Het naaikot -de opgeruimde versie-

Ik heb in weken niet meer genaaid. Veel ziek geweest, veel moe geweest en op de momenten dat ik beter was scheen de zon en waren we de hort op. In de hoop om mijn naaimachine nog eens van dichtbij te mogen meemaken rommelde ik van de week mijn naaikot -ook wel eens 'het hol' of 'de nest'genoemd- op.

De naaitafel. Niet groot, niet klein. Allez, wel te klein als ze vol rommel ligt.
De paarse lamp kreeg ik ooit voor kerstmis van mijn vader. De zwarte stoel is nog van mijn bomma geweest, bij haar overlijden is ie net zoals deze lampen gered van het containerpark

De inspiratie en al.

Het rek.

De boekskes.

De knopencollectie.

Vroeger, allez ja, een jaar geleden ofzo, naaide ik altijd in de living. Mijn strijkplank stond altijd opgesteld en daar zette ik dan mijn rommel op als ik niet naaide. Overal draadjes, stukjes patroonpapier, een chaos van jewelste. De eerste stap naar meer orde was een stoffenkast. En nu sinds een half jaar een eigen naaihoek. We hebben vier slaapkamers waarvan de kleinste een bureautje was. Meneer ruilde zijn reuzenbureau in voor een kleiner exemplaar en zo kreeg ik ook een plekje. Ideaal want hij werkt elke avond nog tot een uur of tien en zo hebben we toch nog wat tijd samen. Met een gezellig muziekske erbij... Enig nadeel is wel dat er op tijd en stond eens moet opgeruimd worden want mijn lief verstaat precies niet zo goed dat creativiteit en rommel onvermijdelijk samengaan. 
Mijn naaihoek is puur praktisch ingericht. Geen tierlantijntjes en al. Ik kan ook niks aan de muur hangen want het zijn bijna allemaal gyproc-muurtjes.

Andere naaihoekjes zie je hier en hier en hier en hier en hier... Ik ben ook wel eens benieuwd naar het naaikot van Prutsen, Lilimie en Riet!

Voor de curieuzeneuzemosterdpotten, op flickr kan je zien wat er in welk schuifje zit.