Ha! Jongensgerief!

Al maandenlang hield ik mezelf én mijn dochters in bedwang. Er zouden geen babykleertjes gekocht worden vooraleer het geslacht bekend was. Nodig, want toffe uniseks kleren voor borelingen zijn zo goed als onvindbaar.

We hoeven ons ondertussen al enkele weken niet meer te bedwingen. Toch wordt er weinig gekocht. Voor jongens is het des te meer beige en bruin en donkerblauw...en eigenlijk ben ik dat als echte meisjesmama totaal niet gewend. Ik zit ook nog echt in de meisjesmama-modus, mijn ogen screenen automatisch op meisjesgerief. Ik loop in winkels ook altijd recht naar de rokjes. Ik heb dus nog véél te leren!

Waar ik wél zot van ben en wat in de jongensafdeling des te meer te vinden is zijn streepjes! Jeuj! Als tiener al greep ik steevast naar streepjestruien en streepjessokken. Streepjestruitjes it is!

De olifant en het wilde paard zijn met flockfolie op een t-shirtje gestreken. Het ene komt van de H&M, het andere kocht ik in de Hema toen Stella nog in mijn buik zat en ik overtuigd was dat ik een zoon ging krijgen. Ze heeft het nooit gedragen.
Het paardentruitje hangt trouwens aan de retrowieg die nog bekleed moet worden. Een matrasje heb ik al gemaakt.

Ik koop amper nog de Knippie. Omdat ik er meestal niet veel soeps in vind, omdat ik al heel wat tijdschriften heb waar ik nog nooit iets uit gemaakt heb, omdat ik de pasvorm niet vertrouw en omdat ik niet hou van de tierlantijntjes bij hun patronen. De nieuwste Knippie kocht ik wél, omdat er een supersnoezige salopet in tricot in stond.

In gedachten ging het de meest fantastische jongenssalopet ooit worden. In realiteit is het heel wat minder. Ik vind het wat hebben van poppenkleertjes, het ziet er té zelfgemaakt uit. De gele stof kocht ik bij de Turk aan 2,5€ de meter. Veel moest ik er dus niet van verwachten, maar hey, welke baby verslijt nu een salopetje in maat 56? Het is niet echt tricot maar de stof is precies schuin van draad en rekt dus wel behoorlijk. Het liefst van al had ik de salopet afgewerkt met bruine ribtricot en bruine elastische biais maar ik had dat niet in huis en had wel goesting om eraan te beginnen.

In plaats van het zakje zette ik er dit schattige vosje op. Ik tekende het na van een tekening op mijn eigen pyjama, wel wat vergroot. Ik moet het nog wel vastzetten.

Het allermooiste maaksel van deze reeks is wel dit tenuetje!

Een prachtig duo vind ik! Bedoeld als een maatje 56 maar wat ruim uitgevallen. Maar ach, wie weet is de zoon ook wel wat ruim uitgevallen.  Ik kan al bijna niet wachten om 'm er in te zien liggen.

De petrolkleurige nicky velours is een van de eerste stoffen die ik kocht, bij de Turk. Ik maakte er eerst dit jurkje mee, dan deze kimono. Ik heb de stof al duizend keer gereserveerd voor vanalles en nog wat. Ik ben er echt weg van! En binnenkort zal ze dan ook echt op zijn. Jammer.

Het broekje komt uit een Knippie baby, ik geloof uit de winter 2007 editie. Maar zulke eenvoudige broekjes vind je in heel veel tijdschriften en zelfs online.
Het wikkeltruitje tekende ik na van een sponsen exemplaar van de Hema. Het was eventjes puzzelen maar uiteindelijk zit het kleinood rap in elkaar. Zonder zijnaden. Je zou eigenlijk hetzelfde kunnen doen op basis van dit patroon.
Ik ben wel iets vergeten, namelijk de sluiting. Drukknoopjes misschien? Of toch een lintje? Maar waar moet dat dan tussen, zo zonder zijnaden? Hmmm.

Ik gebruikte ribtricot voor het eerst op deze manier (de manier waarvoor 't bedoeld is) en niet als vervanging voor biais. Toen en toen merkte ik dat het daar eigenlijk niet zo goed mee gaat, diegene die ik heb is nogal breed geribt. Voor de randen van de overslag gebruikte ik elastische biais, dat is eigenlijk dubbelgevouwen elastiek. Ik heb geen flauw idee waar je zo'n toffe kleurtjes in elastische biais in België kunt vinden. Ik kreeg deze van Bombombilla (zij kocht 'm op het Stoffenspektakel! Een dikke merci!