Vanmiddag vond ik deze prachtige stofjes in mijn brievenbus. Ik bestelde ze bij Noeks. Ze komen dan wel van NL maar de verzendingskosten vielen reuze mee en de service was goed. Een aanrader dus!
Voilà de kimono is klaar! Ik ben trots!
Deze stof kocht ik onlangs voor een prikje. Schoon he!
Ik ben een nitwit wat stoffen betreft, afgaande op de jurkjes die ik heb met een gelijkaardige textuur gok ik op polyester of viscose. Ik was zo dom (èn zo verliefd op de stof) om het niet te vragen bij aankoop. Ik merk dat het wel wat stretcht maar echt niet veel hoor. Ideaal voor een rokje of een jurkje lijkt me (comfy!), maar welke van de 2 het nu zal worden... Ik heb niet eens een patroon, laat staan de kennis en kunde om dat te doen!
Ach ja, we'll see.
Er staat weinig in de kamer. Ze hebben een speelkamer voor het speelgoed, dus wilden we de nieuwe slaapkamer graag rustig houden. Er staan 2 bedjes in, een ladenblokje dat dienstdoet als gemeenschappelijk nachtkastje, een kleerkast en een potje.
Stella slaapt in een oud Bretoens bed in babyblauw geverfd, dat deed ik jaren geleden al.
Op het gemeenschappelijk nachtkastje staan een kabouter en een konijnlamp. Die laatste komt van Petit Zsa Zsa, de kabouter kreeg ik van mijn moeder toen ik zwanger was van de oudste. Paste beeldig bij haar suikerbonen!
De gordijnen zijn aubergine en heb ik zelf geverfd met textielverf (hoho moeilijk zenne! ;-)).
Op de vensterbank staat dit spaarvarkentje.
Het is een presentje dat ik bij mijn eigen geboorte kreeg. Gevaarlijk, ik weet het! Maar het past zo mooi in dat kamertje. Voorlopig blijven ze er goed af, het varken zit meestal achter de nog gesloten gordijnen.
Aan een andere muur heb ik fleurige kadertjes opgehangen met vintage afbeeldingen uit een oud kinderboek van mezelf, een tiny-prent, een prent van Dikkie Dik, eentje van Otje en een van Pipi Langkous. De dames zijn er wild van! De kadertjes zijn spotgoedkoop en komen van Ikea, de afbeeldingen heb ik gewoon ingescand. Tussen de kadertjes hangen gebreide konijntjes, die komen van de Oxfam Wereldwinkel.
Op nog een andere muur monteerden we kapstokjes, waaronder de welbekende hondenkontjes van Ikea. Ze zijn zalig! De knuffels die eraan hangen komen van de Hema, wel al enkele jaren geleden gekocht.
Bovenop de kleerkast staan 2 kartonnen koffertjes. Het groene was een cadeautje, het bruine retro-achtige koffertje komt van de Petit Zsa Zsa. Het zijn kleine schatkisten, hun eerste babyspulletjes zitten erin. De eerste kleertjes met nog steeds die eerste geur erin, eerste sokjes, navelklemmetje, haarborsteltje, kaartjes vol met wensen,... De purperen plastieken bloemen kocht ik in Carrefour voor belachelijk weinig geld. Ik zoek nog steeds een kindvriendelijk (lees: fleurig maar in de sfeer passend) bloempotje. Misschien moet ik er gewoon zelf maar eentje maken uit toile cirée.
Deze slinger naast de deurstijl kreeg ik van een groottante. Ik heb geen idee waar hij vandaan komt. In mijn keuken hangt een ietwat gelijkaardig exemplaar, afkomstig van mijn grootmoeder. Het was een reissouvenir van Noord-Afrika. Alle meisjes hier in huis vinden 'm prachtig!
Ze slapen er zalig in, maar nog steeds veel te weinig.......zucht.......
Stella is een echte krullenbol. Net zoals ikzelf meer dan 20 jaar geleden. Nu heb ik een vreselijke haardos: weinig, ragfijn en steil haar (oké 't is wel blond ;-)). Mijn moeder heeft me het verhaal van mijn krullen al honderden keren verteld. Over hoe mijn Bomma mijn slordige kapsel niet meer kon zien en prompt de schaar bovenhaalde, en voilà Stientje met de vreselijke haardos! Daarom durf ik niet zo goed aan Stella's krullen te raken. Ik heb er enkele maanden geleden, op aanraden van een kapster, een millimetertje afgeknipt. En wonder boven wonder: het pluist véél minder en haar haar krult als nooit tevoren! Yes!
Lili heeft ook wel wat krul, al vervagen de krullen met de dagen. Haar haar hing al enige tijd slordig in haar ogen. Een speldje stond haar beeldig maar naast de heftige ruzies die de dames daarover hadden, was het ook erg vervelend dat die speldjes maar niet bleven zitten. Moedige mama nam de schaar en knipte...een froufrou! En ik vind haar er beeldig mee! Hippe Lili ;-)
Mijn moeder had dit koffieservies al jaren in haar kast staan...Dat ze het mooi vond weet ik zeker, want het stond hoog en droog in de vitrinekast. Nooit werd het gebruikt.
Enkele maanden geleden vroeg ik haar waar haar mooie kitscherig krullende metalen fotokaders waren gebleven...Die had ze naar " 't stort" gebracht zei ze, ze was ze beu... Enkele weken geleden vroeg ik haar naar haar oude naaiboekjes en tijdschriften...ook weggegooid. Ik baalde wel een beetje. Om erger te voorkomen besloot ik om mijn moeder in te lichten over alle mooie dingen die ik thuis in de Verre Kempen tegenkwam en die ze gerust aan mij mocht schenken als ze ze beu werd...
Met kerst was het zover: het prachtige puntgave sixties koffieservies van de Zwarte Kat mocht mee naar Gent. Niet omdat ze het beu was, maar omdat ze vond dat het prachtig in mijn kringloopwinkel-kast zou staan ;-)
Ik ben zo blij, zo blij!
