dat is het moeilijke aan zo'n maatverdeling natuurlijk.

Ik tekende alleen het achterpand zoals aangegeven staat in de tutorial. Het voorpand maakte ik anders. De halslijn is ronder en de overlappende voorpanden zijn even breed als het rugpand. Ik deed het volgens deze methode.

Ook maakte ik er lange mouwen van, op de blog van Habitual las ik dat er een simpel trukje voor is: je verdubbelt gewoon de B-waarde!

Ik heb de lintjes geskipt. In plaats van de biais werkte ik weer met een dubbele kimono, zelfde principe als het astronautenkleedje maar deze kimono is wel volledig omkeerbaar. Zo zijn alle randen afgewerkt. Ik speelde ook weer vals door geen paspelband te gebruiken maar de binnenkant wat te laten piepen aan de buitenkant. Een trukje van Mme Zsazsa zelf!



De hanenstof komt uit de Vermiljoenshop. Ik heb ze een tijd geleden zelf mee gekozen en was er meteen zot van! Echt iets voor een jongen van den buiten me dunkt! De binnenkant is nicky velours aka zachte pyjamastof. Het leek allemaal vrij simpel, 2 kimono's maken en die dan aan elkaar vast zetten, gewoon ervoor zorgen dat de mouwen van de ene wat langer zijn dan die van de andere en klaar is kees. Maar het was dus niet zo simpel! Die nicky velours is tricot, dus rekbaar en krullerig. Daardoor had ik dikke naden en de ene stof die sneller onder mijn naaimachinevoetje schoof dan de andere.

Enfin al bij al is het nog goed gekomen. Ten minste dat dacht ik, tot ik gisterenavond laat mijn drukknopen telde. Ik had er maar 1 en de Veritas is hier in Gent niet open om 23 u. Gelukkig hielp Vermiljoen me uit de nood (en we zwijgen over de drukknoop die scheef belandde en die mijn lief er vakkundig heeft uitgeprutst). Inpakken was niet meer nodig, Mme mocht ons geklungel met de drukknopen live meemaken.


PS: meer kimono-maaksels hier en hier, meer maaksels met de petrolblauwe nickyvelours hier en hier.