De wieg

Tegenwoordig liggen nog weinig babietjes in een echte wieg. Toch, ik vind dat zo schoon he, zo'n vers kindje in een wiegje, roze wolk ten top. Oh romantiek. 

De meisjes lagen in sober modern wiegje. Met een door hun oma handgemaakt hemeltje erboven. Schoon, maar klein. En eigenlijk heeft Stella er amper in gelegen (ze heeft haar eerste drie maanden huilend en rechtop doorgebracht).

Omdat het deze keer echt de allerlaatste keer is dat er hier een wiegje zal staan wilde ik het helemaal naar mijn zin. Ik wilde een retro-wiegje zoals in Knofje. Ik moest er niet lang naar zoeken, op Marktplaats stond namelijk het perfecte exemplaar! Mijn vader was zo lief om de wieg voor mij te gaan ophalen.

 

Ik ben zo gelukkig dat zijn wiegje af is! Als ik nu smeltend naar dat wiegske kijk (duizend keer op een dag natuurlijk) dan zie ik 'm er al zo in liggen en zou ik 'm al zo graag in mijn armen willen...maar als ik 'm dan alien-gewijs voel rondzwemmen dan krijg ik al de krop in mijn keel dat het werkelijk de allerallerlaatste keer is dat ik dat mag meemaken! Hij mag nog eventjes blijven zwemmen, mijn kereltje.

De stof voor de bekleding komt van een dekbedovertrek van Ikea. De ideale stof want ik ben helemaal into groen tegenwoordig, er staan beestjes op, het is niet te druk maar er is wel contrast en dat zien baby's graag. En er zijn twee kanten aan: eentje voor de binnenkant en eentje voor de buitenkant. 
Vastgebonden met groen lint met witte stipjes. 

Ik wilde graag zoveel mogelijk van het riet bloot laten, omdat ik het zo mooi vond. Maar dat was niet zo eenvoudig want de bekleding moet toch ietwat strak staan.
Dus meten-meten-meten en onderaan zit er een rekker onder het matrasje.
Dat matrasje is dus ook zelf gemaakt want bij retro-wiegjes wordt dat niet bijgeleverd, althans niet in frisse variant. Het matrasje is gesneden uit een kussen van een zeteltje dat nog op onze zolder lag weg te kwijnen. Ideaal!

Bijpassend lakentje en dekentje. Het hemeltje is hetzelfde als dat van het wiegje van de meisjes, handgemaakt door oma.

En een wieghangertje. Aan het wiegje van de meisjes hing ik een fopspeenketting. Ik had dat gekregen maar ze hadden geen van beiden een tutje. Ik vond dat wel lief, zo'n rinkelend belletje als er beweging was in de wieg. Datzelfde kralenkettingske haalde ik uit elkaar en de parels en het belletje hergebruikte ik voor deze hanger. De boom maakte ik uit wat restjes vilt van deze kroon.

Nog meer gelijkaardige wiegjes vind je bij Tante Hilde en Riet. Merci dames voor de tips!